به گزارش ایسنا و به نقل از نیواطلس، در 12 ژوئیه سال 2017 یکی از بزرگترین کوههای یخ که تاکنون دیده شده از سرزمین اصلی قطب جنوب جدا شد و اکنون در سومین سالگرد این رویداد، دادههای ماهوارهای نشان دادهاند که این کوه یخ بیش از یک هزار کیلومتر(620 مایل) سفر کرده و توانسته است نسبتاً دست نخورده بماند.
البته این رویداد جدا شدن یک شبه اتفاق نیفتاد. دانشمندان سالها با رشد و گسترش یک شکاف در سطح موسوم به "Larsen C" را که منجر به این جدایی شد، تماشا میکردند و هنگامی که سرانجام جدا شد، این کوه یخ به نام "A-68" با حدود 6000 کیلومترمربع مساحت، تبدیل به یکی از بزرگترین کوههای یخ شد که تاکنون ثبت شده است، اما این کوه یخ با ضخامت تنها چند صد متر نسبتاً نازک محسوب میشود.
تودهای به این بزرگی با نزدیکی به خطوط کشتیرانی میتواند باعث ویرانیهای جدی شود، بنابراین ماهوارههایی مانند "کوپرنیکوس سنتیتل-1"(Copernicus Sentinel-1) از زمان جدایی این کوه یخ تاکنون مراقب آن هستند و بر آن نظارت دارند. ماهوارهها رصد میکنند که کوه یخ "A-68" کجا میرود و چه مقدار یخ در مسیر حرکت خود از دست میدهد.
طبق گزارشها، "A-68" بخش عمدهای از دو سال اول حرکت خود را صرف شناور بودن در نزدیکی سرزمین یخی که از آن جدا شده بود، گذرانده است. در این مدت، یک تکه یخ کوچک از دست داد که "A-68B" نامیده شد و کوه یخ اصلی به "A-68A" تغییر نام داد.
این کوه یخ سرانجام در سپتامبر 2018 موفق شد از سرزمین مادری خود دور شود و شروع به شناور شدن و حرکت کند. در فوریه سال 2019 سرانجام به آبهای آزاد رسید و شروع به حرکت به سمت شمال کرد.
این کوه یخ در آوریل 2020 نیز یک تکه یخ دیگر با نام "A-68C" را از دست داد و با مسیری روشنتر سرعت آن شتاب گرفت و به سوی جزایر "ارکنی جنوبی"(South Orkney) روانه شد.
تا تاریخ پنج ژوئیه سال جاری، این کوه یخ از سرزمین مادری خود در مجموع 1050 کیلومتر (652 مایل) دور شده است و اکنون که به آبهای آشفته و گرمتر روانه شده است، انتظار میرود کمی سریعتر از هم شکسته شود.
ماهوارههایی مانند "Copernicus Sentinel-1" بدون شک به نظارت بر "A-68A" برای مشاهده تغییرات آن ادامه میدهند.