گروه سیاست سایت فردا: چیزی تا انتخابات ریاست جمهوی آتی نمانده و دست جریان اصلاح طلب بسیار خالی است. این جریان گزینه‌های متعددی از جمله اسحاق جهانگیری را از دست است. حضور قدرتمند جهانگیری در دولت اول روحانی سبب شده بود که او در انتخابات 96 شانس رای آوری داشته باشد، اما اصلاح طلبان او را قربانی روحانی کرده و بعد هم شاهد افول وی در دولت بودند. نقش جهانگیری در دولت دوم روحانی روز به روز کمرنگ‌تر شد و از وی یک مهره سوخته ساخت. اینکه چرا نقش جهانگیری در دولت کمرنگ شد و چرا اصلاح طلبان راهکاری برای حفظ این گزینه خود نکردند، سوالی است که از ناصر ایمانی، تحلیل‌گر اصولگرا پرسیدیم.
ناصرایمانی در گفتگو با خبرنگار «فردا» کمرنگ شدن نقش جهانگیری در دولت را ناشی از اختلافات و مشکلات وی با روحانی دانست و گفت: «ظاهرا آقای روحانی اختیارات معاون اول را به یک تیم دیگری از اعضای دولت عبارت از آقای واعظی و آقای نوبخت واگذاری کرده و در واقع بیشتر به آن‌ها اعتماد کردند. همین هم موجب نوعی قهر اداری جهانگیری از دولت شد. منتها جهانگیری به دلایل دیگری ترک دولت و استعفا را صلاح ندانسته و ماند، اما به شکل کمرنگ و حتی بی رنگ. الان دیگرمی‌توان جهانگیری را یک معاون اول تقریبا تشریفاتی دانست که در اتخاذ تصمیمات اساسی که باید در این جایگاه اتخاذ شود؛ نقشی ندارد. او بیش ازسه سال است که در کلام معاون اول است. چیزی شیبه آقای مرحوم دکتر حبیبی در دولت مرحوم هاشمی رفسنجانی».
وی درباره اینکه چرا روحانی به واعظی و نوبخت بیشتر اعتماد کرد، گفت: «این امر دلایل سیاسی و اداری داشت. دلیل سیاسی این بود که آقایان نوبخت و واعظی به لحاظ سیاسی نسبت به جهانگیری خیلی به روحانی نزدیک‌تر هستند. آقای روحانی در دولت دوم خود قدری از اصلاح طلبان فاصله گرفته و به همین دلیل از جهانگیری که نماد اصلاح طلبان در دولت بود؛ فاصله گرفت. اما آقای واعظی و آقای نوبخت هم حزبی روحانی تلقی می‌شوند و روحانی هم یک اعتدال و توسعه‌ای است. دلیل اداری هم این بود که روحانی به نوبخت و واعظی اعتماد بسیار زیادی دارد و بخش زیادی از امور دولت از نظر اداری در اختیار واعظی و بخشی از امور مالی دولت هم در اختیار نوبخت است. این را اگر از اعضای دولت – بعد از اتمام دولت – بپرسید حتما این را خواهند گفت و اختلافات بسیاری در دولت درباره این دو نفر وجود دارد. اگر خاطرتان باشد آقای رحمانی بعد ازرفتن از وزارت صمت تا حدی در این باره سخن گفت. به هرحال آقای روحانی به این‌ها اعتماد کامل دارد و این همان موضوعی است که جهانگیری با آن مشکل دارد.»
وی در پاسخ به اینکه با توجه به این اختلافات بین روحانی و جهانگیری، چرا جهانگیری استعفا نداد؟ گفت: «جهانگیری از دولت نرفت، چون رفتن او بار سنگینی برای دولت داشت. جهانگیری در سال 96 کاندید پوششی آقای روحانی شد و برای او فداکاری کردند. همین هم یکی از دلایل دلخوری او از روحانی شد. جهانگیری در واقع دو فداکاری برای روحانی کرد. یکی همین کاندید پوششی شدن بود و یکی هم اینکه در دولت دوم استعفا نداد. البته از داخل اصلاحات هم به او سفارش می‌شد که استعفا ندهد، زیرا این جریان سیاسی اصطلاحا دو روز قبل (انتخابات 96) از روحانی حمایت جدی کرده بودند و اگر بلافاصله جهانگیری را از دولت بیرون می‌کشیدند به این معنا بود که انتخاب اشتباهی کرده و به مردم هم اشتباه توصیه کرده‌اند. این ازنظر سیاسی برای اصلاح طلبان خوب نبود و برای همین هم به او توصیه کردند که در دولت بماند.»
ایمانی با تاکید بر اینکه «جهانگیری از خود گذشتگی کرد» گفت: «او آینده سیاسی خود را گرو ماندن در دولت کرد. جهانگیری از جهت سیاسی در آینده نمی‌تواند به صحنه سیاسی برگردد. زیرا هشت سال معاون اول دولتی بود که از دید مردم عملکرد خوبی نداشته است؛ بنابراین آقای جهانگیری شریک عملکرد دولت - در دولت اول به شکل فعال و در دولت دوم به شکل غیر فعال- است. از طرفی با ورود خود به موضوع ارز که معروف شد به ارز جهانگیری، آسیب دید. به هرحال آن رقم و وضعیت اصلا کارشناسی شده نبود. اطلاعات دولت غلط بود، ترامپ هنوزاز برجام خارج نشده بود و فکر می‌کردند که منابع ارزی داریم، همین شد که آقای جهانگیری جلو دوربین گفت که هر کسی ارز بخواهد به او می‌دهیم. در عمل اینطور نشد و ارز‌هایی که دادند هم معلوم نشد که چه شد. همه این‌ها به پای جهانگیری نوشته شد. در واقع جهانگیری را در استخری انداختند و غرق شد و کسی هم به او کمک نکرد.»
وی خاطر نشان کرد: «جهانگیری چندسالی است که از صحنه سیاسی کشور خارج شده است و دیگر هم نمی‌تواند برگردد».
ایمانی در پاسخ به پرسش دیگری مبنی بر اینکه آیا هزینه پذیرش اشتباه و حفظ مهره‌ای مثل جهانگیری از سوزاندن او برای اصلاح طلبان کمتر نبود؟ گفت: «نه. این به مسائل داخلی اصلاح طلبان برمی‌گردد. به هرحال جهانگیری از کارگزاران است. اصلاح طلبان به قول خودشان خالص از ابتدای شکل گیری این جریان هیچ وقت رابطه خوشی با کارگزاران نداشته‌اند و این حزب را به عنوان یک مهمان ناخوانده قبول کردند. اختلافات فعلی هم نشانگر همین موضوع است. آقای جهانگیری از این حزب است و سوختن او خیلی اصلاح طلبان را ناراحت نمی‌کرد. در حقیقت این کارگزارن بود که برای اصلاح طلبان هزینه داد. شاید اگر به جای جهانگیری محمدرضا خاتمی معاون اول رئیس جمهور بود، اصلاح طلبان به او توصیه نمی‌کردند که در دولت بماند و هزینه نمی‌دادند».
