به گزارش ایسنا، تولیدکنندگان نفت شیل آمریکا حدود یک سوم از دو میلیون بشکه در روز تولیدی که از آوریل متوقف کردند را احیا کرده اند اما افزایش تولید آنها بعید است ادامه پیدا کند زیرا چاههای شیل نیمی از تولید اولیه را پس از سال نخست از دست می دهند و برای حفظ و افزایش تولید به حفاری مداوم نیاز دارند.
تحلیلگران و مدیران نفتی پیش بینی کردند با توجه به توقف حفاری جدید و تسهیل محدودیتهای عرضه اوپک پلاس که ممکن است روند بهبود قیمت نفت را تضعیف کند، تولید شیل در پاییز دوباره کاهش پیدا خواهد کرد.
تولید نفت شیل سریعتر از چاههای نفت مرسوم سقوط کرده و باعث کاهش مجموع تولید آمریکا تا سپتامبر خواهد شد.
به گفته تحلیلگران، میانگین تولید روزانه نفت آمریکا در دو تا سه سال آینده، به پایین رکورد 12.2 میلیون بشکه در روز سقوط خواهد کرد.
این کاهش به معنای خسارت اقتصادی بیشتر از سوی صنعتی است که از یک دهه گذشته، حدود یک درصد در تولید ناخالص داخلی آمریکا مشارکت کرده است. پروژه های خط لوله و پایانه صادراتی آمریکا با پیش بینی های کاهش تولید نفت شیل، به تاخیر افتاده یا لغو شده اند.
اوپک، روسیه و سایر تولیدکنندگان که در قالب گروه اوپک پلاس توافق کاهش تولید 9.7 میلیون بشکه در روز را از ماه مه به اجرا گذاشته اند، با اشاره به احیای تدریجی تقاضای جهانی برای نفت همزمان با گشایش اقتصادها از قرنطینه وضع شده برای مقابله با شیوع ویروس کرونا، اعلام کرده اند قصد دارند از اوت دو میلیون بشکه در روز به تولیدشان اضافه کنند.
اما اوپک اذعان کرده که اگر موج دوم شیوع ویروس کرونا باعث وضع مجدد قرنطینه در سراسر جهان شود، اهداف مذکور به مخاطره خواهند افتاد. چنین سناریویی تقاضا برای نفت را در سال 2020 به میزان 11 میلیون بشکه در روز کاهش خواهد داد و از همه مهمتر، باعث اشباع ذخایر نفت می شود که معیار اصلی اوپک برای بررسی کارآمدی کاهش تولید است.
یکی از تولیدکنندگان نفت شیل آمریکا اظهار کرده توانایی اوپک برای افزودن نفت بیشتر به بازارهای جهانی عاملی بوده که ما تولیدمان را به سطح گذشته فعال نکرده ایم.
طبق آمار شرکت انوروس، سقوط قیمت نفت در سال میلادی جاری باعث شده است 25 تولیدکننده بزرگ آمریکایی هزینه سرمایه را 47 درصد کاهش داده و بیش از 75 درصد از دکلهای حفاری نفت آمریکا از سال گذشته غیرفعال شوند.
با کاهش کم سابقه شمار دکلهای حفاری نفت، بازگشت به سطح بالای تولید به دلیل افت چشمیگر و طبیعی نرخ تولید چاههای شیل، چند سال طول خواهد کشید. برخی از تحلیلگران از این وضعیت به عنوان اثر تردمیل یاد می کنند یعنی تولیدکنندگان برای این که موقعیتشان را حفظ کنند باید به حفاری ادامه دهند.
به گفته آرت برمان، مشاور و زمین شناس نفتی، در ژوئن تنها 155 دکل در چهار منطقه نفت شیل آمریکا فعال بوده و در ماه جاری شمار آنها به 145 حلقه کاهش پیدا کرده است. این تعداد بسیار کمتر از 660 حلقه ضروری برای حفظ تولید این میادین در سطح میانگین تولید 6.8 میلیون بشکه در روز در سال 2019 و تولید 12.2 میلیون بشکه در روز نفت و میعانات آمریکا در سال 2019 است.
دورنمای حفاری جدید حتی با بهبود قیمتهای نفت هم تغییری نکرده و با اقدام شرکتهای خدمات میدان نفتی در کاهش کارکنان و بودجه شان، تیره و تار مانده است. در تگزاس مجوزهای حفاری جدید در ژوئن 69 درصد نسبت به مدت مشابه سال گذشته کاهش یافت. داکوتای شمالی ماه گذشته تعطیلی 405 هزار بشکه در روز تولید را گزارش کرد و وایومینگ که هشتمین ایالت بزرگ تولیدکننده نفت آمریکاست، در ژوئن اعلام کرد هیچ دکلی فعال نیست که از سال 1992 به این طرف بی سابقه بوده است.
بر اساس گزارش رویترز، خارج از میادین نفت شیل، تولید نفت آمریکا به دلیل تعطیلی چاههای قدیمیتر و پرهزینه کاهش پیدا کرده است. هزینه نگهداری چاههای قدیمی بالا برده و ازسرگیری تولید آنها بدون چالش فنی نیست.
