مشرق: روزنامه «کیهان» در ویژه‌های خود نوشت:
روزنامه اعتماد نوشت: خسته شده‌ایم؛ از «وعده‌هایی» که بزرگ‌تر از «رخ داد» شنیده‌ایم. رنجیده‌ایم؛ از «قول‌هایی» که کمتر «محقق» می‌شوند و «نحیف» شده‌ایم؛ زیر فشار سنگین «بار اقتصادی». ما مستحق بیش از این‌ها بودیم. ما مستحق بیش از این‌ها هستیم. آقای رئیس‌جمهور! چرا با خبر «گشایش بزرگ اقتصادی» هیجان تزریق می‌کنید، وقتی هنوز میان کارشناسان بخش‌های مختلف دولت بر سر طرح شما و شرایط اجرایش توافق نشده است. فروش پته‌های نفتی می‌تواند جذاب باشد به شرط آنکه با اعتماد عمومی مردم بازی نشود.
فروش پته‌های نفتی حتما کار خوبی است اگر دقیق و کارشناسی اجرا شود و بسیار بد خواهد بود اگر بی‌محابا و بدون در نظر گرفتن ابعاد مختلفش به شعار‌ها گره خورده و راهی بازار شود. اگر پته‌های نفت را قطعی نفروشید در حقیقت یعنی اوراق قرضه ارزی منتشر کرده‌اید تا مخارج امروزتان را تامین کنید. یعنی دولت بعد را از هم اینک بدهکار کرده‌اید. اگر پته‌های نفت را قطعی بفروشید، آنگاه دیگر حق ندارید حداقل و حداکثر قیمت برایش تعیین کنید یا شرکت نفت، فروش نفت به خریدار را صرفا یک امکان بداند نه حق بدون مذاکره خریدار.
حالا اگر «کف قیمتی» تضمین نشود، مردم ممکن است اعتماد نکنند و ریسک خرید پته‌های نفتی را قبول نکنند. می‌بینید چقدر ماجرا پیچیده است آقای رئیس‌جمهور! با طرح عرضه پته‌های نفتی «موافقم» اگر به دقت کارشناسی شده و به دور از رانت‌خواهی و سیاسی‌بازی اجرایی شود.
چه در شرایط تحریم، اقتصاد کشور را باید با ابتکار‌های صحیح نجات داد. با ادبیات به کار گرفته شده توسط رئیس‌جمهور در این ماجرا اما؛ «موافق نیستم.» که انتظارات را بیش از آنچه واقعی است، بالا می‌برد. اگر وعده «گشایش بزرگ اقتصادی» صرفا همین است که نوشتیم؛ باید بگویم که آقای رئیس‌جمهور! خسته‌ایم، رنجیده‌ایم، نحیف شده‌ایم. لطفا دیگر «سرخورده‌مان نکنید.» حتما از طرح به شیوه درست حمایت می‌کنیم، اما واقعا این یک «گشایش بزرگ اقتصادی» نیست!
