مباهله و حقانیّت اسلام

مباهله در لغت به معنای لعن متقابل و طرفینی است.[1]این کار، زمانی انجام می شود که گفت وگوی بین دو طرف، موجب روشن شدن حق و قبول آن از سوی طرف مقابل نشده و هر دو طرف قبول می کنند که یکدیگر را لعن و نفرین کنند (یعنی دعای بد برای یکدیگر کنند) تا باطل از سوی خدا رسوا و عذاب شده و حق روشن شود.

با این بیان روشن می شود که روح مباهله، اعتقاد به حقانیت است. کسی که به حقانیت خود ایمان دارد به راحتی و با اطمینان از پشتیبانی خدای متعال، به حق و خدا تکیه کرده و از مباهله ابایی ندارد. این، همان قدرت جادویی ایمان به خداست که موجب پیروزی حق مداران در جبهه های گوناگون و نیز باعث رعب و وحشت اهل باطل شده است.

نتیجه قطعی مباهله

رسول خدا صلّی الله علیه و آله هنگام مباهله با مسیحیان نجران با تأکید برپشتیبانی خدای متعال از جبهه اسلام، خطاب به آنان فرمودند: «إِنَّ اللَّهَ عَزَّ اسْمُهُ أَخْبَرَنِی أَنَّ الْعَذَابَ یَنْزِلُ عَلَی الْمُبْطِلِ عَقِیبَ الْمُبَاهَلَةِ وَ یُبَیِّنُ الْحَقَّ مِنَ الْبَاطِلِ بِذَلِکَ[2] خداوند عزوجل به من خبر داده که پس از مباهله عذاب بر گروه باطل نازل می شود و به این وسیله، حق را از باطل مشخص می سازد.»

همین سخنان رسول خدا صلّی الله علیه و آله مسیحیان را به تردید انداخت و یک روز فرصت طلبیدند تا مشورت کنند و بالأخره تصمیمشان بر این شد که اگر فردا حضرت محمّد صلّی الله علیه و آله به همراه خانواده و فرزندانش برای مباهله حضور یافت از مباهله با او خودداری کنند. اتفاقاً همین طور هم شد و آنها نیز از مباهله خودداری کرده و به پرداخت جزیه، راضی شدند.

 وحشت مسیحیان نجران از اطمینان اهل بیت علیهم السلام

نکته مهم، تکیه حقیقی رسول خدا صلّی الله علیه و آله به خدای متعال است و حضرت، چون ذره ای به راه و اعتقاد خود شک نداشتند عزیزترین افراد خویش را به دست خدا سپرده و در میدان مباهله حاضر کردند. همچنان که قرآن کریم می فرماید: «فَسَتَذْکُرُونَ ما أَقُولُ لَکُمْ وَ أُفَوِّضُ أَمْری إِلَی اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصیرٌ بِالْعِباد؛ (غافر، آیه 44) پس به زودی آنچه را به شما می گویم به یاد خواهید آورد. و کارم را به خدا می سپارم؛ خداست که به [حال] بندگان [خود] بیناست.»

اطمینان و تکیه جبهه حق به حقانیت خویش، به همان اندازه که برای آنان آرامش بخش است، موجب رعب و وحشت جبهه مقابل می شود و نوعی از بازدارندگی به شکل بسیار قوی را رقم می زند، چنان که مسیحیان نجران را نیز مجبور به عقب نشینی از موضع خود کرد.

الزامات تکیه بر حقانیت

فرد، گروه، جامعه و یا امتی که به حقانیت خود و به دنبال آن، به پشتیبانی خدای متعال از راهی که در پیش گرفته اند ایمان و اعتقاد راسخ دارد هرگز غم و یا ترسی در دل نخواهد داشت. این، نتیجه دوستی و قرابت روحی با حق و ارتباط صحیح با خداست؛ چنان که قرآن کریم درباره دوستان و اولیای الهی می فرماید: «أَلَا إِنَّ أَوْلِیَاءَ اللَّهِ لَا خَوْفٌ عَلَیْهِمْ وَ لَا هُمْ یحَزَنُون؛ (یونس، آیه 62) آگاه باشید، که بر دوستان خدا نه بیمی است و نه آنان اندوهگین می شوند.» اما برای برخورداری از پشتیبانی خدا، رعایت چند نکته اساسی ضروری است.

ایمان حقیقی، نه منافقانه

ایمان، باید در دل انسان رسوخ پیدا کرده باشد و از سر منفعت طلبی و دنیاخواهی نباشد چرا که در غیر این صورت به معنای نفاق بوده و عین باطل است و نمی تواند مؤید راه انسان باشد و به هیچ وجه، تضمین کننده حمایت خدای متعال نخواهد بود. همچنان که قرآن کریم نه تنها منافقان را تأیید نمی کند بلکه آنها را دروغ گو خطاب کرده و می فرماید: «إِذا جاءَکَ الْمُنافِقُونَ قالُوا نَشْهَدُ إِنَّکَ لَرَسُولُ اللَّهِ وَ اللَّهُ یَعْلَمُ إِنَّکَ لَرَسُولُهُ وَ اللَّهُ یَشْهَدُ إِنَّ الْمُنافِقینَ لَکاذِبُون؛ (منافقون، آیه 1) چون منافقان نزد تو آیند گویند گواهی می دهیم که تو واقعا پیامبر خدایی و خدا [هم] می داند که تو واقعاً پیامبر او هستی و خدا گواهی می دهد که منافقان سخت دروغگویند.»

استقامت در دراه حق

نکته دیگر این که، هرگاه مؤمنان از راه و اعتقاد مؤمنانه خود دست برداشته یا منحرف شوند به همان نسبت از تأییدات الهی دور خواهند شد چنان که خدای متعال در آیه بعدی ویژگی اولیای الهی را تقوای مداوم و مستمر دانسته و می فرماید: «الَّذِینَ ءَامَنُواْ وَ کَانُواْ یَتَّقُون؛ (یونس، آیه 63) همان ها که ایمان آوردند، و (از مخالفت فرمان خدا) پرهیز می کردند.»

تلاش مؤمنانه

سنت الهی در همه موارد بر این است که قبل از بهره بردن از امداد الهی باید در حد توان تلاش و کوشش مورد نظر انجام شود همانگونه که قرآن کریم، نزول نصرت الهی را مشروط به یاری(دین) خدا شمرده و می فرماید: «یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا إِنْ تَنْصُرُوا اللَّهَ یَنْصُرْکُمْ وَ یُثَبِّتْ أَقْدامَکُمْ؛ (قتال آیه 7) ای کسانی که ایمان آورده اید اگر خدا را یاری کنید یاریتان می کند و گام هایتان را استوار می دارد.»

منظور از «نصرت دادن به خدا» جهاد در راه خدا و تنها به منظور تأیید دین او و اعلای کلمه حق است، نه این که جهاد کنند تا در زمین سروری نمایند، و یا غنیمت به چنگ آرند، و یا شجاعت و هنر خود را نشان دهند؛ و مراد از اینکه فرمود: «خدا هم شما را یاری می کند» این است که اسباب غلبه بر دشمن را برایتان فراهم می سازد، مثلاً ترسی از شما در دل کفار می اندازد، و امور را علیه کفار و به نفع شما جاری می کند و دل های شما را محکم و شجاع می سازد.[3]

حقانیت انقلاب اسلامی

انقلاب اسلامی ایران از ابتدا با تکیه بر نیروی الهی و حقانیت دین اسلام بنیاد نهاده شد و رهبر کبیر انقلاب اسلامی ایران هر لحظه، از قدرت الهی مدد می جست و همه توفیقات را از آن خدا می دانست. ایمان حقیقی مردم، استقامت بی نظیر آنها در راه اسلام و جهاد فوق العاده ملت ایران، همواره زمینه تکیه بر قدرت لایزال الهی را به همراه داشته و از این رو، خداوند متعال نیز در برهه های مختلف تکیه این ملت مؤمن انقلابی بر حقانیت راه اسلام را با امدادهای الهی پاسخ گفته است.

همان طور که گفته شد یکی از انواع امدادهای الهی، افکندن رعب و وحشت در دل اهل باطل است؛ چنان که رهبر کبیر انقلاب اسلامی در مورد فتح و آزادی خرمشهر فرمودند: «ما نباید فتح های بزرگ مثل خرمشهر را از یاد ببریم که دشمن با همه تجهیزات در سنگرهای بسیار محکم با عِده و عُدد بسیار کمین کرده بود، و در مقابل عده ای از سلحشوران متعهد اسلام از بیابان باز به آنان تاخته، و خداوند آن چنان رعب و وحشت را بر دشمنان ما غلبه داد که با اسارت هزاران نظامی و غنیمت های بسیار، باقیمانده اشرار با فضاحت تمام رو به فرار گذاشته و شهرها را رها کردند. رزمندگان عزیز ما نباید این پیروزی معجزه آسا را جز با مددهای الهی ببینند و اگر چنین شد، غرور آن ها خلاصه می شود در این که ما مورد عنایت قادر متعال هستیم و از خود چیزی نداریم.[4]

روح مباهله هنوز جریان دارد

جرأت و جسارت مؤمنانه، در همیشه تاریخ در بین بندگان مؤمن خدا جریان داشته است و امروز نیز همان تکیه جسورانه بر حقانیت راه روشن اسلام انقلابی، در جامعه اسلامی ایران در جبهه های متفاوت اقتصادی، سیاسی، نظامی و... در حال ظهور و بروز است. بارها دشمنان در پی آزمایش جرأت و جسارت انقلابی مردم ایران اسلامی برآمده اند و هر بار، وحشت و اضطراب آنان از اقدام متقابل مسلمین نمایان شده است زیرا مهم ترین نقطه ضعف دشمنان اسلام، نداشتن تکیه گاه الهی است؛ چنان که قرآن کریم در مورد ظالمان می فرماید: «وَ ما لِلظَّالِمینَ مِنْ نَصیرٍ؛ (حج، آیه 71) و برای ستمکاران یاوری نخواهد بود.»

بر همین اساس است که با همه دشمنان عنود و متعدد ایران اسلامی، این انقلاب هر روز در راه پرافتخار و پیروزمندانه خود به پیش می رود.

وحشت دشمن از نتیجه تحریم

در جدیدترین نقطه کانونی تقابل جبهه انقلاب اسلامی و جبهه کفر و استکبار، یعنی جنگ تمام عیار اقتصادی و تحریم های بی سابقه و گسترده تمام مردم دنیا با روحیه مقتدرانه برآمده از تکیه بر حقانیت ملت قهرمان ایران اسلامی آشنا شدند و همه دشمنان بیرونی و درونی از این همه استقامت و امید مردم انقلابی این سرزمین انگشت به دهان مانده اند.

شگفتانه تر این که، در چنین شرایطی که همه دشمنان انتظار سرنگونی نظام اسلامی را در سر داشتند پیروزی های فوق العاده بزرگی نصیب جبهه اسلام شده است که بر تعجب و دهشت دشمنان افزوده است. همه اینها، تجلی بارز وجود روحیه تکیه بر حقانیت، از جنس مباهله رسول خدا صلّی الله علیه و آله با مسیحیان نجران است که موجب پیروزی جبهه حق در جنگ نامتقارن عصر حاضر شده است.

اکنون، سلاح تحریم، کُند و کُندتر شده و شمارش معکوس برای جشن پیروزی بر آمریکای جنایتکار آغاز شده است. از همین الآن به خوبی می توان رعب و وحشت دشمنان انقلاب اسلامی را از شکست بزرگ اقتصادی آنان در مقابل مردم شریف ایران زمین حس کرد.

روحیه تکیه و توکل بر حقانیت، مروارید معجزه گر است که موجب ایجاد بازدارندگی در مقابل هر گونه طمع دشمنان نسبت به ملت ایران اسلامی شده است و البته این راه همچنان ادامه خواهد داشت همان طور که رهبر معظم انقلاب می فرمایند: «از این جهت، ملّت ایران، افکار عمومی، سرجمع گرایش های مردمی کشور ما همین است که چون حقند، چون در راه درست دارند حرکت می کنند، یک اطمینان عمومی ای بحمدالله وجود دارد.»[5]

پی نوشت ها: