گروه سیاسی فردا: حضور احتمالی محمدرضا عارف در انتخابات ریاست‌جمهوری 1400 قابل پیش‌بینی بود؛ خاصه آنکه او در نخستین گام برای تحقق رویای پاستور در انتخابات مجلس ثبت‌نام نکرد و سپس حتی عطای ریاست شورای عالی سیاست‌گذاری اصلاح‌طلبان را هم به لقایش بخشید تا بتواند به‌طور متمرکز برای ریاست‌جمهوری کار کند. احتمال حضور او تا جایی پیش رفته است که حتی گفته می‌شود او ستادش را هم تشکیل داده و حتی مسئول ستادش هم محمدرضا تاجیک، از حلقه مشاوران محمد خاتمی است. اما آیا عارف چه به لحاظ فردی و چه به لحاظ جبهه‌ای این توانایی را دارد که در انتخابات نقش‌آفرین باشد؟ آیا در وهله نخست اصلاح‌طلبان که در این مدت به او کم انتقاد نکرده‌اند بر او به اجماع می‌رسند و در وهله دوم مردم که انتقادهای بسیاری به عملکرد مجلس دهم دارند، بازهم به چنین شخصیتی اعتماد می‌کنند؟ و در نهایت آیا اساساً مردم دیگر به جبهه اصلاحات که عامل اصلی روی کار آمدن دولت روحانی است، پاسخ مثبت می‌دهند یا بار دیگر مانند انتخابات مجلس اصلاح‌طلبان را با یک «نه» بزرگ مواجه می‌کنند؟
بیژن مقدم، تحلیل‌گر مسائل سیاسی درباره علت ورود زودهنگام عارف به انتخابات به «فردا» گفت: «قضاوت درباره کلیت انتخابات 1400 زود است و نمی‌توان گفت که چه کسانی نامزد نهایی هر دو جریان سیاسی کشورند اما اخباری که از تشکیل ستاد آقای عارف و ورود او به انتخابات ریاست‌جمهوری شنیده می‌شود، حکایت از یک ورود زودهنگام انتخاباتی دارد. آقای عارف می‌خواهد با این عمل مجموعه اصلاح‌طلبان را در عمل انجام شده قرار دهد و بگوید که نامزد بلامنازع اصلاح‌طلبان من هستم. او می‌خواهد دوباره شرایطی مانند انتخابات سال92 به‌وجود نیاید که با دستور، درخواست یا هرچیز دیگر از صحنه رقابت کنار برود. آقای عارف در سال92 با درخواست آقای خاتمی از رقابت انتخاباتی کنار کشید و دل‌خوری زیادی هم به وجود آمد که این ناراحتی تا کنون هم رفع نشده و دیدیم که او در دوران نمایندگی‌اش سعی کرد فاصله خود را با بدنه اصلاح‌طلبان حفظ کند و هیچ‌گاه درباره موضوعات روز اظهارنظر نمی‌کرد و شخصیت فعالی نداشت. البته با اکراه پذیرفته بود باید کار تشکیلاتی کرد اما همیشه دل‌خوری کنارکشیدن از انتخابات 92 با او همراه بود. او می‌خواهد آن شرایط یک‌بار دیگر تکرار نشود و از همین حالا می‌گوید که من نامزد اصلاح‌طلبانم و این هشدار را می‌دهد که اگر قرار باشد اصلاح‌طلبان بر نامزد دیگری اجماع کنند منِ عارف راه خودم را می‌روم و حسابم سوا از اجماع اصلاح‌طلبان است».
او ادامه داد: «این یک بُعد قضیه بود اما از منظر دیگر باید دید که اگر اصلاح‌طلبان بر نامزدی دیگر به اجماع برسند عارف به تنهایی چه‌قدر شانس توفیق خواهد داشت؟ در سال‌های اخیر بر قدرت مدیریت او چه در جریان اصلاحات و چه در موضوعات کلان و مرتبط به کشور تردید وجود داشته است و انتقادهای زیادی به نوع عملکرد او وارد بوده است.»
مقدم در پایان در پاسخ به این پرسش که فارغ از آنکه چه کسی نامزد نهایی اصلاح‌طلبان خواهد بود، آیا اصلاح‌طلبان در این دوره قدرت ایجاد موج انتخاباتی را دارند یا خیر، گفت: «ایجاد چنین موجی از قبل قابل پیش‌بینی نیست. ممکن است این موج یک هفته قبل از انتخابات ایجاد شود و دیده‌ایم که در روزهای پایانی تبلیغات انتخاباتی نامزدها شعارهای خود را تند می‌کنند و حتی وعده‌های‌شان را تغییر می‌دهند تا بتوانند رأی مردم را جذب کنند. حالا این‌که اصلاح‌طلبان بتوانند چنین موجی ایجاد کنند یا نه، معلوم نیست اما به‌هرحال مردم نسبت به عملکرد دولت آقای روحانی و مجلس دهم انتقادهای زیادی به جریان اصلاحات وارد می‌دانند؛ از سوی دیگر شخص آقای عارف فاقد جذابیت برای ایجاد موج است و بی‌تردید بدون حمایت کامل جریان اصلاحات از او چنین امری درباره آقای عارف رخ نخواهد داد.»
