به گزارش مشرق، محمدرضا سنگری از محققان و پژوهشگران آئینی کشورمان همزمان با ماه محرم سلسله مباحث مناسبتی را با عنوان «برمدار حسین (ع)» منتشر می‌کند که تلاش داریم به شکل روزانه آن را منتشر کنیم.
سنگری در نخستین جلسه با بیان اینکه وقتی ما از محرم، عاشورا و کربلا می‌خواهیم سخن بگوییم پرسش‌های بزرگی پیش روی ما قرار داد، گفت: یکی از آنها این است که اگر کربلا زیباست و ما آن را زیباترین صحنه و تابلو تاریخ می‌دانیم از این تابلوی زیبا و از این آموزه‌های زنده و زاینده کربلا چه استفاده‌هایی می‌توانیم در زندگی روزانه داشته باشیم؟ کربلا با امروز ما چه پیوندی دارد؟
وی با طرح این پرسش که اکنون که 1381 سال از کربلا گذشته و آن حادثه که سال 61 هجری اتفاق افتاده کربلا با کدام بخش زندگی امروز من پیوند داشته، توضیح داد: اگر گفته شده حضرت اباعبدالله «مصباح هدایت» است، من از این چراغ و از این مصباح چه بهره‌گیری برای زدودن تاریکی‌های روزگار خود می‌توانیم داشته باشیم؟ به زبان دیگر تا چه اندازه حسین (ع) امروزی است؟ تا چه اندازه عاشورا و کربلای اباعبدالله می‌تواند درس آموز برای من باشد؟ اگر حسین (ع) سفینه نجات است و امروز دچار گرداب‌ها و دریاهای هولناکی هستیم که کشتی وجود ما را در هم می‌کوبیده من از این سفینه چطور می‌توانم استفاده کنم تا به ساحل آرامش برسم؟ آیا کربلا برای نسل و زندگی امروز پیام‌ها و درس‌هایی دارد؟
این پژوهشگر تاکید کرد: اگر اباعبدالله در کربلا فرمود: «من برای شما الگو هستم»، این الگو در کجای زندگی ما می‌تواند کاربرد داشته باشد؟ در سلسه بحث‌هایی پای درس اباعبدالله می‌نشینیم و این فشرده‌ترین کلاس تاریخ را به زندگی خود پیوند می‌زنیم. نکته اول در این مسیر آن است که ما دچار ظلمت‌هایی در زندگی‌مان هستیم، در سوره نور آیه 40 خداوند به ظلمات سه گانه‌ای که انسان دچار آن است اشاره می‌کند. در این آیه آمده: أَوْ کَظُلُمَاتٍ فِی بَحْرٍ لُجِّیٍّ یَغْشَاهُ مَوْجٌ مِنْ فَوْقِهِ مَوْجٌ مِنْ فَوْقِهِ سَحَابٌ ۚ ظُلُمَاتٌ بَعْضُهَا فَوْقَ بَعْضٍ إِذَا أَخْرَجَ یَدَهُ لَمْ یَکَدْ یَرَاهَا ۗ وَمَنْ لَمْ یَجْعَلِ اللَّهُ لَهُ نُورًا فَمَا لَهُ مِنْ نُورٍ
همه ما در یک دریای طوفانی هولناک به سر می‌بریم کدام یک از ما در زندگی این موج‌ها را فهم و تجربه نکرده‌ایم؟ شما تصور کنید یک دریای طوفانی و بالای آن ابری تیره وجود داشته باشد. تاریکی بالای تاریکی، انقدر فضا تاریک است که شما دستان خودتان را هم نمی‌بینید. واقعیت این است در زندگی ما از این تاریکی‌ها فراوان وجود دارد. تاریکی که حتی فرصت تماشای خودمان را از ما می‌گیرد. تاریکی که باعث می‌شود متوجه نباشیم چه می‌کنیم.
به گفته وی، گاهی این تاریکی سه گانه در مغز، قلب و دست و پای ما چنان بهم گره می‌خورد که ما خود و خانواده‌مان را گم می‌کنیم و ارتباطات ما شکسته می‌شود.
سنگری با بیان اینکه ما در این تاریکی نیازمند نور و روشنایی هستیم و این نور حسین (ع) است که نجاتبخش است، افزود: حسین (ع) نوری است که می‌تواند ما را یاری کند تا به سمت ساحل نجات حرکت کنیم.
وی در پایان تاکید کرد: نکته دوم این است که ما در محاصره چهار خطر هستیم که خدا در قرآن در سوره اعراف به آن اشاره کرده است. این تهدید 4 گانه را شیطان برای ما ا یجاد می‌کند. شیطان از 4 سو انسان را مورد هجوم قرار می‌دهد در واقع ما همواره در هجوم شیطان هستیم، او آینده را تاریک و هراس انگیز می‌کند، این پایان تکاپوهای ماست، عنوان این اتفاق «خوف» است. گاهی با پشت سر و گذشته ما را مشغول می‌کند و آن را چنان بزرگ می‌کند که فرد غصه‌دار باشد.
