تحریریه زندگی آنلاین : پیکر خسرو سینایی کارگردان سینما 12 مرداد بدون برگزاری مراسم تشییع در قطعه هنرمندان بهشت زهرا (س) به خاک سپرده شد.
درگذشت «خسرو سینایی» قطعاً برای سینمای ایران یک ضایعه محسوب می‌شود. کمتر سینماگری را سراغ داریم که مانند او در زمینه‌های مختلف هنری صاحب‌نظر و متبحر باشد. جالب است که در برخی از فیلم‌های مستند و کوتاهش جدا از نویسندگی و کارگردانی، کار تدوین، موسیقی و طراحی لباس و صحنه را خود انجام می‌داد. ضمن این که دستی هم بر نوازندگی پیانو و آکاردئون و کشیدن نقاشی داشت. مهم‌تر از همه اینها نگرش عمیق او به هنر و سینما بود که با تربیت نسلی از سینماگران که شاگردان او در دانشگاه بودند، تأثیرات مهمی بر پیرامون خود گذاشت که نمی‌توان آن را نادیده گرفت. هرچند در تمام طول عمر هنری‌اش به «ابتذال» نه گفت، اما رفتار و منش صلح‌مدارانه و دوستانه او در برخورد با مخالفان و بی‌سوادان در جای خود یک کلاس درس محسوب می‌شود. خیلی‌ها دوست داشتند حضور او را در جایگاه یک مستندساز خلاصه کنند - هرچند مستندسازی هم جایگاه رفیعی دارد - اما با این مستمسک می‌خواستند او را از سینمای داستانی دور کنند، اما ساخت فیلم‌های داستانی او کم‌بهاتر از مستندهایش نبود. همان قدر در تاریخ سینما صاحب‌نظر بود که در تاریخ نقاشی و به عبارت دقیق‌تر در تاریخ هنر. قطعاً خسرو سینایی یک هنرمند واقعی بود که علاوه بر استعداد ذاتی تا آخرین روزهای عمر پربهایش آموخت و آموخت و آموخت.
بیشتربخوانید:
حسین انتظامی: جای خسرو سینایی شاید هرگز پر نشود
حسین انتظامی رییس سازمان سینمایی در پی درگذشت خسرو سینایی کارگردان و مستندساز سینما در توییتی نوشت: «سینمای ایران داغدار یکی از بزرگان خود شد؛ صاحب‌سبکی نجیب و شریف که از موفقیت‌های شاگردانش لذت می‌برد. جای خسرو سینایی شاید هرگز پر نشود. روحش قرین آرامش.»
بیشتربخوانید:
چکناواریان: قدر دوست و دوستی‌هایمان را بدانیم
لوریس چکناواریان، هنرمند پیشکسوت آهنگساز و از دوستان نزدیک زنده یاد خسرو سینایی از دست دادن یک دوست 60 ساله را تجریه دردناکی عنوان کرد و از این هنرمند فقید با عنوان یک شخصیت منحصر به فرد و یکی از اسطوره‌های سینمای ایران یاد کرد. به دنبال پیام تصویری پر از احساس چکناواریان برای دوست قدیمی خود، مهرداد اسکویی، هنرمند مستندساز نیز با انتشار مطلبی در صفحه اینستاگرام خود از اهمیت قدردانی ارزش دوستی‌های قدیمی سخن گفته و نوشته است: «لوریس چکناواریان از یک دوستی 60 ساله می‌گوید با خسرو سینایی عزیز. او، منوچهر اطیاب، محمد ابراهیم جعفری، ژاره طباطبایی، پرویز کلانتری، علی‌اکبر صادقی، غلامحسین نامی، محمدعلی کشاورز و نصرت کریمی از دوستان بیش از نیم قرن بودند. دوستی‌های کمیاب و دیریاب در این روزها.» او در ادامه یادداشت خود آورده است: «این چند نفر به من یاد دادند که قدر دوست‌ها و دوستی‌هایم را بیشتر بدانم. و هر سال و هر پنج سال و هر دهه و هر 25 سال و یک نیم قرن درو هم جمع شویم. شادی کنیم. که چند دوست داریم که مثل شراب در حال کهنه شدن است و لذت نوشیدن دوستی‌هایمان را بچشیم و تجریه کنیم. از امروز شروع کرده‌ام به دوباره‌آموزی، از زیست و نگاه هنرمندانه معلم عزیزم خسرو سینایی. و برای لوریس چکناواریان، منوچهر طیاب، علی‌اکبر صادقی و غلامحسین نامی طول عمر همراه با سلامتی و حال و احوال خوب آرزو می‌کنم و قدرشان را می‌دانم.»
بیشتربخوانید:
روایت بیژن بیژنی از هم‌سخنی با خسرو سینایی
بیژن بیژنی، هنرمند عرصه موسیقی و از دوستان و آشنایان زنده‌یاد خسرو سینایی با انتشار یادداشتی درگذشت این هنرمند فقید را تسلیت گفت. متن این یادداشت به شرح زیر است: «استاد خسرو سینایی کارگردان، مستندساز و موسیقدان پرآوازه ایران از این جهان رخت بربست. جهانی که سرزمین و مردمانش را دوست می‌داشت. این کارگردان باسابقه به علت عفونت ریه و ابتلا به کرونا شنبه یازدهم مرداد در بیمارستان امیرعلم چشم از این جهان فروبست. خسرو سینمایی، هنرمند اندیشمند و صاحب تفکر بود و ضمناً بیان بسیار شیوایی داشت. وقتی سخن می‌گفت هر شنونده‌ای را مجذوب می‌کرد.
