کجا و چرا باید با دنده سنگین حرکت کنیم؟

 

رانندگان با تجربه به خوبی می‌دانند که سراشیبی‌های تند نیز می‌تواند هم برای خودرو و هم برای راننده بسیار خطرناک باشد و باید نکاتی را در هنگام رانندگی در این سطوح، به یاد داشته باشیم. به طور ساده در دنده 1 هنگامی که موتور در حالت خلاص کار می‌کند دور موتور حدود 800 تا 1000 دور در دقیقه است، اما وقتی قصد داریم که شروع به حرکت کنیم، پا را بر روی کلاچ می‌گذاریم و شروع به حرکت می‌کنیم. در این حالت سرعت خودرو باید به 8 کیلومتر بر ساعت برسد تا اینکه پا را از روی کلاچ برداریم. پس از 8 کیلومتر بر ساعت، کلاچ به طور کامل درگیر شود. مانند دنده یک، برای رفتن به دنده دو هم خودرو باید از یک حداقل سرعت لازم برخوردار باشد که 16 کیلومتر بر ساعت است. اگر قبل از رسیدن به این سرعت دنده را به دو تعویض کنیم، میزان سرعت خودرو به حداقل لازم نرسیده است و همین امر باعث می‌شود تا فلایویل و کلاچ تا زمان رسیدن به سرعت مناسب، در چرخش ناهماهنگی داشته باشند. این امر برای صفحه کلاچ و کلاچ خوب نیست.

معمولاً تابلوی حرکت با دنده سنگین را در سراشیبی‌ها می‌بینیم. چون محیط و شرایط محیطی و بستر مسیر به شکلی است که باعث می‌شود خودرو بتواند با سرعتی فراتر از ظرفیت طراحی آن حرکت کند. هنگامی که در سراشیبی قرار دارید و خودرو خودش شروع به حرکت کرد و به سرعت 16 کیلومتر بر ساعت رسید، شما می‌توانید با دنده دو شروع به حرکت کنید، به دلیل این که خودرو شما دارای یک سرعت معین است. بهترین کار این است که در سرعت مناسب دنده را تعویض کنید. برخی معتقد هستند که در هوای برفی اگر با دنده یک حرکت کنند، چرخ‌های خودرو سر می‌خورند و با دنده دو شروع به حرکت می‌کنند، اما اگر با دنده یک و با رها کردن کلاچ به آرامی شروع به حرکت کنید، این اتفاق رخ نمی‌دهد. به علاوه در دنده یک به دلیل داشتن نیروی گشتاور بیشتر خودرو توان بیشتری برای حرکت رو به جلو دارد.

در سرازیری‌های تند حتما از سنگین‌ترین دنده، یعنی دنده 1 استفاده کنید تا خودرو سرعت نگیرد.

همواره پای خود را آماده ترمز کردن نگه دارید تا در صورتی که مانعی بوجود آمد، بتوانید سریعا واکنش نشان دهید.

در سراشیبی‌های تند و پر پیچ و خم، هیچگاه خودرو را در حالت خلاصی قرار ندهید. انجام این کار سبب می‌شود ناخودآگاه سرعت خودرو بیشتر شود و برای کنترل آن از ترمز بیشتری استفاده کنید.

اگر مدت زمان زیادی در سرازیری در حال حرکت هستید و از ترمز زیادی در این مدت استفاده کرده اید، بهتر است چند دقیقه توقف کنید تا لنت‌های ترمز خنک شوند و کارایی اولیه خود را بدست بیاورند.

در هنگام ترمز گرفتن، سعی کنید تا آخرین لحظه که خودرو در حالت خاموشی قرار نگرفته است، از کلاچ استفاده نکنید. برخی رانندگان تازه کار هر زمان اقدام به گرفتن ترمز می‌کنند، هم زمان کلاچ را نیز فشار می‌دهند، که این مورد در سرازیری‌ها باعث دور گرفتن بیشتر خودرو و در نتیجه بالاتر رفتن سرعت آن می‌شود.

قبل از رانندگی در سرازیری حتما از سلامت سیستم ترمز، چرخ‌ها و لاستیک ها، اطمینان حاصل کنید.

خودرو‌های پیشرفته، به صورت اتوماتیک جاده‌های دارای سراشیبی را تشخیص داده و ایمنی لازم را برای رانندگی در این شرایط ایجاد می‌کنند، اما همواره نباید بگذارید که سرعت این خودرو‌ها بیش از حد مجاز افزایش یابد.

در سرازیری‌های تند، بهتر است دنده را از حالت اتوماتیک خارج و به حالت دستی تبدیل کنیم و آن را روی 1 یا 2 قرار دهیم.

همواره پای خود را آماده ترمز کردن نگه دارید تا در صورتی که مانعی بوجود آمد، بتوانید سریعا واکنش نشان دهید.

در سراشیبی‌های تند و پر پیچ و خم، هیچگاه خودرو را در حالت خلاصی قرار ندهید. انجام این کار سبب می‌شود ناخودآگاه سرعت خودرو بیشتر شود و برای کنترل آن از ترمز بیشتری استفاده کنید.

برای خودرو یک حداکثر سرعت مجاز تعریف کنید تا در صورتی که راحت‌تر بتوانید خودرو را کنترل کنید. (معمولا بین 40 تا 50 کیلومتر بر ساعت بسته به نوع جاده)

قبل از رانندگی در سرازیری حتما از سلامت سیستم ترمز، چرخ‌ها و لاستیک ها، اطمینان حاصل کنید.

به دنده‌های یک به دو خودرو‌های سواری به دلیل اینکه از نیروی بسیار بالایی برخوردار هستند، دنده‌های قدرتی و یا سنگین گفته می‌شود و هر جا که برای حرکت خودرو به قدرت زیاد نیاز باشد از آن‌ها استفاده می‌شود مانند:

سربالایی‌های تند

در سرازیری‌های تند (به دلیل اینکه نمی‌خواهیم سرعت اتومبیل ما در سرازیری زیاد شود)

جهت کاهش استفاده از ترمز و کنترل بهتر فرمان و کنترل سرعت