برخلاف سایر بیماری ها که خیلی بی سر و صدا و مشکوک ظاهر می شوند، نقرس بیماری است که هیچ شکی نمی آفریند. اکثر مردم اولین تجربه ی نقرسشان با درد و ورم شدید انگشت شست پایشان شروع می شود. این درد اینقدر شدید است که فرد را از خواب بیدار کرده و راه رفتن فرد را دچار مشکل می کند.
همه چیز از همین جا شروع می شود: اولین تجربه ی شما از نقرس فقط چند روز طول می کشد و برای ماه ها یا حتی سال ها دیگر سراغتان نمی آید. اما بعدها این حملات بیشتر و بیشتر شده و حتی درد به پاها و دست های فرد هم کشیده می شود تا اینکه این دردها شکل ثابت پیدا کرده و به عنوان بیماری مشخص برایتان درمی آید.
خوشبختانه، برای جلوگیری از ابتلا به نقرس کارهای زیادی می توان کرد. اما ابتدا کمی در مورد این بیماری با شما صحبت می کنیم.
نقرس چیست و چطور پیشرفت می کند؟
نقرس نوعی بیماری متابولیک است که از جمع شدن اسید اوریک در بدن ایجاد شده و به صورت رسوبات بلورین در مفصل ها جمع می شود. در افراد سالم، بدن پورین—ماده ای ترکیبی که در بسیاری غذاهای غنی و چرب یافت می شود—را به اسید اوریک تبدیل می کند که بعدها با ادرار دفع می شود.
اما در بعضی افراد، نقص در متابولیسم می تواند باعث تولید بالا یا دفع پایین اسید اوریک شود. وقتی اسید اوریک غیر قابل حل شده و باعث ایجاد رسوبات بلورین در مفاصل می شود، فرد نقرس گرفته است.
در مراحل بعدی نقرس، رسوبات کریستالی اسید اوریک که توفی نامیده می شوند را می توان به شکل توده هایی در مفاصل مشاهده کرد. این رسوبات که با التهاب و آماس موضعی همراه است باعث فساد عضو و بدشکلی مفصل ها شود.
اگر درمانی صورت نگیرد، این رسوبات اسید اوریک به کلیه ها نیز منتقل خواهند شد و این باعث بالا رفتن فشار خون شده و کلیه ها را از کار خواهد انداخت.
چقدر این بیماری متداول است؟
در ایالات متحده امریکا، نقرس بیماری کاملاً متداول است و روز به روز در حال ازدیاد است. تقریبا ً 3٫4 میلیون نفر در امریکا به این بیماری مبتلا بوده و اولین حمله ی این بیماری معمولاً در سنین 40 تا 50 سال رخ می دهد.
آیا انواع بخصوصی از غذاها ممکن است باعث این بیماری شود؟
بین نوع غذاها و نقرس رابطه ی کاملاً مستقیم وجود دارد. در واقع، نقرس بیماری بسیار قدیمی است. روزگاری “بیماری شاهان” نامیده می شده است. این احتمالاً به خاطر غذاهای چرب و قوی بوده که می خورده اند.
می توان قسمت اعظمی از دلایل ابتلا به این بیماری را در نوع غذاهای مصرفی فرد جستجو کرد. غذاهایی که غنی از پورین هستند، مثل جگر، گوشت قرمز، ماهی، خرچنگ خوراکی و حبوبات می تواند باعث افزایش اسید اوریک در بدن شده و به نقرس بینجامد. مصرف الکل نیز خطر ابتلا به این بیماری را افزایش می دهد.
راه و روش درمان
برای درمان نقرس باید میزان اسید اوریک را در بدن کاهش داد. برای تسکین دردهای شدید نقرس، پزشک مربوطه می تواند مسکن هایی مثل ایبو پروفن، تزریق کورتیکوستروئید یا سایر داروها مثل کولچی سین تجویز کند. اگر بتواند این حملات را کنترل کند، پزشک می تواند داروهایی نیز برای جلوگیری از تولید اسید اوریک یا کمک کننده به دفع اسید اوریک از بدن تجویز کند.
راه های پیشگیری
می توانید با داشتن یک برنامه غذایی سالم و متعادل از ابتلا به این بیماری جلوگیری کنید. از خوردن غذاهای حاوی پورین پرهیز کنید. کاهش وزن نیز می تواند به این مسئله کمک کند چرا که چاقی یکی از عوامل اصلی ابتلا به نقرس است.
همچنین، به خاطر داشته باشید که مقدار زیادی آب بنوشید—نوشیدن روزانه 6 تا 8 لیوان آب می تواند به دفع اسید اوریک از بدن کمک کند.
عصاره های گیاهی مثل گیلاس، کرفس و ریشه ی زردچوبه نیز به درمان این بیماری کمک می کند. تحقیقات نشان داده است که بسیاری از بیماران مبتلا به نقرس بعد از استفاده از این عصاره ها بهبودی یافته و قابلیت انعطاف مفصل هایشان بیشتر شده است.
از نقرس دوری کنید
امروزه نقرس دیگر بیماری ثروتمندان نیست. خوشبختانه راه های بسیاری برای جلوگیری از ابتلا به این بیماری وجود دارد: رژیم غذایی سالم و مناسب داشته باشید، وزنتان را کاهش دهید و از مکمل های مفید غذایی استفاده کنید تا به این بیماری مبتلا نشوید.
