خراسان: «مردم دیگر به تنگ آمده اند، صبح که بیدار می‌شوند همه کالا‌هایی که دیروز خریده اند 10 تا 15 درصد گران‌تر شده؛ این چه اداره‌ای است؟ یک جای کار اشکال دارد. اگر آقای روحانی نمی‌تواند کشور را اداره کند کنار برود و اگر می‌تواند، ادامه دهد. با مردم و مصالح مردم و کشور نمی‌شود شوخی کرد. هرکسی که می‌خواهد وارد این میدان شود اگر می‌تواند با این مجموعه کار کند بیاید؛ زمانی که کاندیدا‌ها می‌خواهند رئیس جمهور شوند همه چیز خوب است و همه می‌گویند من این کار را می‌کنم و ...، اما زمانی که رئیس جمهور می‌شوند می‌گویند به ما اجازه انجام این کار‌ها را نمی‌دهند.» این سخنان یک فعال سیاسی یا نماینده اصولگرا برای سوال یا استیضاح رئیس جمهور نیست بلکه بخشی از گفت و گوی حسین مرعشی سخنگوی حزب کارگزاران با خبر آنلاین است. مرعشی، اما تنها اصلاح طلبی نیست که با عبارت‌های تند، خواهان کناره گیری روحانی از منصب ریاست جمهوری شده است.
پیش از این هم برخی دیگر از اصلاح‌طلبان ایده استعفای روحانی را مطرح کرده بودند، به عنوان مثال عبدا... ناصری، فعال سیاسی اصلاحطلب در مصاحبه‌ای با پایگاه انتخاب گفته بود: «روحانی به خاطر عملکرد نامناسب، هزینه سنگینی را به کشور تحمیل می‌کند و کار مهم او می‌تواند جرئت استعفا کردن باشد. واقعیت این است که بخش اعظم جامعه او را قبول ندارند.» البته شاید برای اولین بار، عباس عبدی فعال مطرح سیاسی اصلاح طلب در یادداشتی با عنوان «پیشنهاد کناره‌گیری رئیس‌جمهوری» به طور بحث برانگیزی به سراغ این موضوع رفت و استعفای روحانی را نه از روی اجبار بلکه طلاق دوستانه دانست: «تداوم وضعیت و شکاف موجود جز تضعیف بیشتر و از دست دادن فرصت‌های سیاسی برای کاهش مشکلات نتیجه دیگری نخواهد داشت. از این رو حالا که اصولگرایان غالب، قدرت و اراده استیضاح را ندارند، پیشنهاد می‌کنم روحانی شخصا دست به کار شود. کنار رفتن نه به معنای اعتراض بلکه به معنای گشودن راه برای حل ماجراست.» یادداشتی که البته با واکنش صادق زیبا کلام فعال سیاسی اصلاح طلب نیز همراه شد: «پیشنهاد عباس عبدی برای استعفای حسن روحانی آدرس اشتباه دادن و بحث انحرافی است.» موضوعی که امیر محبیان کارشناس مسائل سیاسی نیز به آن اشاره کرده و درباره مطرح شدن بحث استعفای رئیس‌جمهور گفته بود: «استعفا در این شرایط جدای از این که می‌تواند مشکلاتی برای کشور به وجود بیاورد، سنت نادرستی نیز ایجاد می‌کند؛ این سنت نادرست که وقتی کسی مدیریتی را بر عهده دارد و نمی‌تواند در مدیریت خود آن چنان که باید موفق باشد یا انتقاداتی به مدیریت او وجود دارد، استعفا بدهد و برود. این کار مشکلی را حل نمی‌کند. مسئول اجرایی با هر رویکرد سیاسی باید نهایتاً در برابر اقداماتش پاسخگو باشد و الّا استعفا کردن و به کنار رفتن، بدون پاسخگویی می‌شود گریزگاه.»
