نتایج یک مطالعه نشان داد که سطح سرمی روی با شدت و فرکانس وزوز گوش ارتباط دارد، به طوری که با کاهش میزان روی، وزوز گوش در فرکانس‌های پایین‌تر بروز پیدا می‌کند.
وزوز گوش یکی از شایع‌ترین اختلالات سیستم شنوایی است که 17 درصد از افراد جامعه با آن درگیر هستند و حتی در افراد سالمند شیوع آن به 33 درصد نیز می‌رسد. این اختلال بر کیفیت زندگی افراد و خانواده‌هایشان تاثیر می‌گذارد.
وزوز گوش با انواع مختلفی از بیماری‌های شنوایی همراهی دارد. 8 تا 10 درصد از بیمارانی که دچار وزوز گوش هستند، شنوایی طبیعی دارند. با این‌که عوامل مختلفی در رابطه با ایجاد این اختلال مطرح شده، ولی تا کنون هیچ دلیل واضحی برای آن پیدا نشده است.
کاهش شنوایی یکی از شایع‌ترین شکایات بیمارانی است که به کلینیک‌های گوش و حلق و بینی مراجعه می‌کنند. در گروهی از بیماران کاهش شنوایی به دلیل اختلال در مسیر هدایت صوت است و در گروهی دیگر؛ اختلال در گیرنده‌های حسی یا مسیر عصبی گیرنده‌ها، باعث کاهش شنوایی می‌شود.
یکی از عواملی که به عنوان عامل موثر در وزوز گوش مطرح شده است، عنصر «روی» است. به همین دلیل؛ پژوهشگران گروه گوش و گلو و بینی و جراحی سر و گردن دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد در مطالعه‌ای سطح سرمی روی را در بیماران مبتلا به کاهش شنوایی اندازه‌گیری کردند و ارتباط آن را با میزان وزوز گوش مورد بررسی قرار دادند.
وحید زند و محمدحسین دادگرنیا؛ پژوهشگرانی بودند که به همراه همکارانشان در این مطالعه مشارکت داشتند.
در این مطالعه 110 نفر از بیماران بالای 20 سال که در سال 1394 با شکایت از کاهش شنوایی و وزوز گوش به درمانگاه گوش و حلق و بینی درمانگاه خاتم‌الانبیا یزد مراجعه کرده بودند، مورد بررسی قرار گرفتند.
این بیماران ابتدا توسط یک متخصص گوش و حلق و بینی معاینه شدند و از نظر کاهش شنوایی بررسی شدند. سپس با تعیین نوع کاهش شنوایی سطح سرمی روی در خون آن‌ها اندازه‌گیری شد. همچنین شدت و فرکانس وزوز گوش آن‌ها نیز مورد ارزیابی قرار گرفت.
این بیماران بر اساس نوع کاهش شنوایی به سه گروه تقسیم شدند: 54 نفر در گروه کاهش شنوایی حسی عصبی یک طرفه، 47 نفر در گروه کاهش شنوایی حسی عصبی دو طرفه و 9 نفر در گروه کاهش شنوایی با دلایل متعدد قرار گرفتند.
در این مطالعه مشخص شد که سطح سرمی روی با میزان شدت و فرکانس وزوز گوش رابطه مستقیم دارد. به طوری که با کاهش سطح سرمی روی وزوز گوش در فرکانس‌های پایین‌تری بروز پیدا می‌کند.
همچنین مشخص شد که سطح سرمی روی در گروه کاهش شنوایی حسی عصبی دو طرفه، کم‌تر از دو گروه دیگر است و می‌توان کاهش سطح روی روی را به عنوان فاکتور موثر بر وزوز گوش محسوب کرد. به علاوه این یافته‌ها نشان داد که سطح سرمی روی ارتباطی با میزان کاهش شنوایی ندارد.
نتایج این مطالعه به صورت مقاله علمی پژوهشی با عنوان «ارتباط سطح سرمی روی با وزوز گوش در بیماران با کاهش شنوایی» در فصل‌نامه علمی تخصصی طب کار وابسته به دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد منتشر شده است.
