از مدرسه به عنوان خانه دوم دانش آموزان یاد می شود؛ خانه ای که بخش مهمی از تعلیم و تربیت کودکان و نوجوانان را برعهده دارد. کلاس درس و مدرسه نخستین اجتماع بزرگ تر از محیط خانواده است که بچه ها با افرادی غیر از نزدیکان خود در ارتباط بوده و با قرار گرفتن در موقعیت های جدید پیش آمده و متفاوت از محیط همیشگی، با جنبه های تازه ای از زندگی اجتماعی روبرو می شوند. حال این محیط از زندگی کودکان و نوجوانان حذف شده، به طوری که بسیاری از دانش آموزان جدید و کلاس اولیها اصلا تعریفی از این جامعه تاثیرگذار ندارد. با آغاز سال تحصیلی 99 از نیمه شهریورماه، بخش عمده ای از دانش آموزان به صورت مجازی و برخی به صورت حضوری در کلاس های درس حاضر شدند، این درحالی است که با افزایش آمار مبتلایان به ویروس کرونا در دوهفته اخیر، تمامی کلاس های درس در سطح کشور به صورت کاملا غیر حضوری و آنلاین برگزار شده است. حال کلاس های درس در مدارس خالی از دانش آموز است و باید کودکان و نوجوانان محصل را در کلاس های درس جداگانه در خانه هایشان پیدا کرد. خانه، جایی که قبلا فقط محل زندگی بوده و حال تعریفی دیگر نیز به آن اضافه شده که ترکیبی از خانه و مدرسه است. خانه اکنون علاوه بر محیط گرم و صمیمی خانواده، باید محیط جدی و نظم مدرسه را نیز داشته باشد. ما باید این شرایط جدید را بپذیریم و خود را با آن تطبیق دهیم تا بتوانیم به سلامت از بحران کرونا عبور کنیم.