گروه سیاست سایت فردا: بالاخره تکلیف انتخابات آمریکا معلوم و نامزد مورد نظر اصلاح طلبان یعنی بایدن پیروز شد. گذشته از حواشی که رویکرد ترامپ درباره پذیرش شکست ممکن است رقم بزند، باید منتظر ماند و دید که نتیجه به دست آمده در این انتخابات چه تاثیری در اوضاع و احوال جهان دارد. ایران نیز از این تاثیرپذیری مستثنا نیست به خصوص که جریان سیاسی اصلاح‌طلب از مدت‌ها قبل تلاش خود را برای گره زدن مسائل داخلی با این انتخابات آغاز کرده بودند. یکی از این مسائل داخلی نیز انتخابات ریاست جمهوری 1400 است.
اصلاح‌طلبان در هفته‌های گذشته اینطور القا کرده بودند که روی کار آمدن یک دولت دموکرات در آمریکا زمینه را برای موفقیت هرچه بیشتر کاندیدای آنان در انتخابات پیش رو فراهم خواهد کرد. بعد از آنکه فاصله بایدن و ترامپ به اندازه‌ای رسید که می‌شد به پیروز بایدن امید داشت نیز گمانه زنی‌ها درباره افزایش شانس محمدجواد ظریف در انتخابات آتی را پی‌گرفتند.
فضای مجازی و رسانه‌ای کاملا تحت تاثیر این گمانه‌زنی‌ها قرار گرفت و برخی با اشاره هشتگ معجزه امید از آشتی خود با صندوق رای در صورت ورود ظریف به انتخابات 1400 گفتند، برخی دیگر، اما تاکید کردند که برایشان ظریف و هر کاندیدای اصلاح طلب دیگری فرق ندارد و حاضر به مشارکت نیستند. در فضای رسانه‌ای، اما مساله قدری متفاوت‌تر بود. نگاهی به روزنامه‌های امروز حاکی از بالاگرفتن دوباره اختلافات در درون جریان اصلاح‌طلبی است. مخالفان کاندیداتوری ظریف با توجه به فضای ایجاد شده، نگران شده و هشدار می‌دهند که او به دلایل مختلف نباید وارد میدان شود.
مثلا روزنامه نزدیک به محمدرضا عارف یعنی «آفتاب یزد» گمانه‌زنی‌های فعلی را پوست خربزه‌ای زیرپای ظریف می‌داند و در گزارشی با عنوان «آقای ظریف! مراقب باش» می‌نویسد: «به نظر می‌رسد جریان اعتدالی بار دیگر به دنبال این است که گزینه خود را به اصلاح‌طلبان تحمیل کند، اما شاید این بار تفاوت این است که خود گزینه مورد نظر نیز نسبت به حضور در انتخابات ابراز بی‌میلی کرده است.»
این روزنامه در تشریح اینکه «چرا ظریف گزینه مناسبی نیست؟» نیز می‌نویسد: «حامیان رئیس جمهوری ظریف ادعا می‌کنند با پیروزی بایدن فرصت برای مذاکره با آمریکا و رفع تنش‌ها فراهم شده است. این درحالی است که چنین سیگنالی از سوی نهاد‌های قدرت در ایران دیده نمی‌شود.»
آفتاب یزد در ادامه استدلال‌های خود مبنی بر درست نبودن ورود ظریف به انتخابات 1400 به توییت اخیر امیرحسین ثابتی، فعال سیاسی و رسانه‌ای اصولگرا که نوشته بود «با اعلام پیروزی بایدن و دموکرات‌ها با نماد الاغ در امریکا، اصلاح‌طلبان روحیه گرفته‌اند و از احتمال بالای کاندیداتوری ظریف در انتخابات 1400 می‌گویند. امیدوارم پشیمان نشوند و این ریسک را حتما انجام دهند، چه فرصتی بهتر از انتخابات برای بازخوانی کارنامه پرخسارت ظریف در این 7 سال؟» اشاره کرده و مدعی می‌شود که «جریان اصولگرا مایل است ظریف وارد کارزار انتخابات شود تا در جو انتخاباتی یک تسویه حساب کامل را با او انجام دهد.»
این روزنامه اصلاح‌طلب با اشاره به غلط بودن سیاست حمایت از روحانی در انتخابات‌های پیشین دست زدن به ریسمان ظریف برای ماندگاری در قدرت را خطا دانسته و می‌نویسد: «برای محمد جواد ظریف بهترین سناریو می‌تواند این باشد که بعد از 1400 بازنشسته شود و همانطور که خودش نیز پیش از این اشاره کرده بود به تدریس در دانشگاه ادامه دهد. از ظریف شاید در این صورت با نام کسی در تاریخ یاد شود که یکبار به میدان آمد و به عنوان وزیر خارجه برای حل مشکلات کشور گام‌هایی را برداشت، اما مسیرش به دلیل مخالفت‌های داخلی و حضور ترامپ در آمریکا به بن بست رسید، اما اگر او به کارزار انتخاباتی 1400 وارد شود احتمالا نه تنها شانسی برای پیروزی ندارد بلکه به عنوان کسی از او یاد می‌شود که سرنوشت سیاسی خود را به انتخاب یک رئیس جمهور در آمریکا (بایدن) گره زد.»
لازم به ذکر است که مخالفت با ورود ظریف به انتخابات پیش رو به روزنامه آفتاب یزد و محمدرضا عارف محدود نیست و این گزاره مخالفان دیگری نیز دارد. مثلا روزنامه «جهان صنعت» در گزارشی امیدواری‌هایی که برای پیروزی وی و اصلاح طلبان ایجاد شده را «سراب» می‌خواند و می‌نویسد: «حالا که مهم‌ترین رویداد سیاسی سال یعنی انتخابات آمریکا نیز پشت سر گذاشته شده و نتیجه آن با توجه به آرای شمارش‌شده تا‌کنون، تا حد زیادی قابل پیش‌بینی است، اصلاح‌طلبان بیش از قبل به آینده سیاسی خود امیدوار شده‌اند؛ امیدی که از نظر بسیاری از ناظران بیهوده و عبث است.»
در ادامه این گزارش با اشاره به بحث کاندیداتوری ظریف که بعد از پیروزی بایدن در آمریکا، تقویت شده؛ به موانع پیش روی او از جمله اصلاح‌طلب خالص نبودن، تلاش جریان اصولگرا برای معرفی کاندیدای اهل مذاکره و ... اشاره شده و آمده است: «پیدا کردن جایگزین برای ظریف توسط اصولگرایان، اما تنها مانع جدی شدن شانس او برای ریاست‌جمهوری نیست. در حقیقت وزیر امور خارجه روحانی با موانع بیشتر و جدی‌تری مواجه است مثلا اینکه همه طیف‌های اصلاح‌طلبی حاضر به حمایت از وی نیستند.»
یکی از نشانه‌های عدم حمایت طیف‌های مختلف اصلاح‌طلب از ظریف نیز اظهارات ناصر قوامی، نماینده مجلس ششم است. او در گفتگو با «جهان صنعت» می‌گوید: «به نظر من اگر در انتخابات آتی شاهد یک دوقطبی باشیم که یک سر آن ظریف و سر دیگر یک اصولگرا باشد، ظریف حتما رای نخواهد آورد. مردم قبلا هم در انتخابات‌های 92، 96 و حتی 94 به حرف اصلاح‌طلبان گوش کرده و نتیجه آن را دیده‌اند پس دوباره این کار را نمی‌کنند.»
به این ترتیب، افزایش شانس ظریف بعد از پیروزی بایدن نمی‌تواند چیزی بیش از یک گمانه‌زنی رسانه‌ای باشد، زیرا او به فرض اینکه در شرایط جدید نظر خود مبنی بر عدم کاندیداتوری را تغییر داده و نامزد شود از حمایت کافی و موثر برای رسیدن به پاستور برخوردار نیست. نه بدنه رای طیف اعتدال و توسعه قدرت رساندن او به پاستور را دارد و نه اصلاح‌طلبان درباره حمایت از وی اجماع می‌کنند. ضمن اینکه اصولگرایان نیز در مقابل معرفی او بیکار ننشسته و حتما سعی خواهند کرد که نامزدی شایسته و با قابلیت ایجاد یک دوقطبی معرفی کنند.
