تحریریه دنیای زنان
آنفلوانزا یک بیماری ویروسی است که بخشهای بالایی مجراهای تنفسی را درگیر میکند. اغلب مردم، واژه «آنفلوانزا» را برای هر بیماری خفیف مانند سرماخوردگی به کار میبرند زیرا برخی علائم آنها مشترک است. اما در حقیقت، آنفلوانزا نباید با سرماخوردگی اشتباه شود. علائم آنفلوانزا اغلب از سرماخوردگی شدیدتر و مدت آن طولانیتر است.
بیشتر مردم بدون مشکل جدی از این بیماری رهایی مییابند، اما گاهی بیماری به عفونت باکتریایی، از جمله عفونت گوش، عفونت سینوسها یا عفونت مجراهای تنفسی(برونشیت) میانجامد. البته، با نگهداری مناسب از بیمار در خانه میتوان از این عفونتها پیشگیری کرد. در برخی بیماران ممکن است عفونتهای دردسر سازتری به وجود بیاید. بیمارانی که در خطر چنین عفونتی هستند و باید در بیمارستان بستری شوند، عبارتند از: بچههای کم سن، بزرگسالان 65 ساله یا بیشتر و کسانی که ناراحتیهای پزشکی جدی دارند.
عوامل ایجاد آنفلوانزا
دو نوع ویروس آنفلوانزای A و B ، باعث ایجاد این بیماری میشوند. به طور معمول نوع A عامل همهگیری سالانهای است که رخ میدهد. این ویروسها پیوسته تغییر میکنند و سوشهایی را تولید میکنند که با ویروس اولی تفاوت دارند اما برخی از ویژگیهای آن را حفظ کردهاند. سوشهای ویروس آنفلوانزا که باعث بیماری میشوند ممکن است از سالی به سال دیگر تفاوت داشته باشد.
علائم آنفلوانزا
از نشانههای آنفلوانزا میتوان به تب، بدن درد، سردرد، سرفههای خشک و گلودرد اشاره نمود. همچنین ممکن است شما احساس خستگی و کاهش اشتها داشته باشید. این علائم، معمولا 3 تا 4 روز ادامه دارند اما ممکن است 1 تا 2 هفته دیگر طول بکشد تا بیماری به طور کامل بهبود یابد.دوره کمون این بیماری نیز 1 تا 4 روز است؛
یعنی از زمانی که فرد در معرض ویروس (افراد مبتلا به آنفلوانزا) قرار میگیرد تا زمان بروز علائم 1 تا 4 روز طول میکشد.از جمله افرادی که در معرض خطر بیشتری نسبت به ویروس آنفلوانزا قرار دارند میتوان به کودکان، زنان باردار، افراد سالمند و افراد با سیستم ایمنی ضعیف اشاره نمود.
تشخیص آنفلوانزا
پزشکان به طور معمول آنفلوانزا را از روی نشانههای آن تشخیص میدهند، بهویژه اگر موردهای مشابه زیادی از بیماری در جامعه دیده شود و مرکز بهداشت منطقه شیوع بیماری را تایید کرده باشد. در برخی موارد، ممکن است پزشک با استفاده از آزمایش خون، نوع ویروس آنفلوانزا را تشخیص دهد.
درمان آنفلوانزا
مراقبت و استراحت در خانه همه آن چیزی است که برای تسکین نشانههای آنفلوانزا نیاز است. باوجود این، داروهای ضد ویروس برای کاهش مدت زمان بیماری و شدت نشانهها نیز وجود دارد. این داروها بهویژه برای کسانی که خطر شدت گرفتن پیامدهای بیماری در آنان بالاست، مفید هستند. مصرف این داروها را طی دو روز پس از بروز نخستین نشانهها باید آغاز کرد (البته زیر نظر پزشک).علاوه بر آن، برای بهبودی بیماری آنفلوانزا، به استراحت و نوشیدن مایعات فراوان نیاز است. همچنین شستن دست و صورت و پاشویه، البته نه با آب بسیار سرد، به کاهش تب کمک میکند.
پیشگیری از آنفلوانزا
شما با واکسینهشدن سالانه علیه ویروس آنفلوانزا میتوانید از این بیماری پیشگیری کنید. بهترین زمان برای تزریق واکسن آنفلوانزا، فصل پاییز است.
بیشتر بدانیم
همهگیری گسترده آنفلوانزا در پی تغییرهای شگرف در ویروس آنفلوانزا رخ میدهد. این همهگیری حدود هر 10 سال رخ میدهد. این ویروس از فردی به فرد دیگر منتقل میشود. قطرههای کوچکی از سرفه یا عطسه دیگران، چیزهایی مانند دستمال که به مایع بینی یا گلوی فرد بیمار آلوده شده باشد یا تماس با دست آلوده فرد مبتلا، میتواند شما را بیمار کند. از این رو، شستن دستها، بهویژه طی زمستان، سفارش شده است. دور نگهداشتن دستها از بینی، چشمها و دهان نیز به پیشگیری از بیماری کمک میکند. احتمال اینکه ویروس از این راهها به بدن شما وارد شود، زیاد است.
ورزش منظم، غذای مناسب و سیگار نکشیدن به پیشگیری از آنفلوانزا کمک میکند. دود سیگار به پوشش مجراهای تنفسی و ششها آسیب میرساند و آنها را به ویروس حساس میکند. آنفلوانزا به طور معمول طی 5 تا 7 روز فروکش میکند. البته، خستگی آن ممکن است ادامه داشته باشد. گاهی ممکن است به عفونتهای باکتریایی نیز دچار شوید که در این صورت باید بیدرنگ به پزشک مراجعه کنید.
عفونت گوش، مجراهای تنفسی و سینوسها از نشانههای عفونت باکتریایی است. شما با مصرف آنتیبیوتیک نمیتوانید از این بیماری پیشگیری یا آن را درمان کنید. آنتیبیوتیکها برای مبارزه با باکتریها مناسب هستند و روی ویروسها اثری ندارند. البته، آنتیبیوتیکها باید همواره با نظر پزشک مصرف شوند. مصرف فراوان ویتامینها و مواد معدنی، مانند مکملهای ویتامین C و روی یـــــا داروهای گیاهی به درمان یا پیشگیری از آنفلوانزا کمک نمیکنند و بهتر است به رژیم غذایی سالم توجه بیشتری داشته باشید.