در حالی که مدعیان اصلاح‌طلبی در بدترین دوره محبوبیت اجتماعی بلکه در اوج منفور بودن در میان مردم قرار دارند، یک فعال اصلاح‌طلب ادعا کرد: مشکل این طیف، اجازه نیافتن برای حضور در «انتخابات رقابتی» است.
غلامرضا انصاری که حضور در شورای شهر و مجلس و همچنین ریاست سازمان بهزیستی در دولت اصلاحات را دارد، به روزنامه آرمان گفت: «در سال‌های گذشته شرایطی به‌وجود آمد که باعث شد امید اجتماعی در کشور به حداقل خود برسد. در انتخابات اسفند 1398 مشارکت مردم در انتخابات بسیار پایین بود و شاهد حداقلی‌ترین حضور مردم در انتخابات بودیم. بنابراین چنانچه قرار بر این باشد که یک انتخابات پرشور و رقابتی شکل بگیرد، نیاز است که ما به اصول مصرح در قانون اساسی، حقوق ملت و انتخابات دموکراتیک رو بیاوریم و مردم باور کنند که رای‌شان می‌تواند در سرنوشت آن‌ها تاثیرگذار باشد. این موضوع امید را دوباره در بستر اجتماعی فراهم و مهیا نموده و انتخابات رقابتی را به دنبال خواهد داشت.»
وی می‌افزاید: رویکرد سیاست داخلی باید یک سیاست تعاملی و رقابتی باشد و با اعتماد به ملت، احترام به آرای مردم، اعتماد به احزاب سیاسی قانونمند شرایط بهتری برای جامعه رقم زد. دولت و احزاب باید در کنار یکدیگر باشند چراکه در نبود حزب پاسخگو جریان باندی و محفلی، بدون تعهد به‌وجود خواهد آمد و افراد بدون شناسنامه وارد سیاست می‌شوند که قصد دارند خودشان را در عالم سیاست معرفی کنند. حضور افراد بدون شناسنامه آثار منفی گسترده‌ای را در جامعه به‌جای خواهد گذاشت. ما شاهد هستیم تصمیمات غیرکارشناسی و علمی که در دولت‌های نهم و دهم باعث انهدام منابع اقتصادی و ازبین‌رفتن سرمایه‌های اجتماعی در جامعه شد. در انتخابات اخیر افراد کاملا ناشناخته سیاسی وارد عرصه سیاسی شدند و اقداماتی را که در همین چند ماه محدود حضور نمایندگان مجلس یازدهم در مجلس شاهد و ناظر هستیم موید همین مسئله است که به‌جای اینکه به مشکلات مردم بپردازند، فقط در حال پرداختن به موضوعات حاشیه‌ای هستند.
اظهارات آقای انصاری برخلاف واقعیت‌های میدانی و جاری است. چنان که این طیف در انتخابات ریاست‌جمهوری 23 سال گذشته، اجازه داشته با نامزد‌هایی مانند خاتمی، معین، کروبی، هاشمی رفسنجانی و میرحسین موسوی، وارد گود رقابت شود. آن‌ها با وجود این که در سال 88 مرتکب خیانت بی‌سابقه‌ای شدند، با این حال باز هم اجازه حضور در رقابت‌های 92 و 96 را داشتند و با وجود داشتن جهانگیری و عارف در گود رقابت، ترجیح دادند از روحانی حمایت کنند.
آن‌ها در انتخابات مجلس سال گذشته هم به جای یک فهرست، چند لیست ارائه کرده بودند، اما سوءتدبیر بی‌سابقه آن‌ها در طول 6 سال موجب دلزدگی شدید مردم و کاهش مشارکت در انتخابات سال گذشته مجلس شد.
همین احزاب به ظاهر اسم و رسم‌دار بودند که مدعی تضمین وعده‌های دولت و مجلس اصلاح‌طلب شدند، اما در همین دو سال اخیر نسبت به مسئولیت دولت شانه خالی می‌کنند و می‌خواهند به رسم افراد بی‌شناسنامه و فاقد سابقه (!) رفتار کنند.
درباره تفاوت مدیریت این طیف با دولت نهم و دهم فارغ از ضعف‌های دولت نهم و دهم نیز تفاوت‌های دو نوع مدیریت، بسیار روشن و مورد اذعان اکثریت مردم است.
