* برومند- طباطبایی: سالهای پایانی دهه هفتاد و آغازین دهه هشتاد، استقلال دو دروازهبان باکیفیت داشت که رقابت آنها با هم مایه دردسر کادرفنی شده بود. پرویز برومند واقعا گلر خوبی بود و در جام الجی درون دروازه تیمملی هم درخشید. طباطبایی هم که «شیر کپنهاگ» شده بود. با این حال گاه و بیگاه اخبار مربوط به اختلافات آنها به رسانههای کمشمار آن زمان درز میکرد. طباطبایی اخیرا فاش کرده یک بار پیش از دربی تهران چون برومند متوجه شد در ترکیب اصلی نیست، ورزشگاه آزادی را ترک کرد و استقلال بدون گلر ذخیره مقابل پرسپولیس حاضر شد. آن مسابقه بدون گل مساوی تمام شد.
* رحمتی- طالبلو: میانههای دهه هشتاد هم بار دیگر تقارن دو دروازهبان اسمی در استقلال حاشیهساز شد. این بار نوبت مهدی رحمتی و وحید طالبلو رسیده بود. هر دو ملیپوش بودند و هر کدام نیمکتنشین میشدند، احتمال داشت موقعیت خود را در تیمملی از دست بدهند. آن زمان انواع و اقسام حواشی درست شد و هیچ فرمولی، اعم از حضور نوبتی این دو دروازهبان در ترکیب هم نتوانست شرایط را تغییر بدهد. شدت این اختلاف طوری بود که در لیگ چهاردهم، رحمتی بهعنوان گلر پیکان حاضر نشد در مراسم ابتدای بازی با طالبلو دست بدهد.
* فروزان- طالبلو: باز هم تجربه مشابه در لیگ چهاردهم. این بار محسن فروزان وارد رقابت با طالبلو شد و باز همان داستانهای همیشگی پیش آمد. گاهی طالبلو فیکس میشد و گاهی نوبت رقیبش میرسید. در نهایت هم فروزان در پایان فصل با دلخوری استقلال را ترک کرد.
* رحمتی- حسینی: رقابت حسین حسینی و مهدی رحمتی تا پایان لیگ هجدهم ادامه داشت و موضوع تازهتر از آن است که نیازی به شرح و تفصیل داشته باشد. اختلاف بین این دو نفر به قدری عمیق بود که با پیوستن رحمتی به شهرخودرو هم در قالب پست و استوریهای اینستاگرامی ادامه یافت!
* حسینی- مظاهری: حسین حسینی پارسال بهعنوان دروازهبان اول عملکرد جالبی نداشت و امسال رشید مظاهری برای تقویت این پست جذب شد. در مورد حواشی رقابت این دو نفر، پیش از شروع فصل هم مکررا به کادرفنی استقلال هشدار داده شده بود، اما محمود فکری دیدگاه دیگری داشت و حالا هم برای حفظ آرامش تیم باید رابطه بین حسینی و مظاهری را مدیریت کند. فعلا که دلخوری جمعه با آشتی شنبه رفع و رجوع شده است. کاش اما این حاشیه آخر باشد.