آیا شما هم در زمره افرادی هستید که وقتشان را هدر می دهند؟ آیا فردی سست و تنبل هستید یااینکه همیشه در تلاش و کوشش می باشید و از هر لحظه خود بیشترین استفاده را می برید؟
اگر جزء گروه اول هستید، مطمئن باشید که راه های زیادی برای ارتقاء و بالا کشیدن خود پیش رویتان است، اما در این مقاله می خواهیم در مورد کسانی صحبت کنیم که از فرصت هایشان به طور سازنده استفاده می کنند و همیشه در پی اینند که چطور می توانند باز هم استفاده بیشتری از زمانشان ببرند.
ممکن است تصور کنید که زندگی شما آنقدر پرمشغله است که چنین چیزی برایتان امکان ندارد. اما اخیراً کمی درمورد اینکه چطور وقتم را می گذرانم بررسی کردم و دیدم که هنوز هم جایی برای پیشرفت وجود دارد. آنچه دریافتم این بود:
زمان/مکان (1) – سالها بود که از انجام هرنوع ورزش شانه خالی می کردم. برای من کار ساده ای بود، همه عمرم هیکل لاغری داشتم و بااینکه چندان متناسب نبودم اما وزنم در حد نرمال بود. همینطور که سنم بالاتر رفت، دریافتم که باید توجه بیشتری به بدنم بکنم.
از آن زمان، ورزش هایی متوسط اما منظم را شروع کردم. الان هر یک روز درمیان نیم ساعت می دوم و سه بار در هفته هم به باشگاه می روم. آنجا هیچ مشکلی ندارم و از اینکه توانسته ام از وقتم نهایت استفاده را ببرم بسیار راضی و خوشحالم.
اما، آنطور که حساب کرده ام، من تقریباً 5 ساعت در هفته را صرف بدنم می کنم، اما هیچ وقتی را برای ذهنم نمی گذارم. به همین خاطر وقتی برای پیاده روی بیرون میروم یا در باشگاه مشغول تمرین کردن با وزنه ها هستم، به برنامه های پیشرفت فردی روی دستگاه IPod گوش می دهم تا بتوانم روی تجسم سازی اهداف تمرکز کنم و یا بتوانم برای همه نعمت هایی که در زندگی به من داده شده شکرگذار باشم. اینکار یک فایده دیگر هم دارد: از آنجا که طی ورزش خون در رگ های من با سرعت بیشتری در جریان است، مغزم هوشیاری بیشتری داشته و برای یادگیری و رشد آمادگی بیشتری پیدا میکند.
زمان/مکان (2) – من خیلی رانندگی می کنم. کار من به صورتی است که بیشتر اوقات در سفر هستم و اکثر وقتم در ماشین می گذرد. همیش عادت داشتم که در ماشین به موسیقی رادیو گوش کنم تا طولانی بودن مسیر برایم ساده تر شود.
اما حالا! یکی از همان CD های رشد و پیشرفت فردی یا نوار آموزش زبان را در دستگاه ضبط صوت ماشین می گذارم تا در این لحظات هم بتوانم از زمانم بهترین استفاده را ببرم.
زمان/مکان (3) – و آخرین مورد درباره پیدا کردن وقت اضافه برای بردن استفاده بهتر از زمان نیست چون تصور من بر این بوده که در این اوقات از زمانم به خوبی استفاده میکردم. بررسی زمان خصوصی من نشان داد که من در ابتدای روز یک ساعت تمام یا حتی بیشتر را برای چک کردن ایمیل خود و برنامه ریختن برای کارهایی که باید بقیه روز انجام دهم، هدر می کردم.
من همیشه فکر می کردم کسی هستم که از زمانم بهترین استفاده را می برم اما اکنون می فهمم که همه این مدت اشتباه بسیار بزرگی را مرتکب می شدم.
فکر می کنید چطور این اشکال را برطرف کردم؟ خیلی ساده، دو چیز را تغییر دادم. اول اینکه، الان برنامه ریزی برای روزم را با گذاشتن 10 دقیقه وقت در آخر شب قبل انجام می دهم و همه کارهایی که می خواهم فردا انجام دهم را روی کاغذ یادداشت میکنم. فایده اینکار این است که فکرم در طول شب در زمان خواب هم روی این موضوعات فکر خواهد کرد و صبح روز بعد با آمادگی بیشتری کارم را شروع خواهم کرد.
دوم اینکه چک کردن ایمیلم را هم تا زمان ناهار به تعویق می اندازم. و صبحم را صرف کارها و اهدافی که شب قبل تعیین کرده بودم می کنم و موقع خوردم ناهار سری هم به ایمیلم می زنم. با این روش با تمرکز بیشتری کارهای صبحم را انجام می دهم و دیگر فکرم به چیزی پرت نمی شود.
مهم نیست که فکر کنید چقدر خوب و مفید از وقتتان استفاده می کنید، اگر نگاهی به برنامه روزانه تان بیندازید شرط می بندم می توانید باز هم وقت اضافه ای پیدا کنید که بتوانید آن را به انجام کارهای مفیدتری اختصاص دهید
