فراموش نکنیم کنفدراسیون فوتبال آسیا در شرایطی فشردگی ناشی از کرونا و عمدتا به خاطر تعهدهایی که به حامیان مالی داشت ناچار شد لیگ قهرمانان را در سریع‌ترین زمان ممکن برگزار کند. آنها آنقدر شتاب داشتند که حتی منتظر بهبودی اعضای الهلال هم باقی نماندند و تیم عربستانی را در همان دور گروهی کنار گذاشتند. بنابراین اصلا عجیب نیست که اگر مثلا پرسپولیس با چند کرونایی به قطر برسد، فینال لغو و تیم شرقی به عنوان قهرمان معرفی شود. این یک فرصت‌سوزی تاریخی و حسرتی بزرگ خواهد بود. باشگاه پرسپولیس حداکثر تدابیر امنیتی را در این چند روز لحاظ کرده و سازمان لیگ هم برای کمک به سرخپوشان بازی این تیم با نساجی را در قائم‌شهر لغو کرده است. حالا قرمزها شنبه آینده فقط یک بازی با ذوب‌آهن دارند اما مساله اینجاست که تعداد زیادی از اعضای تیم اصفهانی هم به کرونا مبتلا شده‌اند؛ آنقدر که حتی نزدیک بود بازی دیروز این تیم برابر شهرخودرو لغو شود. حالا تکلیف مسابقه شنبه هم روشن نیست. اگر مسابقه انجام شود، بیم انتقال کرونا وجود دارد و اگر انجام نشود، پرسپولیس سه هفته بدون انجام بازی رسمی و دور از شرایط مسابقه باید راهی فینال شود. هر دو گزینه مشکلات خاص خود را دارند.
سوال اینجاست که آیا فینال آسیا ارزش این همه مراقبت را دارد؟ صددرصد جواب مثبت است. قهرمانی پرسپولیس در آسیا، فوتبال باشگاهی ایران را بعد از حدود سه دهه بر قله آسیا خواهد نشاند و نیز موجب حضور این تیم در جام جهانی باشگاه‌ها خواهد شد که واقعا موقعیت جذابی است. به علاوه پرسپولیس تاکنون سه میلیون دلار از لیگ قهرمانان درآمدزایی کرده و در صورت برتری در تک‌بازی 29 آذر، دست‌کم 5/ 4 میلیون دلار دیگر به این عدد اضافه خواهد شد. این عدد را در مختصات فوتبال ورشکسته ایران با همه رنج‌هایش برای تولید ثروت در نظر بگیرید. بنابراین هم لغو بازی قائم‌شهر توجیه‌پذیر است و هم شرایط پادگانی حاکم بر اردوی قرمزها. این دو هفته باید مراقب بود بار شیشه، بدون خطر به قطر برسد!
