ستاره‌شناسان در یکی از گسترده‌ترین تحقیقاتی که تا کنون انجام گرفته است، در حال جستجو برای یافتن منشأ یک موج رادیویی هستند که به نظر می‌رسد از جهت ستاره پروکسیما قنطورس، نزدیک‌ترین ستاره به خورشید، به طرف زمین آمده است.
یک سال پس از کشف یک موج رادیویی ناشناخته توسط تلسکوپ پارکز در استرالیا، اخترشناسان با تجزیه و تحلیل آن هنوز نتوانسته‌اند عاملی زمینی (همچون تجهیزات مخابراتی یا ماهواره‌های عبوری) برای آن بیابند.
برای کارکنان پروژه صد میلیون دلاری رصد امواج، دریافت موج‌هایی انفجاری از طریق رصدخانه گرین‌بانک در ویرجینیای غربی یا تلسکوپ پارکز در استرالیا امری عادی به شمار می‌رود. اما آنان تا کنون نتوانسته‌اند درباره این مورد آخر عاملی انسانی یا طبیعی پیدا کنند.
آنچه این موج رادیویی را منحصر به فرد کرده است این است که این اولین موج در نوع خود در تمام طول فعالیت تلسکوپ‌های رادیویی است که به سمت فضا نشانه رفته‌اند.
پروژه رصد امواج رادیویی برای یافتن نشان از حیات فرازمینی در سال 2015 توسط یوری میلنر، سرمایه‌گذار بزرگ علم و فناوری در دره سیلیکون در کالیفرنیا راه‌اندازی شد. تلسکوپ‌های رادیویی وابسته به این مرکز سالانه میلیون‌ها ستاره نزدیک به زمین را شنود می‌کنند تا نشانی از امواج صوتی بیگانه یا سرگردان بیابند.
با این حال کار برای ردیابی و شناسایی امواج رادیویی بیگانه بسیار پیچیده و دشوار و همچون یافتن سوزنی در انبار کاه است چرا که زمین بی‌وقفه و در مقیاسی میلیاردی توسط امواج رادیویی مختلف حاصل از انفجار‌ها و فعل‌و‌انفعالات کهکشانی بمباران می‌شود.
در سال 1997 یک پیام رادیویی ناشناس توسط نهاد‌های آمریکایی یافت شد، اما مدتی بعد معلوم شد این موج متعلق به فضاپیمای سوهو بوده است که در ماموریتی مشترک میان ناسا و آژانس فضایی اروپا خورشید را رصد می‌کند. از این رو دانشمندان نتیجه‌گیری سریع بر اساس داد‌ه‌های ناکافی را رد می‌کنند.
موج رادیویی ناشناخته که در دست بررسی است از سمت ستاره پروکسیما قنطورس می‌آید که در فاصله 4 سال نوری از زمین قرار دارد. این غولی گازی در کمربند قابل سکونت‌اش، یعنی منطقه‌ای که می‌تواند حیات در آن به وجود آید، سیاره‌ای مشابه زمین به نام پروکسیما ب دارد هرچند وجود آب در آن ثابت نشده است.
پیشتر دانشمندان در سال 2017 با مدل‌سازی رایانه‌ای نشان داده بودند که اگر این سیاره جوی مانند جو زمین داشته باشد، تشعشعات شدید و شعله‌های مهیب گرمای بسته از ستاره اصلی در مدت کوتاهی می‌توانند آن را از بین ببرند. پاره‌ای از دانشمندان هرچند منشأ حیات فرازمینی در فضا را رد نمی‌کنند، با این حال می‌گویند احتمال اینکه چنین حیاتی در منظومه همسایه وجود داشته باشد بسیار کم است.
لوئیس دارتنل، متخصص نجوم و استاد ارتباطات علمی در دانشگاه وست مینستر می‌گوید: «اگر حیاتی فرازمینی در آن ناحیه وجود داشته باشد پس تقریبا قطعا می‌توان گفت باید در مقیاس وسیع‌تری در سراسر کهکشان نیز گسترش یافته باشد.
شانس اینکه در سراسر کهکشان و با وجود 400 میلیارد ستاره تنها دو تمدن وجود داشته باشند و آن دو هم دقیقا کنار هم ایجاد شده باشند، چیزی است که فراتر از مرز‌های عقل و منطق است.»
