این پژوهش دانشمندان دانشگاه «ییل» توضیح می‌دهد چرا کووید-19 اندام‌های مختلف را هدف قرار می‌دهد
دانشمندان کشف کرده‌اند که در برخی بیماران مبتلا به کووید-19، سیستم ایمنی بدن علیه اندام‌های بیمار وارد عمل می‌شود و پیچیدگی‌هایی ایجاد می‌کند که در اصطلاح به آن «کووید طولانی» اطلاق می‌شود.
خودپادتن‌ها یا همان پادتن‌هایی که سیستم ایمنی بدن می‌سازد، به‌اشتباه علیه یکی یا چند مورد از پروتئین‌های خودی هدف‌گیری می‌شوند و ممکن است در بدن بیماران آلوده به ویروس کرونا با واکنش سیستم ایمنی بدن در مقابل بیماری تداخل کند. این مساله در برخی بیماران به عوارض بسیار شدیدتر منجر می‌شود و در بعضی دیگر به باقی‌ماندن آثار بیماری به مدت چندین ماه.
دانشمندان دانشگاه «ییل» آمریکا که این پژوهش را انجام داده‌اند، بیماران مبتلا به کوویدی را زیر نظر گرفته‌اند که در بدن آن‌ها پروتئین‌هایی که به مسیر اشتباه هدایت می‌شوند، به‌جای مبارزه با ویروس به اندام‌های سالم و سیستم ایمنی خود بیمار حمله‌ور شده‌اند.
هرچه میزان این نوع خودپادتن در خون بیمار بیشتر باشد، او در معرض عوارض شدیدتر بیماری قرار می‌گیرد.
آرون رینگ، دانشمند زیست‌شناس متخصص حوزه ایمنی‌شناسی در دانشگاه «ییل» که پژوهشگر ارشد این تحقیق است، به نشریه گاردین گفت: «بیماران مبتلا به کووید-19خودپادتنی تولید می‌کنند که عملکرد آن در واقع با واکنش سیستم ایمنی بدن علیه ویروس تداخل می‌کند.
ما به‌شدت معتقدیم که این خودپادتن‌ها به بیماران مبتلا به کووید-19 لطمه می‌زنند. از آن‌جا که پادتن‌ها می‌توانند برای مدتی طولانی در بدن بمانند، این احتمال وجود دارد که (عملکردشان) به ایجاد بیماری کووید طولانی‌مدت کمک کند.»
پادتن‌ها، پروتئین‌های تولیدی سیستم ایمنی‌اند که به بدن برای شناسایی و مبارزه با عفونت‌ها کمک می‌کنند. خودپادتن‌ها، پادتن‌هایی هستند که اجزای سالم بدن فرد بیمار را با ویروس‌های مهاجم اشتباه می‌گیرند و به آن‌ها حمله می‌کنند.
پژوهشگران با همکاری 194 بیمار کووید-19 و کارکنان مراکز درمانی توانسته‌اند روی 2770 نوع از این پروتئین‌ها مطالعه کنند.
آکیکو ایواساکی، یک استاد زیست‌شناسی متخصص حوزه ایمنی‌شناسی در دانشگاه «ییل» که عضو این تیم پژوهشی است، می‌گوید: «کشف ما توضیح می‌دهد چرا کووید-19 اندام‌های مختلف را هدف قرار می‌دهد و عوارض طولانی‌مدت متعددی به‌وجود می‌آورد.
در بدن شمار بسیاری از بیماران کووید-19 خودپادتن‌ها و خودآنتی‌ژن‌های متعددی وجود دارد. هرچه میزان این خودپادتن‌ها بیشتر باشد، عوارض بیماری سخت‌تر است.» اما او افزود: «سؤالات بسیاری بی‌پاسخ مانده است. این که این خودپادتن‌ها تا چه مدت دوام می‌آورند؟ چه صدمه‌هایی به فرد وارد می‌آورند؟ چگونه تولید می‌شوند؟ آیا در وضعیت کووید طولانی‌مدت دخیل‌اند؟»
این پژوهش هنوز ازسوی دیگر دانشمندان تایید نشده و در ژورنال‌های معتبر پزشکی منتشر نشده است.
منبع: ایندیپندنت
