نتیجه کالبدشکافی جسد مایکل جکسون؛ از تتوهای عجیب تا زخم ها و کلاه گیس چسبیده

مایکل جکسون به اجراهای پر انرژی اش مشهور بود، به حرکات عجیب و غریب بدنی و رقص های طولانی مدتش.

اما بدن مایکل جکسون تا پیش از مرگش در ژوئن 2009 بعد از سال ها جراحی، سوء مصرف داروهای تجویزی و مبارزه با بی اشتهایی عصبی، پژمرده و مملوء از زخم شده بود.

گزارش کالبدشکافی این ستاره نشان می دهد جکسون 50 ساله در هنگام مرگ جز قرص های نیمه حل شده ای که بعد از یک وعده غذای مختصر آن ها را خورده بود، چیز دیگری در معده ی خود نداشت.

لگن، ران ها و کتف های جکسون پر بود از جای سوزن که تصور می شود جای تزریق داروهای آرامبخش بوده باشد.

لب های جکسون به رنگ صورتی تتو شده بودند و ابروهایش هم تتوهایی سیاه رنگ داشتند. جلوی کف سرش هم با رنگ سیاه تتو شده بود تا خط رویش موهایش شکل یکدستی پیدا کند.

در عین حال، زانوها و قلم پایش به طرز عجیبی کبود شده بودند و چند خراش هم روی پشتش بود که نشان می داد به تازگی از جایی سقوط کرده بود. بدن جکسون مملوء از لکه های پوستی تیره و روشن بود که ثابت می کرد او واقعاً به بیماری ویتیلگو مبتلا بود.

اما عجیب تر آنکه کالبدشکافی نشان داد موهای بلند و مواج او در واقع یک کلاه گیس بود که با چسب به سرش چسبانده شده بود.

سر جکسون زیر این کلاه گیس کاملاً بدون مو بود و روی پوست زخمی سرش تنها چند تکه کرک نازک بود.

یکی از نزدیکان جکسون به نشریه ی سان گفته: «مایکل پوست و استخوان بود، موهایش ریخته بودند و وقتی مُرد چیزی جز قرص نخورده بود.»

«جای تزریقی که روی تمام بدنش بود و تغییر چهره اش که به خاطر سال ها عمل زیبایی بود نشان می دهد او چند سالی دچار یک افول دوره ای شده بود.»

تصور می شود جکسون اولین بار بعد از آتش گرفتن موهایش در جریان فیلمبرداری یک آگهی تبلیغاتی پپسی در سال 1984 استفاده از کلاه گیس را شروع کرد، اتفاقی که چند سوختگی درجه دو و درجه سه برایش بر جای گذاشت.

هنگام ضبط این آگهی تبلیغاتی جکسون مجبور شد در حالی که در اطرافش وسایل آتش بازی قرار داده بودند روی یک پلکان کم ارتفاع برقصد.

اما بروز یک نقص فنی در جریان ضبط برداشت ششم باعث شد وسایل آتش بازی زودتر از موعد منفجر شوند. در همین حین بود که موهای جکسون که آن را غرق ژل مو کرده بودند آتش گرفت.

جکسون را دست آخر در حالی که تکه ای از سرش سوخته و بی مو بود با برانکار منتقل کردند.

برخی گمان می کنند این حادثه سرآغاز مصرف قرص توسط جکسون بود.

برای جکسون 7 قرص آرامبخش برای رفع درد طاقت فرسای سوختگی های کف سر و صورتش تجویز شد و این امر به اعتیاد او به این قرص ها انجامید – اعتیادی که دست آخر جانش را گرفت.

برادرش تیتو پیش از این در مصاحبه ای به نشریه ی میرور گفته بود: «مایکل به خاطر سوختگی هایش قرص آرامبخش مصرف می کرد و از قرار معلوم به نوعی اعتیاد دچار شده بود.»