* یکم: ابراهیم شکوری تا همین چند هفته پیش سرپرست دبیرکلی فدراسیون فوتبال بود و ژست بی‌طرفی می‌گرفت. با این حال در فدراسیون تغییراتی رخ داد، مهدی محمدنبی، دبیرکل شد و شکوری همراه با جعفر سمیعی به پرسپولیس آمد. با حکم مدیرعامل جدید سرخپوشان، شکوری مدیر ورزشی پرسپولیس شد. طبیعتا تفاوت‌های ماهوی این دو مقام ملی و رنگی را درک می‌کنیم، اما اینکه او در تلویزیون در قالب یک هوادار کم‌سال فرو برود و در طعنه به استقلالی‌ها بگوید: «برای برخی تیم‌ها حضور در پلی‌آف آسیا افتخار است» هیچ تناسبی با جایگاه شکوری ندارد. این فرمول کوتاه محبوبیت است و باعث می‌شود ظرف یک ساعت هزاران لایک و کامنت ستایش‌آمیز از سوی بدنه هواداران پرسپولیس به سمت جناب مدیر ورزشی سرازیر شود. با این وجود نه تنها چنین اظهاراتی در شأن جایگاه اداری او نیست، بلکه این تردید را هم به وجود می‌آورد که آیا شکوری با این حجم از حساسیت رنگی، می‌توانسته در فدراسیون بین پرسپولیس، استقلال و سایر تیم‌ها تعادل را برقرار کند؟ عجالتا ناامیدمان کردید آقا ابراهیم!
* دوم: علیرضا منصوریان دوشنبه‌شب مهمان برنامه فوتبال برتر بود و طبق معمول حرفهای عجیبی زد. او در بخشی از سخنانش گفت: «قبل از حضورم در این برنامه مرا تهدید کردند که اگر به فوتبال برتر بروی، کاری می‌کنیم که دیگر امکان مربیگری در فوتبال ایران را پیدا نکنی.» خب چه کسی این تهدید را انجام داده؟ بدخواهان برنامه فوتبال برتر چه کسانی هستند که این همه قدرت دارند؟ و این یعنی اگر به منصوریان تیم ندهند، مربوط به همین حضور او در این برنامه است؟ یعنی ارتباطی با نتایج و عملکرد ضعیف او در استقلال، ذوب‌آهن و تراکتور ندارد؟ منصوریان در بخش دیگری از سخنانش گفته: «زنوزی قصد دارد رئیس فدراسیون شود و اگر این اتفاق رخ بدهد، او پرسپولیس و استقلال را سلاخی خواهد کرد.» فارغ از کم‌وکیف این اظهارات، مهم‌ترین سوال این است که انصافا اگر منصوریان هنوز از تراکتور اخراج نشده بود، باز چنین حرف‌هایی در مورد مالک باشگاه می‌زد؟ محال است، محال.
* سوم: باشگاه تراکتور در واکنش به اظهارات علیرضا منصوریان و اتفاقات برنامه فوتبال برتر، برای چندمین بار صداوسیما را تهدید کرده که اجازه پخش مسابقاتش را نخواهد داد. فارغ از اینکه در تمام دفعات قبلی چنین تهدیدی عملیاتی نشده، پرسش اینجاست که وقتی تماشاگران به دلیل شیوع کرونا امکان حضور در ورزشگاه را ندارند، اگر قرار به عدم پخش بازی‌ها باشد پس مردم چطور باید مسابقات تراکتور را ببینند؟
* چهارم: نهایتا تیر خلاص را فدراسیون فوتبال زد. این مجموعه برای میزبانی از جام ملت‌های آسیا در سال 2027 نامزد شده و 14 ورزشگاه را معرفی کرده است. در این میان استادیوم‌های مهجور، کوچک یا فرسوده‌ای مثل تختی تهران، ثامن مشهد، المپیک کیش، انقلاب کرج و... هم معرفی شده‌اند. در سراسر ایران کدام هوادار فوتبال ممکن است باور کند ورزشگاه‌هایی که حتی امکان میزبانی از مسابقات لیگ برتر را ندارند، به درد جام ملت‌های آسیا می‌خورند؟ وقتی خودمان باورمان نمی‌شود، AFC چرا باید قبول کند؟ این نمایش را تمام کنید لطفا!
