با این حال کمتر کسی انتظار داشت روز بعد از بازی یحیی گل‌محمدی خودش را به یاسوج برساند و از نزدیک به خانواده این هوادار فقید سرسلامتی بدهد. در شرایطی که مصائب ناشی از کرونا هم مخصوصا سفرهای بین‌شهری را دشوارتر کرده، سرمربی پرسپولیس در منزل مرحوم خورشیدیان حاضر شد و شنیدن خبر درگذشت او را از شکست در فینال دردناک‌تر توصیف کرد. یحیی همچنین مدال نقره‌اش را به فرزند هشت ساله به جا مانده از آن مرحوم تقدیم کرد و نیز پیراهنی امضا شده توسط تمامی بازیکنان را در اختیار این خانواده قرار داد. مجموعه این اتفاقات، بسیار زیبنده و درخور ستایش بود و نشان می‌داد در همین فوتبال ایران با همه کمبودهایش هم می‌شود با نگاه انسانی و حرفه‌ای خالق قاب‌ها و خاطرات زیبا بود. شاید از نظر ریالی این رفتار بزرگوارانه گل‌محمدی هزینه چندانی نداشت، او اما تاثیری بسیار مثبت و چشمگیر روی خانواده هوادار درگذشته و نیز جامعه طرفداران فوتبال گذاشت. همه می‌دانیم که هواداران صاحبان معنوی فوتبال هستند. همه جای دنیا هم به شدت حرمت مقام هوادار حفظ می‌شود. با این حال در ایران کمتر شاهد چنین رفتارهایی بوده‌ایم و حالا آنچه یحیی انجام داد می‌تواند سرآغاز و سرمشقی برای تکریم هواداران باشد.
