«بودرمانی» برای کسانی انجام می‌شود که تلاش می‌کنند حس بویایی خود را بازیابند
با ظهور نشانه‌های بیشتر ویروس کرونا، اینک پژوهشگران می‌گویند بیمارانی که دوره طولانی کووید-19 را پشت سر گذاشته‌اند، در جا‌هایی که بوی خاصی استشمام نمی‌شود، بوی بد و غیرقابل‌تحملی مشابه بوی بد ماهی و یا بوی سوختگی را حس می‌کنند.
نیرمال کومار، پرفسور جراح و متخصص گوش، حلق و بینی گفت که به نظر می‌رسد این «نشانه‌های طولانی بسیار عجیب و بسیار منحصربه‌فرد» موسوم به «پاروسمی» یا «بویایی‌پریشی»، جوانان و به‌ویژه کادر درمان را تحت تاثیر قرار می‌دهد.
این جراح که در عین حال مدیر سازمان گوش، حلق و بینی بریتانیا است، از جمله اولین پزشکانی است که در ماه مارس «آنوسمی» یا «نابویایی»، را به عنوان یکی از علائم ابتلا به کووید-19 تشخیص داد و ماه‌ها قبل از آن که این مشخصه به یکی نشانه‌های رسمی بیماری تبدیل شود، کادر درمان و سلامت عمومی انگلستان را به افزودن آن به فهرست نشانه‌های ابتلا به این بیماری، ترغیب کرد.
پس از درمان و مطالعه روی بیمارانی که حس بویایی خود را از دست داده بودند و به گفته این پزشک، هزاران نفر را در سراسر بریتانیا شامل می‌شود، پرفسور کومار گفت که برخی از افراد از این عارضه بهبود یافته‌اند و به پاروسمی مبتلا شدند.
پرفسور کومار به سازمان خبری پی‌ای گفت: «امروز صبح دو بیمار مبتلا به بویایی‌پریشی را دیدم. یکی از آن‌ها گفت که همه‌جا بوی ماهی احساس می‌کند و دیگری گفت در جایی که هیچ آتشی در کار نیست، بوی سوختگی حس می‌کند.»
وی افزود: «هر دوی این افراد جزو کادر درمان هستند و به نظر ما این مسئله در میان جوانان و همچنین در شماری از کادر بهداشت و درمان افزایش یافته است، زیرا برای طولانی‌مدت در بیمارستان‌ها در معرض ویروس بوده‌اند.»
او گفت: «این مسئله برای برخی افراد واقعا ناراحت‌کننده است. ما به آن ویروس نوروتوپیک می‌گوییم، یعنی ویروسی که یاخته‌های عصبی را آلوده می‌کند.» او توضیح داد: «این به آن معنی است که ویروس، اعصاب سقف بینی را مثل یک شوک به سیستم عصبی تحت تاثیر قرار می‌دهد و سلسله اعصاب کار نمی‌کنند.»
دنیل ساوسکی، کارمند 24 ساله بانکی در لندن است و می‌گوید که حس چشایی و بویایی خود را برای دو هفته پس از ابتلا به ویروس کرونا در ماه مارس از دست داده و از آن زمان به بویایی‌پریشی مبتلا شده است. ساوسکی، از اهالی غرب یورکشایر، گفت که چیز‌های بدبو مثل سطل‌های زباله اکنون به نظرش بوی سوختگی و شبه‌گوگرد و یا بویی شبیه «نان تست» می‌دهند.
او افزود: «این باعث شده است که از خوراکی‌ها کمتر لذت ببرم و ناتوانی در احساس بوی بعضی خوراکی‌ها کمی برایم ناراحت‌کننده است.»
لین کوبت، مدیر یک بنگاه املاک و مستغلات، هم گفت که وقتی در روز تولد 52 سالگی خود در ماه مارس از خواب بیدار شد و فهمید که «مطلقا هیچ بو و طعمی را حس نمی‌کند، شوکه شد.» خانم کوربت، از سلسی در ساسکس، گفت: «از ماه مارس تا تقریبا پایان ماه مه، هیچ مزه‌ای را حس نمی‌کردم. واقعا فکر می‌کنم می‌توانستم بدون این که کوچکترین مزه‌ای حس کنم، پیاز خام را گاز بزنم.»
او گفت که حس بویایی‌اش در ماه ژوئن کم‌کم بازگشته است، اما «بوی هیچ چیز آن‌طور که باید، نبود.» وی افزود: «بیشتر چیز‌ها بوی بدی می‌دادند، یک جور بوی شیرین چسبناک که توضیحش سخت است، چون قبلا آن را نمی‌شناختم.»
او توضیح می‌دهد که علی‌رغم «اعتیاد به قهوه» تا قبل از مارس، اکنون بوی قهوه، برایش «غیرقابل‌تحمل»است، همانطور که بوی بنزین را نمی‌تواند تحمل کند. خانم کوربت گفت: «واقعا نمی‌دانم که آیا همه چیز به شکل قبل بازمی‌گردد یا نه.»
او گفت: «من مشکلی ندارم و خودم را خوش‌شانس می‌دانم از این جهت که اگر ویروس کرونا را گرفته باشم، که به نظر می‌آید گرفته‌ام، خیلی به سختی بیمار نشدم، بستری نشدم و یا مثل این همه انسان دیگر، نمردم.»
خیریه اب‌سنت، که به افراد مبتلا به اختلال بویایی کمک می‌کند، در همکاری با سازمان گوش، حلق و بینی بریتانیا و همچنین جامعه جراحی بینی و سینوس، اطلاعاتی را از هزاران فرد مبتلا به آنوسمی و پانوسمی برای کمک به یافتن درمان، گردآوری می‌کند.
اب‌سنت اعلام کرده است که «بودرمانی» برای کسانی انجام می‌شود که تلاش می‌کنند حس بویایی خود را بازیابند و اقداماتی نظیر استشمام روزانه 20 ثانیه روغن گل رز، لیمو، میخک و اوکالیپتوس را در بر دارد.
منبع:ایندیپندنت
