کسی که باید می‌رفت، مهدی رسول‌پناه بود و گل‌محمدی با چنین ادبیاتی خواسته‌اش را مطرح کرد: «دو روز به وزیر فرصت می‌دهیم تا تکلیف آدم‌های کوچک حاضر در هیات‌مدیره را مشخص کند، وگرنه تبعات اتفاقاتی که رخ خواهد داد، برعهده ایشان خواهد بود.» در این مورد به‌نظر می‌رسد فضای احساسی حاکم بر شبکه‌های اجتماعی روی تفکرات سرمربی پرسپولیس اثر گذاشته، در غیر این صورت حتی اگر وزیر ورزش بدترین عملکرد تاریخ را هم داشته باشد و در نوع خودش ضعیف‌ترین مدیر همه ادوار هم به شمار بیاید، باز جایگاه حقوقی او طوری است که یک سرمربی نباید به وی ضرب‌الاجل بدهد. داستان مثل این است که جلال حسینی کاپیتان پرسپولیس باشد و همین یحیی یا مثلا حمید درخشان سرمربی تیم باشند؛ آیا حرفه‌ای است که جلال با همه کیفیت و توانایی‌هایش به مدیریت باشگاه اولتیماتوم بدهد که سرمربی را بردارند؟ اصلا فرض کنید کادرفنی بسیار ضعیف عمل کرده باشد، باز دلیلی ندارد بازیکن از حیطه اختیاراتش خارج شود. اینکه رسول‌پناه کیست و چه کرده، در جای خودش قابل بحث است و او را می‌توان نمادی از مدیران غیرمرتبط و ناکارآمد در فوتبال ایران دانست، اما باز جایگاه حقوقی و سلسله‌مراتب سازمانی از هر چیز دیگری مهم‌تر است و بدون رعایت اینها، سنگ روی سنگ بند نخواهد شد.
در هر صورت سرمربی پرسپولیس غروب دوشنبه 48 ساعت به وزیر ورزش فرصت داد تا رسول‌پناه را بردارد، اما مطابق انتظار وزارتخانه این تهدید را جدی نگرفت. در این میان اما یک اتفاق عجیب رخ داد و چهارشنبه‌شب درست در پایان اولتیماتوم 48 ساعته گل‌محمدی، ناگهان یک ویدئوی جدید از اظهارات ملتهب رسول‌پناه در جمع خبرنگاران منتشر شد. این قطعه فیلم در راستای همان ویدئوهای قبلی است که به‌صورت پنهانی از عضو هیات‌مدیره باشگاه ضبط شده، اما عجیب است که این یکی با تاخیری تقریبا دو ماهه انتشار یافت. به هر حال ویدئوی جدید، حاوی جملاتی باورنکردنی است که حتی حراست وزارت ورزش اعلام کرده به آن ورود خواهد کرد. نهایتا باید دید داستان این عضو ناشی و جنجالی کادر مدیریتی باشگاه به کجا می‌انجامد. هر چه بود اما روز پنج‌شنبه یحیی پس از یک روز غیبت، در تمرینات پرسپولیس حاضر شد و در مصاحبه‌ای بلند بالا به تعدیل مواضع قبلی‌اش پرداخت. او سعی کرد از وزارت ورزش دلجویی کند، توضیح داد منظورش را بد مطرح کرده و صرفا یک درخواست دوستانه داشته است. او گفت به حدود جایگاه‌ها اشراف دارد، در مسائل مربوط به مقامات بالاتر دخالت نمی‌کند و سایر قضایا.
فارغ از اینکه سرنوشت رسول‌پناه چه خواهد شد، یک نکته روشن است؛ اینکه یحیی بلیت جنجال‌سازی بعد از ناکامی با کلیدواژه نام این مدیر را سوزاند و دیگر مردم قبول نخواهند کرد او پس از ناکامی‌های احتمالی بعدی همین سناریو را تکرار کند. پرسپولیس البته در دربی تهران شایسته برد بود، اما بی‌ملاحظگی کادرفنی در کنترل جریان مسابقه مخصوصا در دقایق پایانی باعث شد پیروزی از کف سرخ‌ها برود و در نتیجه این تیم 45 روز است در هیچ دیداری پیروز نشده. اگر فرض کنیم هر بار بهانه‌ای در کار بوده و آخرین مرتبه هم با طرح اسم رسول‌پناه فضای پس از ناکامی تحت تاثیر قرار گرفت، دیگر دوره استفاده از این ترفند رو به پایان است. گل‌محمدی باید پیروزی‌هایش را شروع کند و این مقدور نیست، مگر با تمرکز تام و تمام روی موجودی فعلی. به‌نظر می‌رسد در نشست‌های بعدی سرمربی پرسپولیس سرانجام باید سهم بیشتری به ارائه مطالب «فنی» اختصاص یابد.
