فرادید؛ روز ولنتاین، جشنواره سالانه‌ای است که عشق، دوستی و تحسین عاشقانه را جشن می‌گیرد. هر ساله در 14 فوریه اکثر مردم جهان، این روز را با ارسال پیام‌های عشق و علاقه به شرکا، خانواده و دوستان جشن می‌گیرند. زوجین کارت‌ها و گل‌های روز ولنتاین را می‌فرستند و وقت خاصی را با هم می‌گذرانند تا عشق خود را به یکدیگر گرامی بدارند.
به گزارش فرادید، روز ولنتاین معمولاً با عشق رمانتیک همراه است و سالانه میلیون‌ها کارت روز ولنتاین، هدیه‌های گل و یا یک شاخه گل سرخ همراه با پیام‌های عاشقانه رد و بدل می‌شود. اکثر کشور‌ها این روز خاص را جشن می‌گیرندو براساس فرهنگ‌های مختلف، سنت‌های خاص خود را برای این جشنواره به اجرا می‌گذارند.
در بعضی از نقاط جهان، روز ولنتاین به جای اینکه برای زوج‌های عاشق ابراز عشق شود، بین اعضای خانواده و دوستان برای ابراز محبت جشن گرفته می‌شود و براین اساس سنت‌های متفاوتی برگزار می‌کنند. برخی از سنت‌ها شامل گذاشتن آب نبات و هدیه برای کودکان و برخی دیگر شامل اقدامات قدرشناسی بین دوستان است.
این روز در ایالات متحده، انگلیس، کانادا و استرالیا محبوب است و همچنین در کشور‌های دیگر از جمله آرژانتین، فرانسه، مکزیک و کره جنوبی نیز این روز را جشن می‌گیرند. در فیلیپین، معمول‌ترین جشن برگزاری سالگرد ازدواج است و عروسی‌های دسته جمعی صد‌ها زوج در روز ولنتاین امری غیر معمول نخواهد بود.
پیشنهادات ازدواج در روز ولنتاین نیز محبوب است و اغلب برای ابراز عشق و تعهد آن‌ها، ولنتاین به عنوان روز مناسبی انتخاب می‌شود. برخی از پیشنهادات ازدواج بسیار خلاقانه ارائه می‌شود و معمولا عاشقانه و به یاد ماندنی است. بسیاری از زوجین تصمیم می‌گیرند روز ولنتاین را با شام، پیک نیک یا غذای مخصوص خانگی جشن بگیرند. بسیاری از رستوران‌ها نیز تبلیغات شام «روز ولنتاین» را ارائه می‌دهند و غذا اغلب با نماد‌های عشق مانند قلب و گل ارائه می‌شود.
امسال برخلاف سال‌های گذشته 26 بهمن روز ولنتاین است و ایرانیان می‌توانند در این روز با اهدای هدایا و تبریک‌های ویژه عزیزانشان را خوشحال کنند.
ولنتاین چه کسی بود؟
اگرچه چندین شهید مسیحی به نام ولنتاین وجود داشت، اما ممکن است نام این روز را از کشیشی گرفته باشند که در حدود سال 270 میلادی توسط امپراتور کلادیوس دوم گوتیکوس، به شهادت رسیده بود. طبق افسانه‌ها، کشیش نامه‌ای از طرف خود را با امضای «ولنتاین شما» به دختر زندانبان خود که با او دوست شده بود می‌دهد که با این اتفاق نابینایی دختر شفا می‌یابد.
باور بر این است که دلیل شهرت این کشیش جوان این بود که در سال 270 میلادی از امر امپراتور کلادیوس سرپیچی کرد و به طور مخفیانه مراسم ازدواج زوج‌هایی را در شهر برگزار کرد.
براساس افسانه‌های گفته شده، امپراتور کلادیوس با بیان اینکه مردان متأهل سربازان خوبی نیستند، ازدواج مردان جوان شهر را ممنوع اعلام می‌کند. اما اسقف ولنتاین، بر این باور است که ازدواج بخشی از خواست و اراده خداوند در جهان بوده و به نام عشق، شروع به انجام مراسم ازدواج مخفیانه میان جوانان و گاهی حتی بین نوجوانان دوازده ساله می‌کند.
موفقیت او در برگزاری مراسم‌های ازدواج سبب شهرت ناخواسته‌اش در میان مردم شده بود که این امر منجر به مرگ اسقف ولنتاین در آن سال‌ها شد. او به دستور کلادیوس زندانی و در نهایت گردن زده می‌شود، اما پیش از آن که اعدام شود عاشق دختر زندانبان خود می‌شود که نابینا نیز بوده است.
هرچند این افسانه زیبا و دلنشین است، اما احتمال واقعیت داشتنش بسیار کم است. چنین داستانی در توضیح ریشه روز ولنتاین، در طول سال‌ها شاخ و برگ بسیاری پیدا کرده و بر سر زبان‌ها افتاده است.
روز سفید و سیاه، چه روزی است؟
روز ولنتاین تنها متعلق به فرهنگ غربی نبوده و چند سالی است که در آن سوی مرزهای غربی نیز این روز را جشن می‌گیرند. در ژاپن و کره، برای زنان نوعی وظیفه است که به همهٔ همکاران خود نوعی شکلات که به گیری شوکولات معروف است را هدیه بدهند.
روز 14 ماه مارس به عنوان روز سفید نامیده شده و طی سال‌های اخیر، این روز برای مردانی است که می‌خواهند از کسانی که روز ولنتاین با شکلات سفید یا مارش‌ملو به یاد آن‌ها بودند، تشکر کنند. در کره روز دیگری به نام روز سیاه وجود دارد که در ماه بعد از ولنتاین، یعنی 14 آوریل است، این روز برای مردان بد‌اقبالی بوده که در روز ولنتاین هیچ هدیه‌ای دریافت نکرده اند.
این مردان روز سیاه دور هم جمع می‌شوند تا نوعی پستای سیاه چینی به نام «چاچانگیمیون» همراه با سس سیاه‌رنگ میل نمایند.
ولنتاین ایرانی چه روزی است؟
جشن سپندارمذگان یا جشن اسپندگان، روز گرامیداشت زن، زمین و عشاق، یکی از جشن‌های ایران باستان است که ریشه در امپراتوری هخامنشی داشته و در روز 5 اسفند برگزار می‌شود. در آثارالباقیه ابوریحان بیرونی آمده است که ایرانیان باستان، روز پنجم اسفند را روز بزرگداشت زن و زمین و عشاق، می‌دانند.
اگرچه منابع کهنی همچون ابوریحان این جشن را در روز پنجم اسفند دانسته اند، اما با توجه به تغییر ساختار گاهشمار ایرانی و سی و یک روزه شدن شش ماه نخست سال، در گاهشماری خورشیدی برخی به اشتباه این جشن را در 29 بهمن برگزار می‌کنند که تاریخ درستی نیست. چرا که بر پایه منابع کهن و همان‌طور که از نام آن پیداست این جشن به روز اسپند که به معنای پنجمین روز از ماه اسفند است اشاره می‌کند.
به گفته دکتر محمد نجاری پژوهشگر مطالعات تطبیقی زنان در هنر و ادبیات، در سخنرانی خود با عنوان سوگ و سورنامه، با استناد به ابوریحان بیرونی و گردیزی، تاریخ پنج اسفند را در گاهشمار زرتشتی درست اعلام کرده بود. او می‌گوید که «بنا به گفته ابوریحان اسپندارمذ ایزد موکل بر زمین و ایزد پشتیبان و نگاهبان زنان شوهر دوست و پارسا و درستکار بوده و به همین مناسبت این روز، جشن زنان، نامگذاری و مردم برای گرامیداشت زنان، به ایشان کادو می‌دادند و بخشش می‌کردند.»
نجاری با بیان اینکه این گزاره را گردیزی نیز در زین الاخبار آورده‌است گفته بود: «از این روی جشن را مردگیران می‌گفتند که زنان به اختیار خویش و با آزادی، شوی و مَرد زندگی خود را برمی‌گزیدند؛ بنابراین در روز پنجم ماه اسفند جشن زنانه «مردگیران» یا «مژدگیران» که ویژه زنان نام داشته، برگزار می‌شده‌است؛ پس تاریخ درست جشن سپندارمذگان یا اسپندگان یا مردگیران یا مژدگیران، در گاهشمار خورشیدی 5 اسفند خواهد بود»
این جشن را با نام جشن برزیگران نیز می‌خوانند. در روز اسپندگان چند جشن با مناسکی به‌خصوص برگزار می‌شود. نخستین آنان جشن مردگیران یا جشن مژدگیران بود که ویژه زنان بود. در این روز مردان برای زنان هدیه می‌خریدند و از آنان قدردانی می‌کردند. امروزه نیز بیشترین جنبهٔ مورد تأکید در اسپندگان قدردانی از زنان است.
سپندارمذ نگهبان زمین است و از آنجا که زمین مانند زنان در زندگی انسان نقش باروری و باردهی داردt جشن اسفندگان «اسپندگان» نیز برای گرامیداشت زنان برگزار می شود. ایرانیان از دیر باز این روز را روز زن و روز مادر نیز می‌نامیدند.
