گل سوم شیاطین سرخ را در این مسابقه، برونو فرناندز به ثمر رساند؛ ستاره 26 ساله پرتغالی که از زمان حضورش در این تیم از زمستان گذشته، نقش مهمی در پیشرفت یونایتد داشته است. او در مسابقات فصل جاری لیگ برتر 11 گل به ثمر رسانده و 8 پاس گل هم داده است. فرناندز در بازی حذفی با لیورپول هم گل صعود تیمش را با یک ضربه ایستگاهی تمیز به‌ثمر رساند؛ این درحالی است که او در این مسابقه در ترکیب ابتدایی قرار نداشت. سولشایر، سرمربی یونایتد بعد از پایان این بازی گفت: «وقتی تصمیم گرفتم فرناندز را نیمکت‌نشین کنم، او از وقت آزادش سود برد و 45 دقیقه ضربه ایستگاهی تمرین کرد. در نهایت هم وقتی وارد زمین شد از همین طریق گل زد.»
بله؛ این فوتبال است، مهارت است، باید تلاش کنید، زجر بکشید تا موفق باشید. هر چقدر هم که ستاره بزرگی باشید، باز به تمرینات بیشتر و بیشتر احتیاج دارید. نقاط ضعف باید برطرف شوند و نقاط مثبت نیاز به تقویت دارند. بسیاری از دیگر ستارگان فوتبال جهان مثل کریس رونالدو، لیونل مسی و زلاتان ابراهیموویچ هم تمرینات انفرادی اضافی دارند. بسیار شنیده می‌شود که فوتبالیست‌های نامی جهان بعد از پایان زمان تمرینات، مثلا دروازه‌بان سوم را نگه می‌دارند و تمرین شوتزنی می‌کنند. بعد ما در فوتبال ایران بازیکنی داریم که در پست دفاع کنار سالی سه تا سانتر درست هم نمی‌تواند انجام بدهد، اما حتی 15 دقیقه تمرین اضافه برای رفع این نقص ندارد. اصلا انگار عیب و ایرادی در خودش نمی‌بیند و کاملا به تقدیر تن داده است! مهاجمی داریم که به شدت در زدن ضربات آخر مشکل دارد، اما حاضر نیست برای از بین بردن این ضعف زمان بگذارد.
ستارگان بزرگ دنیای فوتبال ده‌ها میلیون دنبال‌کننده دارند. آنها اگر میل به گذران وقت در این فضاها داشته باشند، مسلما دست‌شان بسیار بازتر از بازیکنان ایرانی است. با این حال نگاه خیلی از این ستاره‌ها به دنیا فرق می‌کند. آنها می‌فهمند که فوتبال شغل اصلی‌شان است و به معنای واقعی کلمه باید برایش وقت بگذارند. حاشیه و سرگرمی جذاب است، اما برای در اوج ماندن باید چشم از خیلی چیزها بپوشید و مرارت بکشید. همچنان منتظریم تا یک روز، یک جا، یک خبر از تمرینات اضافی یک فوتبالیست مطرح ایرانی بخوانیم؛ اینکه مثل مسی نگهبان محل تمرین را بیدار کرده تا چراغ‌ها را برایش روشن کند و تمرین انفرادی انجام بدهد. اینها آداب رسیدن به قله و از آن مهم‌تر، ماندن در قله است.
