ده اصل مهم درختکاری از نگاه دانشمندان

دانشمندان 10 اصل طلایی برای درختکار را که می‌گویند باید در دهه جاری برای همه کشور‌ها در اولویت باشد پیشنهاد کرده اند.

جنگل‌ها نقشی حیاتی در حفاظت از حیات در سیاره ما دارند و کارشناسان در باغ گیاه‌شناسی رویال بریتانیا، کیو، می‌گویند که درختکاری راه حلی عالی برای مقابله با تغییر اقلیم و محافظت از تنوع زیستی است، اما کاشت درختان نامناسب در جای غلط بیش از آنکه فایده برساند زیانبار خواهد بود.

این دستورالعمل‌ها در درجه اول شامل حفاظت از جنگل‌های موجود و مشارکت دادن بومیان است.

جنگل‌ها زیستگاه سه چهارم گونه‌های گیاهی و حیوانی هستند، دی اکسید کربن را خوب جذب می‌کنند، و منبع مهم مواد غذایی، سوخت و دارو به حساب می‌آیند. اما جنگل‌ها با سرعت زیادی درحال نابودی هستند؛ هر سال ناحیه‌ای به وسعت دانمارک از جنگل‌های بکر حاره‌ای زمین از بین می‌رود.

دکتر پال اسمیت، از محققان این مطالعه و دبیر موسسه خیریه "بی جی سی آی" که بخشی از کیو است گفت: "کاشت درختان مناسب در جاری مناسب باید برای همه کشور‌ها در اولویت باشد، چون دهه جاری از نظر تضمین آینده سیاره اهمیت حیاتی دارد. "

در حال حاضر مجموعه‌ای از پروژه‌های بلندپروازانه برای جایگزین کردن جنگل‌هایی که در حال نابودی است در اطراف جهان دنبال می‌شود.

بوریس جانسون گفته هدف او این است که تا پایان کار پارلمان کنونی سالانه 30 هزار هکتار (300 کیلومتر مربع) جنگل‌های تازه در بریتانیا کاشته شود. همچنین جنبشی در آفریقا برای کاشتن نواری جنگلی به طول 8 هزار کیلومتر برای مقابله با تغییر اقلیم سر گرفته که اگر کامل شود بزرگترین ساختمان زنده در زمین، سه برابر دیواره بزرگ مرجانی استرالیا، خواهد بود.

با این حال کاشتن درختان عملیاتی بسیار پیچیده است. دکتر کِیت کاردویک از باغ‌های گیاه‌شناسی کیو که محقق اصلی این مطالعه است گفت: "اگر درختی نامناسب در جای غلط کاشته شود می‌تواند بیش از فایده ضرر داشته باشد. "

او گفت در بسیاری موارد جنگل‌های طبیعی مملو از حیوانات و قارچ جای خود را به جنگل‌هایی می‌دهند که به صورت تجاری برای استخراج چوب کاشته و بعد از چند دهه دوباره قطع می‌شوند.

"سعی ما این است که مردم را تشویق کنیم تا جای ممکن تلاش کنند جنگل‌هایی شبیه آنچه که به طور طبیعی در یک ناحیه وجود داشته ایجاد کنند. این جنگل‌ها فواید متعددی برای مردم، محیط و طبیعت دارد و به جذب کربن هم کمک می‌کند. "

این بررسی که نتایج آن در "بیولوژی تغییر جهانی" چاپ شده دریافت که در برخی موارد کاشت برنامه ریزی شده درختان باعث افزایش جذب کربن نمی‌شود و می‌تواند عواقب منفی داشته باشد.

اول حفاظت از جنگل‌های موجود: حفظ جنگل‌ها در وضعیت طبیعی همیشه برتری دارد؛ جنگل‌های کهنی که تخریب نشده کربن را بهتر جذب می‌کنند و در برابر آتش سوزی، توفان و خشکسالی مقاوم‌تر هستند. پروفسور الکساندر آنتونلی مدیر علوم در باغ‌های گیاه‌شناسی کیو گفت: "هرجا که انتخابی وجود دارد، تاکید ما این است که نابودی جنگل‌ها متوقف شود و حفاظت از جنگل‌های باقی مانده در اولویت قرار گیرد. "

بومیان باید در کانون پروژه‌های درختکاری قرار گیرند: مطالعات نشان می‌دهد که جلب نظر جوامع محلی نقشی کلیدی در موفقیت پروژه‌های درختکاری دارد. اغلب این بومیان هستند که بیشترین فایده را از نگهداری از جنگل‌ها در آینده می‌برند.

به حداکثر رساندن تنوع زیستی برای تحقق اهداف متعدد: جنگل کاری باید با چند هدف انجام شود، از جمله حفاظت در برابر تغییر اقلیم، بهبود حفاظت از محیط و ارائه فواید اقتصادی و فرهنگی.

انتخاب محل مناسب برای جنگل کاری: درختکاری باید در ناحیه‌ای که به طور تاریخی جنگلی بوده، اما نابود شده است انجام شود، نه در زیستگاه‌های طبیعی مانند علفزار‌ها یا تالاب ها.

استفاده از بازیابی طبیعی در جای ممکن: فراهم کردن امکان رشد دوباره طبیعی جنگل ها، ارزان‌تر و موثرتر از کاشتن درختان است.

انتخاب گونه‌های مناسب درختی برای به حداکثر رساندن تنوع زیستی: جایی که درختکاری لازم است، انتخاب درختان مناسب اهمیت اساسی دارد. دانشمندان توصیه می‌کنند که ترکیبی از گونه‌های درختی که بومی یک ناحیه است کاشته شود، از جمله برخی گونه‌های نادر و درختانی که از نظر اقتصادی مهم اند، و پرهیز از کاشت درختانی که ممکن است گونه مهاجم باشند.

اطمینان از مقاومت و تطبیق پذیری درختان در برابر تغییر اقلیم: باید از تخم درختانی استفاده شود که مناسب آب و هوای محیط باشند و در نظر گرفتن احتمال تغییر آب و هوا در آینده.

برنامه‌ریزی پیشاپیش: برنامه ریزی در مورد چگونگی تامین بذر یا نهال، در همکاری با مردم محلی.

کسب تجربه: در این فرآیند باید دانش علمی با دانش محلی ترکیب شود. ایده آل است ابتدا درختکاری در ابعاد کوچک انجام شود و در مرحله بعد شمار خیلی بیشتری درخت کاشته شود.

قابلیت بهره برداری: موفقیت بلندمدت در درختکاری به این بستگی دارد که آیا می‌تواند منبعی برای امرار معاش برای همه طرف‌های دخیل از جمله فقیرترین ساکنان منطقه باشد یا نه.