به این ترتیب گسترش انحصار سازمان صداوسیما بر تولید محتوا در فضای مجازی بیش از پیش حس شد. پیش‌تر همین سازمان از تولید و پخش برنامه هفتگی عادل فردوسی‌پور برای پوشش مسابقات فوتبال ایران ممانعت کرده بود. شاید در مورد کریمی این فرضیه مطرح شود که ساترا به‌خاطر در پیش بودن انتخابات فدراسیون مانع از پخش مصاحبه این نامزد شده، اما مساله عادل چه بود؟ چرا اجازه ندادند فردوسی‌پور کاری را که 20 سال جلوی چشم همه مردم و مسوولان در شبکه سه انجام داده بود، در تلویزیون‌های اینترنتی هم تکرار کند؟ در این شرایط طبیعی است که مخاطبان نتیجه بگیرند صداوسیما در این موارد کاملا سلیقه‌ای عمل می‌کند؛ به هر که بخواهد آنتن می‌دهد و هر کسی را دوست ندارد، ممنوع می‌کند. در عین حال اما رصد فضای مجازی به وضوح نشان می‌دهد چه در مورد کریمی و چه در مورد عادل، برخورد حذفی با آنها از سوی سازمان صداوسیما موجب افزایش محبوبیت آنها شده است. اینکه آیا علی کریمی به درد ریاست فدراسیون فوتبال می‌خورد یا نه، یک بحث کاملا مستقل و جداگانه است، اما در هر صورت رفتار صداوسیما مقبولیت این دو نفر را افزایش داده است.