5- مصرف شیر و لبنیات یا غذاهای حاوی کلسیم همزمان با گلیکوزید‌های قلبی ممکن است آریتمی ایجاد کند. گلیکوریس شیرین بیان هیپوکالمی را القاء می‌کند و موجب مسمومیت با دیگوکسین می‌شود. کربوهیدرات زیاد موجب کاهش جذب دارو می‌گردد.
6- مصرف 3 تا 4 فنجان چای یا قهوه در روز ممکن است اثر دگزامتازون و فنوتیازین را افزایش دهد.
7- سبزیجات برگدار سبز (کاهو، اسفناج، کلم، شلغم و سویا) اثر داروی وارفارین را کاهش می‌دهند.
8- مصرف نوشابه‌های الکلی همزمان با داروهای آرام بخش و خواب آور باعث افزایش اثر تضعیف‌کنندگی سیستم اعصاب (خواب آوری، کما و مرگ) این داروها می‌گردد.
9- مصرف مایعات داغ همزمان با دارو باعث از بین رفتن دارو وکاهش اثر دارو خواهد شد.
در پایان این قسمت از مقاله لازم است این نکته را نیز به یاد داشته باشید که مکمل ویتامین‌ها نیز خود باعث تداخل غذا و دارو در برخی موارد می‌شوند
ویتامین A: افرادی که برای آکنه های مقاوم و یا پسوریازیس از ترکیبات رتینوئیدی (که پیش ساز ویتامین A هستند)، نظیر ایزوترتینوئین (آکوتان) و آسیترتین (زوریاتان) استفاده می‌کنند، باید نسبت به مصرف ویتامین A به صورت مکمل (موجود در مولتی ویتامین‌ها) و همچنین منابع غذایی غنی از ویتامین A (نظیر جگر) احتیاط کنند، زیرا احتمال خطر مسمومیت وجود دارد.
ویتامین E: افرادی که از وارفارین استفاده می‌کنند، نباید از ویتامین E بیش از IU 800 استفاده کنند، زیرا خطر خونریزی را افزایش می‌دهد. به علاوه افرادی‌که تحت شیمی درمانی هستند، باید از مصرف ویتامینE به صورت مکمل خودداری کنند.
ویتامین K: افرادی که از وارفارین استفاده می‌کنند، باید از مصرف زیاد منابع غنی این ویتامین (نظیر انواع کلم قمری، کلم بروکلی و بروکسل) همزمان با دارو خودداری کنند، زیرا اثربخشی دارو را کاهش می‌دهند.
مکمل روی و آهن نیز با یکدیگر تداخل دارند و هر یک مانع از جذب دیگری می‌شوند.
برای خواندن بخش اول -تداخل غذا و دارو- اینجا کلیک کنید.
برای خواندن بخش دوم -تداخل غذا و دارو- اینجا کلیک کنید.
