سرویس سیاست مشرق - روزانه می‌توان از لابه‌لای گزارش‌ها و عناوین خبری رسانه‌های مکتوب و حتی غیر مکتوب، نکات قابل‌توجهی استخراج کرد؛ موضوعاتی که می‌تواند برای مخاطبین قابل استفاده و محوری برای تحلیل باشد، در گزارش روزانه "ویژه‌های مشرق" نکات و تأملات قابل‌استخراج از رسانه‌ها برای مخاطبین عرضه خواهد شد؛ با «ویژه‌های مشرق» همراه شوید.
********
** صوفی: «جو بایدن» امیدِ اصلاح طلبان برای انتخابات 1400 است
«علی صوفی» فعال سیاسی اصلاح طلب در مصاحبه با روزنامه شرق گفت: «بایدن اظهار کرد و نشان داد که می‌خواهد قدم‌هایی بردارد و آنچه را کاملا تاکتیک خروج از برجام بود، به بازگشت به برجام و مذاکره تغییر دهد. مردم امیدوارند اگر تیمی باشد که بتواند از این فرصت استفاده کند، اوضاع را بهتر خواهد کرد و برعکس قطعا مردم با شناخت از جریان‌ها می‌دانند اگر تیمی که اعتقاد و هنری برای مذاکره نداشته باشد و خواهان سوءاستفاده از همین فضای تحریمی باشد، روی کار بیاید، اوضاع بدتر خواهد شد».
صوفی در ادامه گفت: «آمدن بایدن امیدی برای اصلاح‌طلبان ایجاد کرده است و درصدد هستند از این فرصت استفاده کنند و با کاندیدای اصلاح‌طلب و شناخته‌شده و ارائه برنامه و رویکرد اعتمادساز، مردم را به صحنه بیاورند».
در روزهای گذشته «احمد نقیب زاده» فعال سیاسی اصلاح طلب و عضو حزب کارگزاران در اظهارنظری مشابه گفته بود: «بایدن احتمالا تا انتخابات(ریاست جمهوری در ایران) گام‌های دیگری نیز برخواهد داشت تا گروه‌های رادیکال به ریاست‌جمهوری در ایران نرسند. به همین علت به نظر می‌رسد دستان ایران در عمل در هفته‌های آتی بازتر از گذشته باشد».
اصلاح طلبان بارها ثابت کرده اند که مسئله «لغو تحریم ها» و همچنین مسائلی از قبیل «گشایش اقتصادی» و «رونق تولید» و «اشتغال جوانان» و...اصلا اولویتی برایشان ندارد. این طیف صرفا به دنبال دستیابی به قدرت جهت رسیدن به خواسته های حزبی و قبیله ای و باندی است.
حسین فریدون، مهدی جهانگیری، شبنم نعمت زاده، مهدی آخوندی، داماد وزیر، صندوق ذخیره فرهنگیان، هفت تپه، رشت الکتریک، حقوق های نجومی و...تنها بخشی از مصادیق سوءاستفاده اصلاح طلبان در قدرت است.
اصلاح طلبان اکنون به صورت جدی با معضل کارنامه در دولت روحانی و شورای شهر و شهرداری تهران مواجه هستند. بنابراین تمام امیدشان به «جو بایدن» است؛ آن هم نه از بابت گشایش اقتصادی برای مردم ایران، بلکه فریب مردم با «اقدامات نمایشی».
بایدن چندی پیش «ریچارد نفیو» مشهور به «معمار تحریم های ضدایرانی» را در وزارت خارجه منصوب کرد. به فاصله کوتاهی پس از این اقدام، بایدن قانون وضعیت اضطراری علیه ایران را تمدید کرد. با اینحال اصلاح طلبان همچنان مشغول یادگاری نوشتن روی دیوار دولت بایدن هستند.
طیفی که در سالهای 92 و 96 مردم را از دلار 5 هزارتومانی و دیوارکشیدن در پیاده روها ترساند، حالا به انتظار نشسته است که شاید بتواند با این احتمال که ممکن است بایدن به اقدامات نمایشی درخصوص ایران دست بزند، مجددا به پاستور راه یابند.
اصلاح طلبان هیچ طرح و برنامه ای برای اداره کشور ندارند. هنر این طیف این است که دلار 3 هزارتومانی را تا آستانه 32 هزارتومان افزایش دهد و قیمت مرغ و تخم مرغ و موز و پراید را به پرواز درآورد.
**چرا از آزادی موقت یک «جاسوس انگلیسی» اینقدر ذوق زده شده اید!؟
روزنامه اعتماد در مطلبی با عنوان «آزادی موقت» نوشت: «حکم نازنین زاغری در پرونده اول پایان یافت، اما رسیدگی به پرونده دوم او همچنان ادامه دارد...نازنین زاغری خرداد 98 در اعتراض به حبس خود و همزمان با پنجمین زادروز دخترش دست به اعتصاب غذا زد. همسرش، ریچارد رتکلیف هم در این اعتصاب با او همراه شد و چند روزی را مقابل سفارت ایران در انگلیس دست به اعتصاب غذا زد.»
این روزنامه اصلاح طلب در ادامه نوشت: « با وجود پایان یافتن مدت حبس زاغری، او همچنان توانایی خروج از کشور و دیدار با دخترش گابریلا را ندارد و باید برای خروج از کشور منتظر رای دادگاه و تصمیم دستگاه قضایی باشد.در همین راستا دومنیک راب، وزیر امور خارجه بریتانیا ضمن ابراز خوشحالی از باز شدن پابند الکترونیکی نازنین زاغری تاکید کرد که او تحت فشار است و خواهان آزادی دائم نازنین زاغری و بازگشت به انگلستان و زندگی کنار خانواده‌اش شد. راب گفته است که وزارت خارجه بریتانیا تمام تلاش خود را برای تحقق این مهم به کار خواهد بست و همچنین تاکید کرده که بریتانیا به مقامات ایرانی اعلام کرده که ادامه حبس زاغری غیرقابل قبول است».
برخی اوقات تشخیص اینکه یک مطلب در «بی بی سی فارسی» نوشته شده یا «یک روزنامه اصلاح طلب» کمی سخت است. به این دلیل که ادبیات و جهت گیری سیاسی مطلب منتشر شده در روزنامه اصلاح طلب بسیار شبیه رسانه های ضدایرانی است.
در سالهای اخیر برخی رسانه‌های اصلاح طلب بجای حمایت از منافع ایران، به عنوان یار کمکی و سخنگوی ملکه در ایران، با حمایت از یک جاسوس دوتابعیتی در کنار طرف انگلیسی قرار گرفتند!
وقتی نازنین زاغری-جاسوس دوتابعیتی- در ایران دستگیر و بازداشت شد، مقامات انگلیس از سفیر گرفته تا وزیر امور خارجه و نخست‌وزیر به تکاپو افتاده و با اجرای عملیات سنگین روانی، خواستار آزادی وی شدند. نوع رفتار انگلیسی ها، از اهمیت این مهره برای دولت انگلیس و نگرانی لندن از رسواشدن عملیات مهمی که وی بر عهده داشت، حکایت می کرد.
زاغری کارمند بنیاد به اصطلاح خیریه تامسون رویترز بود و بنا بر اظهار صریح «ونیک ویا» مدیر اجرایی این بنیاد «زاغری روزنامه‌نگار نیست و در این بنیاد به‌عنوان «مدیر پروژه» کار می‌کرده است...». یکی از اقدامات ویژه زاغری، شبکه سازی در ایران بود.
سوال اینجاست که زاغری با چه کسانی در ایران ارتباط داشت و برنامه بلندمدت او، ساخت و تجهیز کدام شبکه اجتماعی در «کدام طبقه» بود!؟ مردم عادی جامعه هدف او بودند یا برخی خواص و فعالیت‌های خیریه و اجتماعی خانواده آنها و فرزندانشان اصلی‌ترین هدف زاغری بودند!؟
«نازنین زاغری» یک مهره بسیار مهم و کلیدی برای طرف انگلیسی است و این مهره آنقدر ارزش دارد که انگلیس چندی پیش اعلام کرده بود که برای آزادی وی حاضر است بدهی خود به ایران به ارزش حداقل 400 میلیون پوند را پرداخت کند.
این مسئله از سوی دیگر موجب شد تا تشت رسوایی دروغ «زندانی شدن یک شهروند ساده» و ادعای مضحک «زندانی شدن مادری که صرفا آمده بود خانواده اش را ببیند» از بام بیفتد.
لازم به ذکر است که چندی پیش شعبه 15 دادگاه انقلاب اسلامی، نازنین زاغری را به همراه وکیل تعیینی‌اش احضار و کیفرخواست پرونده جدیدی را به وی ابلاغ کرد. پیش از این مسئولان قضایی از مفتوح بودن بخش دوم پرونده زاغری خبر داده بودند.
** اصلاح طلبان باید هزینه حمایت خود از روحانی را بپردازند
«غلامعلی رجایی» فعال سیاسی اصلاح طلب در مصاحبه با روزنامه آرمان گفت: «اصلاح‌طلبان باید هزینه حمایت خود را از دولت آقای روحانی بپردازند...در موضوع افزایش قیمت بنزین بنده عملکرد دولت آقای روحانی را معقول و سنجیده نمی‌دانم. در این ماجرا شکافی بین ملت و حاکمیت ایجاد شد که به راحتی نیز ترمیم نخواهد شد. مدیریت دولت در موضوعاتی مانند زلزله و سیل نیز قابل‌قبول نبود و از این نشانه‌ها می‌شد به خوبی متوجه شد که دولت زمین خورده است».
اصلاح طلبان در سالهای اخیر بجای عمل به وعده های انتخاباتی خود، دو کارویژه را در صدر فعالیت های خود قرار دادند.
اولین کارویژه، تکرار دروغ «اختیارات محدود» رئیس جمهور بود. اما «لشکر کاندیداهای اصلاح طلب برای انتخابات 1400» و به عبارتی «حضور اتوبوسی کاندیداهای اصلاح طلب برای راهیابی به پاستور» بیش از پیش بر دروغ بودن ادعای «اختیارات محدود رئیس جمهور» صحه گذاشت.
دومین کارویژه، تکرار دروغ «عدم حضور اصلاح طلبان در دولت روحانی» بود. اصلاح طلبان تلاش کردند تا اینگونه وانمود کنند که نسبت آنها با دولت روحانی صرفا در حد حامیان انتخاباتی در سالهای 92 و 96 بوده و این طیف از فردای انتخابات دیگر با روحانی نسبتی نداشته و به عبارتی «پشتِ در پاستور» مانده است.
اما برخلاف این ادعا، اصلاح طلبان بلافاصله پس از پیروزی روحانی در انتخابات، سهم خود را تمام و کمال دریافت کرده و اکثریت مطلق کابینه را در اختیار گرفتند.
اصلاح طلبان نه تنها باید هزینه خود در حمایت از دولت روحانی، بلکه هزینه وعده های سرِخرمنی که به مردم دادند ولی به آنها عمل نکردند را بپردازند.
دولت روحانی، «دولتِ اصلاح طلبان» است و به همین خاطر جریان اصلاحات بانی اصلی وضع موجود اقتصادی است و نمی تواند این واقعیت بدیهی را انکار کند.
