تحریریه پزشک امروز
تغذیه در سرطان پروستات
توصیه‌های تغذیه‌ای در رژیم‌غذایی این بیماران به قرار زیر است: مصرف کافی مواد پروتئینی و حاوی انرژی رژیم غذایی کم‌چربی و پرفیبر همراه با افزایش مصرف اسیدهای چرب امگا -3 (در انواع ماهی‌ها)
مصرف غذاهای حاوی ایزوفلاونوئیدها مثل دانه سویا، عدس، شیر سویا، خشکبار، لوبیا و... افزایش مصرف میوه‌ها و سبزی‌های سبز، زرد، نارنجی و قرمزرنگ (گوجه‌فرنگی، سس گوجه‌فرنگی، توت‌فرنگی و...) محدودیت استفاده از نمک در صورت مصرف کورتیکواستروئیدها
تغذیه در سرطان پستان
توصیه‌های تغذیه‌ای در رژیم غذایی این بیماران عبارت است از: محدودیت چربی و کالری در رژیم غذایی استفاده از غلات کامل (سبوس‌دار) مانند نان سنگک مصرف روزانه 5 واحد و یا بیشتر میوه و سبزی کنترل وزن کاهش مصرف نمک و چربی در برنامه غذایی محدودیت مصرف گوشت قرمز پرهیز از مصرف الکل در انتها، داشتن فعالیت بدنی روزانه توصیه می‌شود.
تغذیه در سرطان خون (Ieukemia)
هدف از توصیه‌های تغذیه‌ای در این بیماری عبارت است از: جلوگیری از یبوست، بهبود بی‌اشتهایی، تهوع یا استفراغ جلوگیری از کاهش وزن و یا اصلاح آن در صورت نیاز جلوگیری از خونریزی و عفونت توصیه‌های غذایی مناسب برای بهبود عوارض ناشی از شیمی‌درمانی و پرتودرمانی. توصیه‌های تغذیه‌ای در این بیماران عبارت است از: غذا در حجم کم و وعده‌های بیشتر صرف شود. در برخی از بیماران غذای سرد بهتر تحمل می‌شود.
اگر بیمار اشتها ندارد، غذا به صورت سرد مصرف شود. غذاهای پرپروتئین – پر کالری (گوشت، حبوبات، تخم‌مرغ و انواع لبنیات، نان و غلات، روغن‌های مایع و چربی‌ها) و حاوی ویتامین و املاح زیاد (انواع میوه و سبزی) مصرف شود. در صورت ایجاد تب باید مایعات بیشتری مصرف شود. یک رژیم غذایی متعادل نقش اساسی در بهبود وضعیت بیمار دارد. در بیمار مصرف غذاهای متنوع و در مقادیر دلخواه توصیه می‌شود. بیمار باید در طول روز مایعات فراوان مصرف کند. در صورت استفاده بیمار از اینترفرون مصرف مایعات بیشتر به طرز چشمگیری باعث کاهش تهوع می‌شود. کنترل وزن باید در محدوده BMI طبیعی صورت گیرد و از کاهش وزن جلوگیری شود.
تـغـذیه در ســرطان ریه
توصیه‌های تغذیه‌ای در این بیماران عبارت است از: مواد پرکالری و پرپروتئین (نان و غلات، گوشت، حبوبات، تخم‌مرغ و انواع لبنیات) باید در برنامه غذایی بیمار افزایش یابد، زیرا انرژی پایه مورد نیاز این بیماران 30 درصد بیش از افراد سالم است. مصرف غذا در حجم کمتر و دفعات بیشتر توصیه می‌شود. با توجه به نیاز فراوان به املاح و ویتامین‌ها خصوصا ویتامین‌های A و C، مصرف انواع میوه‌ها، سبزی‌ها و حبوبات (نخود، لوبیا و ...) توصیه می‌شود. به علت اینکه اشتهای بیمار کاهش می‌یابد و مستعد سو‌ء‌تغذیه، ضعف و کاهش وزن می‌شود، تهیه و مصرف غذاهای متنوع و جدید در شکل‌های مختلف و متنوع توصیه می‌گردد. استفاده از انواع ادویه و آب لیمو نیز در تحریک اشتها موثر است.
تـغذیه در ســرطان معده
هدف از توصیه‌های تغذیه‌ای در این بیماران عبارت است از: جبران کاهش وزن و جلوگیری از سوء تغذیه تامین مایعات به اندازه کافی مقابله با سندرم دامپینگ و یا هیپوکلریدی در مواردی که قسمتی از معده برداشته شده است. توصیه‌های تغذیه‌ای در رژیم غذایی این بیماران عبارتند از: مصرف غذاهای سبک، متعادل و غنی از مواد مغذی بعد از برداشتن قسمتی از معده باید سندرم دامپینگ را در نظر داشت؛ بنابراین غذای کم حجم بهتر تحمل می‌شود. مصرف کربوهیدرات‌ها (مواد قندی و نشاسته‌ای) در حجم زیاد و نوشابه‌های گازدار باید محدود شود. اگر بیمار می‌تواند از راه دهان غذا بخورد، بیمار را تشویق کنید غذا را به آهستگی میل کرده و کاملا بجود. داشتن یک رژیم غذایی پرپروتئین و پرکالری (گوشت، حبوبات، تخم‌مرغ و انواع لبنیات، نان و غلات، روغن‌های مایع و چربی‌ها) مصرف 3-2 لیتر مایعات در طول روز؛ مگر زمانی که به دلایل دیگری مانند بیماری‌های قلبی – عروقی محدودیت مصرف مایعات وجود داشته باشد. منابع غذایی سلنیوم، آهن، اسیدفولیک و... در بهبود کم‌خونی و زخم‌ها نقش مهمی دارند. منابع سلنیوم عبارتند از: ساردین، جگر، عدس و نخودفرنگی. مصرف میوه‌ها و سبزی‌ها به میزان کافی
تغذیه در سرطان کولورکتال
افرادی که به علت ابتلا به سرطان کولورکتال تحت عمل جراحی قرار می‌گیرند و بخشی از دستگاه گوارش آنها برداشته می‌شود، نیاز به رژیم غذایی خاصی دارند و تنظیم برنامه و رژیم غذایی در بیمارستان باید قبل از ترخیص تحت نظر تیم متشکل از پزشک و مشاور تغذیه و رژیم درمانی صورت گیرد. به طور کلی این افراد پس از ترخیص باید رژیم غذایی پرکالری با مقدار پروتئین کافی داشته باشند.
عدم تحمل لاکتوز در این افراد باید در نظر گرفته شود و در صورت وجود این مشکل توصیه می‌شود مصرف غذاهای حاوی لاکتوز کاهش یابد (به طور مثال در برنامه غذایی، ماست و پنیر جانشین شیر شود). پس از عمل جراحی ابتدا باید مصرف مواد پرفیبر محدود شود و به تدریج بسته به تحمل گوارشی فرد، به مرور زمان افزایش یابد. این مواد عبارتند از: سبوس گندم، نان و غلات سبوس‌دار، سبزی‌ها و نان جو. رژیم غذایی کم‌حجم در وعده‌های مکرر توصیه می‌گردد.
