تحویل سال از نگاه نجوم

 

ساعت 13 و 7 دقیقه و 28 ثانیه امروز، سی اسفندماه لحظه تحویل سال 1400 هجری خورشیدی است.

جشن نوروز با تحویل سال یا لحظهٔ برابری اعتدال بهاری آغاز می‌شود؛ در گاه‌شماری هجری خورشیدی، لحظه تحویل سال، تعیین‌کننده نخستین روز از ماه فروردین است. چنانچه آغاز سال، قبل از ظهر و در نیمه اول شبانه‌روز تحویل شود، همان‌روز نوروز است و اگر تحویل سال بعد از ظهر باشد، فردای آن روز، نوروز است.

طبق اعلام شورای مرکز تقویم موسسه ژئوفیزیک دانشگاه تهران، لحظه تحویل سال 1400 در ساعت 13 و 7 دقیقه و 28 ثانیه روز شنبه- 30 اسفندماه 1399 هجری خورشیدی مطابق با 6 شعبان 1442 هجری قمری و 20 مارس 2021 میلادی است.

عمران مرادی- مدرس و پژوهشگر نجوم در گفتگو با ایسنا، در توضیح نجومی لحظه تحویل سال، اظهار کرد: در اولین روز بهار خورشید به نقطه تعادل می‌رسد و در روز یکم فروردین دقیقا در شرق طلوع و در غرب غروب می‌کند. این زمان اعتدال بهاری نام دارد و زمانی که خورشید در اعتدال بهاری قرار می‌گیرد، همه جای زمین اعتدال ایجاد می‌شود، طول روز و شب با هم برابر و دما در همه جا متعادل می‌شود.

وی افزود: این لحظه زمانی است که حرکت جدید زمین به دور خورشید آغاز می‌شود و در زمان قدیم در ابتدای صورت فلکی «حمل» قرار داشته و طالع فروردین را حمل در نظر می‌گرفتند.

این مدرس و پژوهشگر نجوم اضافه کرد: تقویم ایرانی بیشترین هماهنگی را با زمان واقعی نجومی دارد، تقویم ایرانی دقیقا در روز اعتدال نوشته شده و یکی از دقیق‌ترین تقویم هاست که بر مبنای حرکت‌های طبیعی زمین بنا نهاده شده است.

مرادی گفت: نام‌های حیوانات ریشه در فرهنگ کشور‌های شرق آسیا به خصوص مغولستان دارد که وارد ایران شده است و بر این اساس سال 1400 سال گاو نامگذاری شده است.

وی با بیان اینکه لحظه تحویل سال در ایران با آیین مختلفی جشن گرفته می‌شود، اظهار کرد: در لحظه تحویل سال ایرانیان با انداختن سفره هفت‌سین نوروز را جشن می‌گیرند. ایرانیان کهن از ماهی در سفره هفت سین به دلیل صورت فلکی "حوت" به معنی ماهی استفاده می‌کردند که اکنون به دلیل توجه به محیط زیست توصیه به حذف ماهی از سفره هفت سین می‌شود.

این فعال حوزه نجوم با بیان اینکه سال 1399 سال کبیسه است و اسفند 30 روزه به پایان می‌رسد، تصریح کرد: سال کبیسه در گاه شماری به تعداد روز‌هایی گفته می‌شود که برای کسری مقدار سال به روز‌های همان سال افزوده می‌شود.

مرادی ادامه داد: هر شبانه روز که 24ساعت در نظر گرفته می‌شود، دقیق نیست و 4 دقیقه کمتر، یعنی 23 ساعت و 56 دقیقه است. برای اینکه بتوانیم تقویم رندی داشته باشیم، هر شبانه روز را 24 ساعت درنظر می‌گیریم و با جمع 4 دقیقه‌های هر شبانه روز، هر 4 سال یکبار یک روز اضافه می‌شود که آن سال را سال کبیسه می‌نامیم.

وی اضافه کرد: هر دور زمین 23 ساعت و 56 دقیقه است که آن را 24 ساعت در نظر می‌گیریم و از سوی دیگر یک سال 365 روز است، این درحالی است که هر یک سال 365 روز و 6 ساعت محاسبه می‌شود و در صورت درنظر نگرفتن این 6 ساعت تقویم بهم ریخته و لحظه تحویل سال جابجا می‌شود.

مرادی تصریح کرد: در قدیم به این 6 ساعت اهمیت نمی‌دادند و سالی به نام کبیسه وجود نداشت، اما پس از گذشت سال‌ها تقویم به هم ریخت و برای ایرانیان روز اول بهار جابجا شد، در نتیجه هر 4 سال یک بار، با جمع 6 ساعت ها، یک شبانه روز به 29 اسفند اضافه شد و آن سال 366 روزه و به نام کبیسه اعلام می‌شود.

این مدرس نجوم با بیان اینکه سال کبیسه قابل پیش بینی و کاملا بر اساس تقویم است، توضیح داد: واژه عربی کبیسه از ریشه «ک‌ب‌س» به‌معنی پر کردن چاه از خاک است و در گاه‌شماری، کبیسه عبارت است از تعداد روز یا روز‌هایی که برای رفع نقصان سال از مقدار واقعی آن یا رفع نقصان سال‌های خاص نسبت به سال‌های دیگر، بر سال معینی می‌افزایند. سال کبیسه سالی است که مقدار نقصان بر آن افزوده شده باشد.

وی با بیان اینکه گاهی اوقات سال کبیسه به جای 4 سال، 5 سال یک بار رخ می‌دهد، گفت: در توضیح علت آن دو قانون وجود دارد.

 

اگر لحظه تحویل سال بین بعد از ظهر 365 امین و یا قبل ازظهر 366 امین روز سال باشد، 366 امین روز را نوروز اعلام می‌کنند و سال تمام شده عادی است و اگر لحظه تحویل سال در بعد ازظهر 366 امین روز سال باشد، 367امین روز نوروز است و سال تمام شده کبیسه است.

مرادی تاکید کرد: از طریق محاسبه لحظه تحویل سال و لحظه ظهر حقیقی که بر اساس نصف النهار رسمی ایران است، مبنای کبیسه بودن را مشخص می‌کند و به ندرت 5 سال یک بار ممکن است سال کبیسه رخ دهد.

این پژوهشگر نجوم در پاسخ به این پرسش که چرا سال 1400، آغاز قرن جدید نیست؟ گفت: موسسه ژئو فیزیک دانشگاه تهران که تقویم زیر نظر آن اعلام می‌شود، به این پرسش پاسخ داده و بر اساس محاسبات صورت گرفته، شروع سال 1400 شمسی به معنای آغاز قرن جدید هجری خورشیدی (قرن پانزدهم) نیست.

مرادی افزود: معنای قرن یا سده، 100 سال است. هر تقویم یک مبدأ دارد و در عرف اولین سال هر تقویم سال یک محسوب می‌شود. روز اول نخستین قرن هجری خورشیدی، جمعه 1 فروردین 1 و روز پایان آن، سه‌شنبه 29 اسفند 100 است.

وی ادامه داد: روز اول قرن دوم هجری خورشیدی، چهارشنبه 1 فروردین 101 و روز آخر آن، یک‌شنبه 29 اسفند 200، است. قرن چهاردهم هجری خورشیدی نیز از روز چهارشنبه 1 فروردین 1301، آغاز شده و روز یک‌شنبه 29 اسفند 1400 به پایان خواهد رسید. بنابراین، روز اول قرن پانزدهم هجری خورشیدی، دوشنبه 1 فروردین 1401 خواهد بود.