تحریریه ماهنامه دنیای سلامت
ماساژ درمانی یکی از رایج‌ترین شکل از ماساژ می‌باشد. این‌کار با تأمین اکسیژن و رساندن سایر مواد مغذی به بافت‌های بدن، گردش خون را بهبود می‌بخشد. ماساژ، دردهای عضلانی را کاهش می‌دهد و موجب افزایش انعطاف‌پذیری عضلات بدن می‌شود. به نظر می‌رسد ماساژ، یکی از قدیمی‌ترین روش‌های درمان باشد. تقریباً هزاران سال است که مردم فرهنگ‌های مختلف از سنگ، گرما و ماساژ برای درمان بعضی بیماری‌ها استفاده می‌کنند. سنگ درمانی یکی از شیوه‌های ماساژ درمانی است که چینی‌هاو مصری‌ها به‌عنوان یک روش سنتی درمانی به سراسر دنیا معرفی کردند.
آنها از سنگ داغ برای از بین بردن گرفتگی شکم استفاده می‌کردند. بیشتر درمانگران که از سنگ‌های داغ در ماساژ استفاده می‌کنند، معتقدند هاوایی نقش عمده‌ای در رواج این شیوه از ماساژ داشته‌اند. درمانگرها سنگ داغ شده را روی برگ تیتانیوم (یا یک تکه کاغذ) گذاشته و آن‌را روی محل درد قرار می‌دهند و معتقدند که با این کار درد کاهش می‌یابد.
گفته می‌شود در این مورد سنگ‌های آتشفشانی مؤثرترند. از سال 1993 به بعد، این روش از ماساژ در میان مردم طرفداران زیادی پیدا کرد. در دنیای مدرن امروزی، درمانگرها با قرار دادن سنگ گرم روی بدن بیماران (برای ایمنی بیشتر سنگ را با یک حوله پوشانده و سپس روی بدن قرار می‌دهند)، آنها را ماساژ می‌دهند. این سنگ‌ها که معمولاً بازالت هستند، در اشکال و اندازه‌های مختلف وجود دارند و روی نقاط مختلف بدن، قرار داده می‌شوند. گرمای سنگ به عمق عضلات نفوذ می‌کند. گفته می‌شود یک بار ماساژ با سنگ، به اندازه 10 بار ماساژ معمولی مؤثر است. حداقل زمان ماساژ 60 - 90 دقیقه می‌باشد.
برخی از درمانگرها نیز از سنگ سرد، مثل مرمر برای ماساژ استفاده می‌کنند که البته ماساژ با سنگ گرم آرامش بخش‌تر است. معمولاً در سنگ درمانی از سنگ بازالت استفاده می‌شود که چون غنی از آهن است، گرما را در خود حفظ می‌کند. بعضی از درمانگرها از سنگ رودخانه نیز استفاده می‌کنند؛ زیرا به دلیل جریان آب صاف‌تر و برای این‌کار مناسب‌ترند. این سنگ‌ها را درون آب قرار داده و حرارت می‌دهند تا به درجه حرارت مشخصی برسند. برخی از درمانگرها معتقدند نقاط خاصی از بدن، مراکز انتقال دهنده انرژی به ذهن هستند؛ بنابراین از این سنگ‌ها بیشتر در این نقاط استفاده می‌کنند.
بعد از جراحی و یا آسیب
قبل از اینکه درمانگر از روش سنگ‌درمانی استفاده کند، حتماً باید دمای آن‌را اندازه بگیرد تا خیلی داغ نباشد. همچنین سنگ نباید لبه‌دار و تیز باشد، زیرا پوست را خراش می‌دهد. برخی از درمانگرها ابتدا بدن را با نوعی روغن چرب می‌کنند تا سنگ به‌راحتی روی بدن حرکت کند. ماساژ از کمر آغاز می‌گردد؛ سپس پاها ماساژ داده می‌شوند و در نهایت به دست‌ها و گردن می‌رسد. هشدار: افراد زیر نمی‌توانند از شیوه ماساژ درمانی استفاده کنند: افراد مبتلا به بیماری‌های عفونی پوست و کسانی که روی بدن‌شان زخم دارند. افرادی که تازه تحت عمل جراحی قرار گرفته‌اند. افرادی که شیمی درمانی شده‌اند (مگر با توصیه پزشک). افراد مبتلا به مشکلات قلبی. زنان باردار. بعد از میل کردن یک وعده غذای سنگین.
درمان
سنگ درمانی در درمان بیماری‌های زیر مؤثر است: کمردرد و درد عضلانی، گردش خون آهسته، آرتروز و درد مفاصل، استرس و اضطراب، بی‌خوابی، افسردگی، سردرد و میگرن، مشکلات تنفسی و توانبخشی.
