یک عکاس پرتغالی تصاویر نجومی حیرت انگیزی را خلق کرده که تعدادی از آن‌ها را ناسا به اشتراک گذاشته شده است. ناسا از ستارگان، کهکشان‌ها و ابر‌های گازی در سراسر جهان عکس‌های خوبی می‌گیرد.
اما این آژانس دارای تلسکوپ‌هایی است که در فضا شناور هستند که این کار را کمی راحت‌تر می‌کنند. میگل کلارو، عکاس نجومی پرتغالی، تمام پرتره‌های خود را از زمین می‌گیرد.
کلارو تمام تلاش خود را می‌کند تا قطعات آسمان شب را به تصویر بکشد حتی گاهی بیش از 5 ساعت برای تهیه این تصاویر زمان صرف کرده است. ناسا به طور منظم کار‌های کلارو را به عنوان تصویر نجوم روز به نمایش می‌گذارد.
سحابی اسپاگتی - بقایای ابرنواختر مایل به قرمز
Simeis 147، یا سحابی اسپاگتی؛ ویژگی‌های ویسپی که با فیلتر‌های عکاسی قابل مشاهده هستند در اطراف محل انفجار ستاره باقی مانده‌اند. ستاره نوترونی در حال چرخش از بقایای یک انفجار بوده و پر از اتم‌های متراکم است که به آن‌ها «ماکارونی هسته‌ای» گفته می‌شود.
دنباله دار Neowise با نوار‌های سنکرونیک، کما سبز و دم مایل به آبی
دنباله دار Neowise، در ژوئیه سال 2020 پدیدار شده است. این تصویر حالتی را نشان می‌دهد که یون‌ها از هسته دنباله دار جدا می‌شوند و رگه آبی ایجاد می‌کنند، نور خورشید از ذرات گرد و غبار منعکس می‌شود که به دنباله دوم و ضعیف‌تر دفع می‌شود.
کهکشان M 51 غوطه ور در میدان وسیعی از کهکشان‌های کم نور در نی نی وناتیک
گرداب کهکشان M 51؛ شاخه‌های مارپیچ کهکشان در سمت راست از گاز با چگالی بالاتر ساخته شده است و ستاره تولید می‌کند در حالی که کهکشان کوچکتر در سمت چپ NGC 5195، از صد‌ها میلیون سال قبل در حال مهاجرت است.
NGC 1977 - مردی در حال دویدن در فضا
NGC 1977؛ این ابر که اغلب «سحابی مرد در حال اجرا» نامیده می‌شود، سه جرم آسمانی NGC 1973، 1975 و 1977 است که در اطراف یک سایه بنفش جمع می‌شوند. این شکل از ابر‌های غبار غلیظ ساخته شده است که نور ستاره را از پشت مسدود می‌کند.
Rho Ophiuchi یک ابر کیهانی شگفت انگیز
این پالت رنگارنگ در فاصله 400 سال نوری از ما قرار دارد که یکی از نزدیکترین مناطق ستاره ساز به زمین است. سحابی که باعث پرتاب نور ستاره‌های مجاور می‌شود، رنگ آبی را ایجاد می‌کند در حالی که گاز‌های انرژی دهنده رنگ قرمز را منتشر می‌کنند.
سحابی درخت کریسمس و مخروطی در ابر رنگارنگ گاز درخشان
سحابی مخروطی و خوشه درخت کریسمس؛ در سمت راست با اشاره به مرکز آبی، سحابی مخروطی نهفته شده یک قیف گاز است که ستاره‌های در حال رشد را نگه داشته است. ستاره معلق در بالای نوک مخروط گوشه‌ای از گروه مثلثی درخت کریسمس را نشان می‌دهد.
میدان پر گرد و غبار ستاره‌ای از هسته کهکشان راه شیری
ما 26000 سال نوری از هسته کهکشان خود فاصله داریم که بدون دوربین یا تلسکوپ به سختی قابل دیدن است.
Hyades و Pleiades در حال درخشش در زمینه رنگارنگ غبارآلود تائوروس
طبق افسانه‌های یونان خوشه Pleiades که در سمت چپ وجود دارد پس از تبدیل هفت خواهر به ستاره شکل گرفت.
سحابی اسب در یک زمینه رنگارنگ از گاز و ستاره‌ها
درخشان‌ترین ستاره این تصویر متعلق به کمربند Orion است و در سمت راست آن ابر سیاه شوم سحابی Horsehead قرار دارد. مانند سحابی مخروط، این تشکیل گاز باعث رشد ستاره‌ها می‌شود.
