نوجوان ۱۲ ساله ای که همزمان از دبیرستان و کالج فارغ التحصیل شد

یک نوجوان 12 ساله ی آمریکایی از وقت اضافه اش در مدت همه‌گیری کرونا استفاده کرد و چند کلاس درس بیشتر گذراند.

حالا یک سال بعد، مایک ویمر، اهل ایالت کالرولینای شمالی، خود را برای فارغ التحصیلی از دبیرستان و کالج، آن هم همزمان در یک هفته آماده می کند.

ویمر 4 سال مدرسه را در یک سال گذراند – 2 سال دبیرستان و 2 سال کاردانی. او 21 ماه مه از کالج و 28 همان ماه از دبیرستان فارغ التحصیل می شود. او شاگرد اول دبیرستان خود هم شده است.

اما ویمر از اول چنین برنامه ای نداشت.

این دانش آموز نوجوان از قبل همزمان در کلاس های دبیرستان و کالج شرکت می کرد اما متوجه شد با سرعتی که دارد پیش می رود، چند کلاس بیشتر نیاز نیست تا بتواند مدرک کاردانی اش را تا قبل از فارغ التحصیلی اش از دبیرستان بگیرد.

عشق به رباتیک

ویمر با اینکه از همکلاسی هایش چندین سال کوچک تر است اما می گوید رابطه ی خوبی با آن ها دارد.

او که علاقه ی زیادی به علم رباتیک دارد، ریاضی و علم را همه ی زندگی خود عنوان کرده است. فناوری هم همیشه برایش جذاب بوده – ویمر اولین آیپد خود را در 18 ماهگی هدیه گرفت و کنجکاو بود که چطور کار می کند.

او تقریباً همه ی دانش برنامه نویسی و رباتیکش را از طریق آزمون و خطا و ویدئوهای آنلاین یاد گرفته است.

او استارتاپ خودش به نام Reflect Social را هم راه اندازی کرده کهشبکه های اجتماعی محبوب دنیا را با ابزارهای مجهز به اینترنت اشیاء ترکیب می کند، امری که تجربه ی اجتماعی پویایی را برای کاربران فراهم می سازد.

هدف ویمر از راه اندازی این استارتاپ ساده سازی عملکرد فناوری های هوشمند خانگی و در نهایت، کمک به دیگران است.

او در اینباره می گوید: «به عنوان یک کارآفرین هدفم ساخت فناوری ای بود که کاری کند آدم ها بتواند زندگی بهتری داشته باشند.»

آینده ای که در انتظار این نوجوان نابغه است

پدر و مادر ویمر می گویند به کسی که پسرشان شده افتخار می کنند.

ملیسا، مادر ویمر درباره ی پسرش می گوید: «هر وقت به در بسته ای می خورد، راه دیگری برای رسیدن به هدف هایش پیدا می کند.»

ویمر که چند هفته بیشتر تا فارغ التحصیلی اش باقی نمانده، می گوید گزینه های زیادی برای گام های بعدی اش پیش روی خود می بیند.

این گزینه ها شامل پیشنهادات شغلی در داخل و خارج آمریکا، ادامه تحصیل یا همکاری برای توسعه ی استارتاپش می شود.

اما ویمر می خواهد که مردم بدانند او هنوز هم یک کودک است. او بخشی از وقت خود را به کارهایی اخصاص می دهد که از هر کودک عادی ای سرمی زند، مثل بسکتبال بازی کردن و درست کردن لگو.

ویمر در اینباره می گوید: «خیلی ها فکر می کنند کودکی ام را رها یا به نوعی گمش کرده ام. اما می خواهم به آن ها بگویم که در بهترین دوران زندگی ام هستم.»