آیا همه کودکان باید واکسن بزنند؟

 

واکسیناسیون کودکان امری معمول است که بسیاری آن را قبول دارند، سرخک، اوریون، فلج اطفال، دیفتری، مننژیت، سیاه سرفه، ... این فهرست ادامه دارد. تزریق همه این واکسن‌ها معمولا از چند هفتگی آغاز می‌شود.

برخی از کشو‌رها تزریق آن را شروع کرده‌اند. آمریکا در حال حاضر به حدود 600 هزار کودک و نوجوان 12 تا 15 ساله واکسن تزریق کرده است. انتظار می‌رود که اطلاعات کافی در این مورد به دست آید و در سال آینده حتی کودکان کم سن و سال‌تر در مقابل کرونا واکسینه شوند.

بریتانیا سرگرم واکسیناسیون بزرگسالان است که براساس برنامه ریزی‌های قبلی باید تا پایان ماه ژوئیه (دو ماه دیگر) اولین دوز را دریافت کرده باشند. این کشور هنوز در مورد واکسیناسیون کودکان تصمیمی نگرفته است.

اما یک سوال علمی وجود دارد: آیا واکسیناسیون، زندگی کودکان را نجات می‌دهد؟  این سوالی پیچیده است، به این دلیل که ممکن است پاسخ آن از کشوری به کشور دیگر متفاوت باشد.

این قضیه یک بعد اخلاقی هم دارد و آن هم این است که آیا واکسن‌های اختصاص یافته به کودکان جان‌های بیشتری را نجات می‌دهد، یا ارائه این واکسن‌ها به کارکنان بخش خدمات درمانی و افراد آسیب پذیر در سایر کشورها؟

یک بحث مطرح علیه واکسیناسیون کودکان این است که این گروه سنی به طور نسبی کمتر از مزایای واکسیناسیون برخوردار می‌شوند. پروفسور آدام فین، عضو کمیته مشترک واکسیناسیون و ایمن سازی بریتانیا گفته است: "خوشبختانه یکی از معدود موارد خوب در مورد این همه‌گیری آن است که کودکان به ندرت به این ویروس مبتلا می‌شوند. "

موارد ابتلا در کودکان تقریبا همیشه خفیف یا بدون علامت است که در مقایسه با گروه‌های سنی بالاتر که در اولویت واکسیناسیون قرار دارند، بسیار مغایرت دارد.

حتی در حال حاضر در بریتانیا، کودکان با مشکلات پزشکی که باعث افزایش خطر ابتلا به کووید در بزرگسالان هم می‌شوند، واکسینه نمی‌شوند. واکسیناسیون تنها به آن دسته از کودکانی که از نظر سلامتی در "معرض خطر زیاد قرار دارند و ابتلا به کووید عوارض جدی برای آن‌ها خواهد داشت" توصیه شده است.

واکسن‌ها به طور باور نکردنی ایمن هستند، اما خطرات و فواید آن هنوز هم باید به دقت سنجیده شود.

واکسیناسیون کودکان مزیت بالقوه دیگری هم دارد و آن هم این است که می‌تواند جان دیگران را نجات دهد. این روشی است که پیش از این در مورد آنفلوآنزا به کار گرفته شد. به کودکان 2 تا 12 ساله در بریتانیا، هر ساله اسپری بینی داده می‌شود که این اقدام بیشتر برای محافظت از پدربزرگ‌ها و مادربزرگ‌های آن‌ها است.

یک بحث دیگر این است که چنین چیزی را می‌توان با واکسن کرونا هم انجام داد تا بتوان به رسیدن به ایمنی گله‌ای کمک کرد.

واکسن‌های کووید در ایجاد اخلال در عملکرد ویروس بسیار خوب به نظر می‌رسند. تنها یک دوز از این واکسن ظاهرا می‌تواند شانس ابتلا به کووید را دست کم به نصف برساند و حتی اگر کسی در این شرایط به کرونا مبتلا شود، احتمال انتقال ویروس از طریق این فرد بیشتر از نصف است.

به نظر می‌رسد کودکان از جمله انتقال دهنده‌های اصلی ویروس کرونا نیستند، اما نوجوانان احتمالا می‌توانند در زنجیره انتقال این ویروس نقش داشته باشند.

دکتر آدام کوچارسکی از مدرسه بهداشت و پزشکی لندن گفته است: "مطمئنا شواهدی از احتمال انتقال ویروس در نوجوانان دبیرستانی وجود دارد، بنابراین واکسیناسیون می‌تواند به طور کلی در انتقال ویروس کرونا تاثیر داشته باشد. ".

اما پاسخی همگانی در مورد ارزشمند بودن واکسیناسیون در این گروه سنی وجود ندارد.

بیش از یک چهارم نوجوانان 16 و 17 ساله در بریتانیا آنتی بادی ویروس کرونا را در خون خود دارند، گرچه به ندرت این گروه سنی واکسینه شده‌اند؛ بنابراین بریتانیا و کشو‌رهای مشابه می‌توانند مصونیت کافی برای جلوگیری از همه گیری ویروس بدون واکسیناسیون کودکان را داشته باشند.

دکتر کوچارسکی همچنین گفته: "این وضعیت بسیار متفاوت از کشور‌هایی است که شاهد همه گیری گسترده نبودند و در بزرگسالان هم میزان ابتلا چندان بالا نبوده است. پس در این کشور‌ها بدون واکسینه کردن افراد جوان، مهار کرونا بسیار دشوار است. "

استرالیا، نیوزیلند و تایوان از جمله کشور‌هایی هستند که در مورد واکسیناسیون دچار تردید هستند. در این کشور‌ها ویروس کرونا به خوبی مهار شده، در نتیجه به ندرت می‌توان شاهد رسیدن به ایمنی به دلیل گستردگی همه‌گیری در این کشور‌ها بود.

نکته‌ای که باید به خاطر داشته باشید این است که اگر واکسن کرونا به جای بزرگسالان به کودکان تزریق شود، چه کسانی از دسترسی به آن محروم خواهند شد؟ سازمان بهداشت جهانی می‌گوید کشور‌های ثروتمند باید برنامه‌های خود را برای واکسیناسیون کودکان به تعویق انداخته و در عوض واکسن‌ها را به سایر کشور‌ها اهدا کنند.

پروفسور اندرو پولارد که آزمایشات بالینی واکسن آکسفورد- آسترازنکا را انجام داده، گفته: "اولویت بندی کودکان برای ترزیق واکسن از نظر اخلاقی اشتباه است. "

پروفسور النور رایلی، ایمیونولوژیست در دانشگاه ادینبورگ هم گفته: "چنانچه امکان عرضه نامحدود واکسن وجود داشته باشد، می‌توان افراد بالای 12 سال را واکسینه کرد، اما در حال حاضر چنین چیزی وجود ندارد. "

"در نهایت این تصمیمی سیاسی است که آیا کودکانمان را در اولویت واکسینه شدن قرار دهیم یا بزرگسالانی که در نتیجه ابتلا به کووید در جایی دیگر در جهان جان خود را از دست می‌دهند. "