برخلاف باور رایجی که دهه ها وجود داشته، ممکن است ورزش روش مؤثری برای کاهش وزن نباشد. این صحبت های دکتر هرمان پانتزر، استاد رشته ی انسان شناسی تکاملی دانشگاه دوک در ایالت کارولینای شمالی آمریکا و نویسنده ی کتابی است به نام «بسوزان: پژوهش جدیدی در باب حقیقت کالری سوزی، کاهش وزن و حفظ سلامتی».
بر اساس پژوهش پانتزر، ورزش بیشتر لزوماً به سوزاندن بیشتر کالری کمک نمی کند، چون بدن با کاهش انرژی مصرفی در بخش های دیگر، خود را زیرکانه با شرایط تطابق می دهد. اما ممکن است همان چیزی که ورزش را برای کاهش وزن بی اثر می کند، علت مفید بودن آن برای سلامتی ما را توضیح دهد – به گفته ی پانتزر، ورزش کردن باعث می شود انرژی اضافی بدن صرف فرآیندهای بدنی بالقوه مضری مانند التهاب و تنش نشود.
پانتزر می گوید ورزش کردن نه میزان کالری مصرفی، بلکه نحوه ی مصرف کالری ها را تغییر می دهد.
به گفته ی او، رژیم و ورزش دو ابزار متفاوت برای دو کار متفاوت هستند. رژیم برای وزن کم کردن است و ورزش برای کاری دیگر.
پژوهش ها می گوید نمی توانید مقدار کالری سوزی تان را بیشتر کنید
ایده ی ورزش کردن برای کاهش وزن بر فرض ثابت بودن نرخ کالری سوزی ما شکل گرفته است. طبق این نظریه، اگر 1 مایل (حدود 1/5 کیلومتر) پیاده روی 50 کالری را می سوزاند، بنابراین 100 مایل (حدود 161 کیلومتر) پیاده روی در طول یک ماه 5 هزار کالری را می سوزاند. به لحاظ نظری، این کار ممکن است به شما کمک کند میزان انرژی مصرفی خود را بیشتر از میزان انرژی دریافتی تان کنید و بدن تان را وادار کنید با چربی سوزی از انرژی های ذخیره شده ی خود استفاده کند.
این نظریه اما در برابر داده های جدید پانتزر رنگ می بازد، داده هایی که او از کار با گروهی از مردم بومی تانزانیا به دست آورده است. این مردم از گیاهان و حیوانات وحشی تغذیه می کنند و به دلیل همین سبک زندگی، روزانه چندین کیلومتر پیاده روی می کنند.
پانتزر و تیمش وقتی فهمیدند مقدار کالری ای که این مردم روزانه می سوزانند تنها کمی بیشتر از یک آمریکایی بزرگسال عادی با سبک زندگی ای بدون تحرک است، حیرت زده شدند. این مقدار بسیار کمتر از آنچه بود که با توجه به فعالیت بدنی بسیار زیاد مردم بومی تانزانیا انتظار می رفت.
فارغ از بحث کاهش وزن، سوزاندن انرژی اضافه امر مفیدی است
بر اساس داده های به دست آمده از مطالعه ی پانتزر بر روی مردم بومی تانزانیا و دیگر گروه ها، چه در حال تمرین برای دوی ماراتن باشید و چه روی کاناپه لم داده باشید، بدن ترجیح می دهد مقدار کالری یکسانی مصرف کند.
این امر شاید جلوی چربی سوزی را بگیرد اما در عین حال ممکن است علت مفید بودن ورزش برای ما را توضیح دهد. بر اساس پژوهش پانتزر، بعد از هفته ها یا ماه ها ورزش، بدن برای ایجاد تعادل سراغ کالری هایی می رود که صرف فعالیت های دیگری می شوند.
طبق نظریه ی پانتزر، این ها فعالیت هایی هستند که بیشتر مضرند تا مفید. مثلاً دستگاه ایمنی بدن تان اهمیت زیادی برای حفظ جان شما دارد اما در صورت فعالیت بیش از اندازه می تواند آسیب زا شود، امری که منجر به بروز مشکلات زیادی، از انواع آلرژی گرفته تا بیماری های خود ایمنی می شود.
این نظریه می گوید ورزش به بدن ما کمک می کند انرژی اضافی خود را صرف تعادل بخشی بیشتر به دستگاه ایمنی و پاسخ های تنشی کند.
پانتزر در گام بعدی پژوهش خود قصد دارد نحوه ی وقوع این نظریه را بررسی کند تا ببیند آیا واقعاً می توانیم میزان اثرگذاری ورزش بر یک به یک دستگاه ها و سلول های بدن و نه چربی ها و ماهیچه ها را اندازه گیری کنیم.
در صورت نتیجه بخشی، این نظریه ممکن است علت مضر بودن سبک زندگی فاقد تحرک امروزی و رژیم های غذایی حاوی مواد فرآوری شده برای سلامت ما را هم توضیح دهد و به یافتن راه حلی برای این مشکلات کمک کند.
پانتزر می گوید ما تصور می کنیم بیماری های مزمن بخشی از انسان بودن هستند اما انسان جامعه ی مدرن واقعاً غیر عادی است. او معتقد است چیزهای زیادی هست که ممکن است از دیگر فرهنگ ها درباره ی نحوه ی عملکرد بدن انسان یاد بگیریم.
