۶ترفند ساده و علمی برای روابط با نوجوانان

فرادید؛ آیا روابط شما با فرزندتان شکرآب است؟ آیا از قیل‌وقال و بی‌ادبی کردنِ فرزندتان و مخالفت کردنِ او با انجام هر کاری غیر از بازی کردن و استفاده از شبکه‌های اجتماعی می‌ترسید؟

یک کتاب جدید ادعا کرده شما می‌توانید در عرض چند روز روابط خود را با فرزندتان بهبود ببخشید و رفتار‌های بهتری از او ببینید. این کتاب با عنوان «نوجوان من به چه فکر می‌کند؟ روان‌شناسی کاربردی کودک برای والدین مدرن» توسط تانیث کِری و دکتر کارل پیکارتث و بعد از تحلیل 100 موقعیتِ روزمره که والدین اغلب در سن بلوغِ فرزندانِ خود با آن مواجه می‌شوند، به نگارش درآمده است.

این کتاب علم را به زبان ساده مطرح کرده و بهترین روش‌های موجودی که می‌توان به فرزندان واکنش نشان داد را به ساده‌ترین و واضح‌ترین روش‌ها توضیح می‌دهد.

کری توضیح می‌دهد: «اگر یک نوجوان نافرمان و پرشور در خانه داشته باشید گاهی از اینکه نمی‌دانید چطور روابط‌تان را با او بهبود ببخشید دچار کلافگی می‌شوید، خصوصاً اگر مجبور شده باشید چند ماهی را در قرنطینه با او سر کنید.»

«اما حتی در بدترین وضعیتی که یک نوجوان ممکن است رفتار‌های پرخاشگرانه نشان دهد یا بر سر والدین خود داد و فریاد کند، همیشه راهی برای بهبود روابط و تربیت فرزندی با روحیه همکاری بالا وجود دارد.»

در ادامه 6 ترفند از این کتاب معرفی می‌شود که به ادعای نویسندگان می‌تواند رفتار نوجوان را در عرض چند روز بهبود ببخشد:

نوجوانان کلافه‌کننده هستند، اما رفتار‌های آن‌ها یک دلیل خوب دارد. بسیاری از رفتار‌های نوجوانان که از نظر والدین چالش‌برانگیز است بنا به دلایلِ تکاملی و پیشرفت صورت می‌گیرد.

اگر فقط به یاد بیاورید که فرزندتان مراحل نشستن، چهاردست‌وپا راه رفتن و سپس راه رفتن را به ترتیب طی کرد، آن‌وقت متوجه می‌شوید که همین فرایند در دوره نوجوانی نیز طی می‌شود تا نوجوان استقلال پیدا کند. تنها تفاوتش این است که این مراحل در داخلِ مغز نوجوان رخ می‌دهد، یعنی جایی که شما نمی‌توانید ببینید و ضمناً [برخلاف دوران کودکی]به نظر بانمک نمی‌آید.

برای مثال، نوجوانان برای اختیارات و قدرت شما چالش‌های بیشتری درست می‌کنند؛ زیرا این چالش‌ها بخشی از فرایند گسستن از خانواده شما و پیدا کردنِ قبیله خودشان است. هرقدر که رفتار‌های آن‌ها کلافه‌کننده است، باید به عنوان والدین این را به خاطر داشته باشید که هدف از سال‌های نوجوانی این نیست که نوجوان برای شما مشکل ایجاد کند بلکه هدف آن است که فرزند شما به بزرگسالی مستقل با مهارت‌های ضروری تبدیل شود تا بتواند به تنهایی راه خود را در جهان پیدا کند.

فرزند نوجوان داشتن مانند یک معامله است، پس نکته مهم آن است که خونسرد باشید. پس اگر نوجوان شما این هفته سرتان داد کشید، علتش آن است که مغزش در وضعیتِ ابتداییِ «گریز یا جنگ» است. اگر شما هم بر سرش فریاد بکشید، مانند آن است که روی شعله‌های آتش بنزین بریزید.

به‌جای این کار دفعه بعدی که فرزندتان شروع به داد و فریاد کرد، تا 10 بشمارید، نفس عمیق بکشید و با آرامش و خونسردی به او بگویید که خوشحال می‌شوید که به وضعیتِ گفتگو برگردید.

وقتی فرزندانمان بزرگ می‌شوند ما کمتر آن‌ها را بغل می‌کنیم، این‌در‌حالیست که آن‌ها به لمس شدن نیاز دارند. دانشمندان دریافته‌اند که در آغوش گرفتن افراد برای مدت 20 ثانیه برای تقویت سطحِ هورمونِ احساسِ خوب یعنی اوکسی‌توسین کافی است و این هورمون اثر مخربِ کورتیزول را که دلیل اصلی فشار زندگی در دوره نوجوانی است، خنثی می‌کند. نوجوان خود را تا زمانیکه نسبت به در آغوش گرفته شدن احساسِ خوبی دارد، در بغل بگیرید و اگر مشکلی ندارد این کار را هر روز انجام دهید تا اثر آن را مشاهده کنید.

وقتی نوجوانتان بی‌ادبی می‌کند یا در مقابل شما مقاومت می‌کند، ممکن است نخستین چیزی که به صورت غریزی به ذهنتان می‌رسد این باشد که فشار بیشتری به او وارد کنید و اجازه ندهید هر کاری که دوست دارد انجام دهد.

اما اگر بین شما و نوجوانتان فاصله افتاده است، علت آن تا حدی این است که نوجوان شما می‌خواهد در مقابل انتقاد‌ها و عدم تأیید‌های شما از خودش مراقبت کند. برای آنکه در عرض چند روز رفتار نوجوانتان بهتر شود، باید اقداماتی انجام دهید تا این رابطه دوباره از سر گرفته شود.

تکنیکی با عنوان «بمباران عشقی» را امتحان کنید. یک روز در هفته را انتخاب کنید تا فقط با نوجوان‌تان وقت بگذرانید. به نوجوان خود بگویید هر کاری که او دوست دارد – تا جاییکه به پول نیاز نداشته باشد - می‌توانید به همراهش انجام دهید، زیرا می‌خواهید در کنار او اوقات لذت‌بخشی داشته باشید.

بعد تلفن همراه خود را کنار گذارید و اصلاً وارد گفتار‌های نصیحت‌گونه نشوید، فقط سعی کنید در کنارش باشید. این کار کمک می‌کند سطحِ هورمونِ گریز با جنگِ کورتیزول که در او بالاست به حالت متعادل برگردد و کمتر در مقابلتان واکنشی رفتار کند.

ممکن است وقتی نوجوانتان به خانه بازمی‌گردد ذهن شما در جای دیگری باشد و به همین واسطه حالت چهره‌تان عبوس و درهم‌رفته باشد. اما حتی اگر چنین باشد، نوجوان شما ممکن است شما را متهم کند که وقتی با شما صحبت می‌کند شما «عجیب» نگاه می‌کنید و از اینکه او دارد با شما صحبت می‌کند، خوشحال نیستید. این به این علت است که تحقیقات نشان داده نوجوانان حتی بی‌حالت‌ترین حالات چهره را تفسیر می‌کنند و آن را به عنوان نشانه‌ای از عدم تأیید خود توسط دیگران برداشت می‌کنند؛ بنابراین هر قدر مشکل باشد، سعی کنید در مقابل نوجوان خود بیشتر لبخند به لب داشته باشید. این کمک می‌کند گفتگو بین شما بهتر پیش برود.

به یاد داشته باشید که نوجوانان در این سن به خوبی ارزش‌های شما را می‌دانند و کاملاً می‌دانند چه چیزی در خانه و مدرسه پذیرفته شده است؛ بنابراین اینکه مدام به آن‌ها بگویید چه کار کنند و چه کار نکنند – با توجه به اینکه همین حالا خودشان می‌دانند چه کاری غلط و چه کاری درست است – فقط باعث می‌شود آن‌ها مخالف حرف‌های شما عمل کنند، آن هم به این دلیل که می‌خواهند استقلال خود را حفظ کنند.

بنابراین، این بار که بنا بود تصمیمی بگیرند فقط به آن‌ها بگویید: «تصمیم با توست.» این کار نه تنها آن‌ها را به چالش دعوت می‌کند بلکه تجربه‌هایی که کسب می‌کنند بسیار ارزشمند است.