بررسی بیماری‌های سیستمیک
دیابت به علت اشکال در ترمیم اپی‌تلیوم و کاهش حس قرنیه و در نتیجه احتمال عفونت آن.
پرکاری تیروئید به علت برجستگی چشم‌ها و کاهش دفعات پلک زدن و در نتیجه خشکی سطح قرنیه. عفونت‌های دست و دهان مثل تب‌خال، به علت تماس دائم دست به چشم ممکن است سبب انتشار عفونت به چشم شود.
بیماری‌های مختلف آلرژیک (حساسیت‌های پوستی): در بیماران مبتلا به اگزمای آتوپیک امکان ایجاد حساسیت به لنز تماسی و یا محلول‌های آن بیشتر می‌شود آرتریت روماتوئید (سندرم شوگرن) به علت کاهش ترشح اشک و خشکی شدید در سطح قرنیه استفاده از لنز را مشکل کرده و امکان بروز عوارض آن را افزایش می‌دهد.
آکنه ولگاریس و آکنه روزاسه هم به علت ایجاد بلفاریت و کراتیت استفاده از لنز تماسی را مشکل می‌نماید.
در چه مواردی لنزهای تماسی تجویز می‌شود؟
- اصلاح عیوب انکساری (نزدیک‌بینی، دوربینی، آستیگماتیسم)، آفاکی، کراتوکونوس (قوز قرنیه) و نامنظمی‌های سطح قرنیه
- محافظت از چشم در مقابل اشعه هنگام رادیوتراپی چشم موارد درمانی مانند زخم‌های قرنیه
وظیفه چشم‌پزشک به هنگام تجویز لنز تماسی
توضیح به بیمار از طولانی بودن زمان تجویز لنز تا از بی‌حوصلگی و احتمالا عصبانیت ناشی از توقف طولانی در مطب یا درمانگاه جلوگیری شود. آگاه نمودن بیمار از اینکه قرار دادن لنز تماسی در چشم در حقیقت گذاشتن جسم خارجی در چشم است که توسط پلک‌ها و قرنیه حس شده و موجب ناراحتی وی می‌شود و به مرور زمان به این حالت عادت کرده و ناراحتی برطرف خواهد شد. تفهیم این نکته که نگه‌داری لنز تماسی نسبت به عینک دشوارتر بوده و زمان زیادتری را طلب می‌کند. تذکر قیمت زیاد لنز و مواظبت از آن برای جلوگیری از گم شدن یا وارد شدن صدمه به آن.
محاسن استفاده از لنز تماسی برای افراد
از بین بردن محدودیت بیمار در انجام فعالیت چون بازی (والیبال و فوتبال) و یا پرداختن به مشاغلی چون تراشکاری و یا آتش‌نشانی به علت ترس از شکستن.
مشکلات لنزهای تماسی
لنزهای نرم با ته‌نشین شدن مواد بر روی آن و نیز گذشت زمان یا پارگی غیر قابل استفاده می‌شوند و باید تعویض شوند. در حالی که لنزهای سخت به علت ناصاف شدن، خراش برداشتن و یا گم شدن نیاز به جایگزینی دارند.
مهم‌ترین عوارض لنز تماسی
ایجاد خراش بر روی قرنیه عفونت قرنیه و کره چشم عفونت مکرر ملتحمه (کونژنکتیویت) حساسیت ملتحمه و قرمزی چشم مختل کردن قدرت ترمیم قرنیه کلفت‌تر شدن پلک‌ها رشد عروق بر روی قرنیه. لذا لازم است لنز تماسی تحت نظر یک چشم‌پزشک به کار برده شود تا در صورت بروز هر عارضه‌ای امکان دسترسی و درمان مهیا باشد و از عوارض کورکننده که به دلیل غفلت و مراجعه دیر به چشم‌پزشک و کارگذاری لنز توسط افراد غیرمسوول دیده شده است جلوگیری شود.
خارج کردن کنتاکت لنزها
کنتاکت لنزها طوری طراحی شده‌اند که فقط توسط افراد هوشیار و بیدار استفاده شوند (غیر از کنتاکت لنزهای مخصوص استفاده طولانی). در صورت ناتوانی یا مصدوم شخص به علت تصادف، بیماری یا علت‌های دیگر به عنوان یک اقدام ایمنی بایستی کنتاکت لنزهای بیمار را از چشم خارج کرد. اگر بیمار هوشیار یا نیمه‌هوشیار باشد از او می‌پرسیم که کنتاکت لنز به چشم دارد یا خیر.
بسته به شرایط موجود ممکن است کنتاکت لنزها توسط خود بیمار یا دیگران خارج شوند. در بیماران بیهوش بایستی چشم‌ها را از نظر وجود کنتاکت لنز معاینه کرد. برای این کار باید پلک‌ها را کمی روی چشم بلند کرد و از یک سمت نور به قرنیه تاباند. پرستاری که خودش از کنتاکت لنز استفاده می‌کند، بهتر می‌تواند کنتاکت لنز بیماران را خارج نماید.
برای خواندن بخش اول- همه چیز در مورد لنزهای تماسی- اینجا کلیک کنید.