گرد و خاک آلکنو؛ درباره من صحبت نکن!

بازی‌های بسیار سختی بود و 15 مسابقه فشرده انجام دادیم. این رقابت‌ها جواب سوال‌هایی که من دنبالش بودم را داد. همان‌طور که قول داده بودم جوان‌ها را آزمایش کردم و در مجموع سطح کلی تیم را محک زدم. نتیجه مورد پسند من و شما نبود اما آن حجم کاری که تیم انجام داد نکات مثبتی داشت و نکته مهم این بود که بازیکنان جوانی را دیدید که از پرچم ایران دفاع خواهند کرد و این موضوع اصلی بود.» آلکنو البته عقیده دارد تیم‌ملی می‌توانست بهتر هم نتیجه بگیرد: «می‌شد نتایج بهتری بگیریم. مثلا مقابل صربستان که تقریبا ترکیب دوم و جوان تیم بازی کرد. ما با چند تعویض و حضور بازیکنان با‌تجربه می‌توانستیم بازی را ببریم، اما همان‌طور که قبل از مسابقات با رئیس فدراسیون هماهنگ کرده بودم اعلام کردم این مسابقات برای آمادگی در المپیک است. برای همین می‌خواستم بازیکنان جوان را در شرایط سخت محک بزنم. البته واقف بودم که تغییر دائمی ترکیب کار درستی نیست اما باید همه بازیکنان را در شرایط سخت محک می‌زدم.» مطابق انتظار آلکنو در این فرصت باید در مورد غائله دعوت از قائمی هم پاسخ می‌داد و این کار را هم انجام داد: «دوست نداشتم درباره این موضوع صحبت کنم. تفاوت بنیادی بین من و این بازیکن این است که من بزرگ‌تر از او هستم و عناوین ما قابل قیاس نیست. او یک صدم عناوین من را هم ندارد که بخواهد درباره گذشته من حرف بزند. من او را جلوی خودم نشاندم و همه صحبت‌ها انجام شد اما او در رسانه‌ها پاسخ داد. یک ماه یا بیشتر درباره او پرسیدم که کجاست. درباره او با سعید معروف صحبت کردم. به من گفتند بازیکنی به اسم قائمی داریم که در سرویس و دریافت می‌تواند خوب باشد. به من گفتند او ازدواج کرده اما تمرین می‌کند هر چند مصدومیت جدی داشته است که می‌تواند مانع او باشد. بنابراین دیگر مساله او منتفی شد اما بعد از لیگ ملت‌ها که یک هفته به تیم استراحت دادم به روسیه رفتم. دو روز قبل از آمدنم به تهران در روزنامه‌های روسیه خواندم قائمی به تیم‌ملی ایران دعوت شده است و در حدود دو، سه ساعت بعد از آن مترجمم به من زنگ زد و گفت خوش‌خبر گفته آیا موافقید قائمی به تیم‌ملی دعوت شود یا نه؟ من در جواب گفتم اگر این بازیکن در آمادگی کامل باشد و در حد بازیکنان دیگر باشد مخالفتی ندارم. با این حال بعد از تمرین اول دیدم قائمی در شرایط خوبی نیست. می‌دانم تمرین کرده بود اما بعد از تمرین او را صدا زدم و از او تشکر کردم‌. اگر دو، سه ماه قبل از المپیک بود حتما به او فرصت می‌دادم تا به آمادگی برسد اما 10روز مانده به اعزام نمی‌توانستم این کار را انجام دهم.»