بعضی از افراد مبتلا به بیماری دمانس، توهماتی دارند (چیزهایی را که وجود ندارند می‌شنوند ، می‌بینند یا استشمام می‌کنند). این تجربه برای خود شخص واقعی، اما برای اعضای خانواده هولناک است! بعضی بیماران نسبت به دیگران بدبین و شکاک می‌شوند. ممکن است چیزهایی را مخفی کرده یا دیگران را متهم به دزدی کنند. اغلب چیزهایی را در جایی قرار داده و بعد فراموش می‌کنند که کجا گذاشته‌اند و به اشتباه فکر می‌کنند کسی آن را دزدیده است.
در مراحل پایانی پیشرفت بیماری، بسیاری از نواحی مغز تحت تاثیر قرار می‌گیرد؛ به طوری که فرد اغلب در بستر بوده و قادر به کنترل ادرار و بیان حالات خود نخواهد بود. در مراحل آخر بیمار ممکن است نیازمند مراقبت و پرستاری تخصصی باشد. البته همه نشانه‌های بیماری در همه افراد رخ نمی‌دهد.
بیمار شما ممکن است بعضی از این نشانه‌ها را هرگز تجربه نکند و یا نشانه‌هایی را داشته باشد که در اینجا گفته نشده. بهتر است وضعیت فعلی و راه‌های کمک به بیمار را شناسایی و همچنین فشار مراقبت از بیمار را برای خود قابل تحمل نمایید. سؤالات بسیاری وجود دارد که باید بپرسید. در این رابطه کتاب‌ها و نشریاتی در انجمن آلزایمر ایران تهیه وموجود می‌باشد. وقتی فردی از اختلال تفکر، یادآوری یا یادگیری رنج می‌برد یا تغییراتی در شخصیتش به وجود می‌آید، باید به طور دقیق و کامل مورد ارزیابی قرار گیرد.
پزشک وضعیت روانی فرد را با پرسش‌هایی درباره زمان، تاریخ و مکان حاضر ارزیابی و آزمون‌هایی مثل تست‌های آزمایشگاهی و آزمایش‌های خونی را درخواست خواهد کرد. سی‌تی‌اسکن، ام.آر.آی، PET اسکن و SPECT اسکن شیوه‌های تصویربرداری پیشرفته‌ای هستند که در شناسایی تغییرات مغزی (از جمله سکته مغزی، بیماری آلزایمر و دیگر شرایطی که می‌تواند باعث دمانس شود) به متخصص کمک می‌کنند.
درمان
درمان طب و کنترل دمانس: بیماری دمانس نیازمند پایش مداوم پزشکی و دسترسی به خدمات تخصصی گوناگون است. به کمک کارشناسان حرفه‌ای نیاز خواهد بود.
پزشک: شما به پزشکی نیاز خواهید داشت که بتواند دارو تجویز کند، به سؤالات‌تان پاسخ دهد و بیماری‌های همزمان دیگر را درمان کند. پزشکی که شما برای مراقبت از بیمار انتخاب می‌کنید باید. 1. مایل و قادر به صرف وقت برای شما و بیمار باشد. 2. بیماری زوال عقل را به طور کامل بشناسد و آن را از دیگر بیماری‌ها تشخیص دهد و در مورد دارو درمانی و دلیریوم آگاهی داشته باشد. 3. به آسانی در دسترس باشد. 4. در صورت نیاز قادر به ارجاع بیمار به فیزیوتراپیست‌ها، پرستاران، مددکاران اجتماعی، و سایر کارشناسان باشد.
پرستار: علاوه بر تجربیات و دانش یک پزشک، به مهارت‌های یک پرستار نیز که با پزشک همکاری نماید، نیاز است. او به راحتی در دسترس است و می‌تواند جهت ارائه بهترین مراقبت اقدامات شما، پزشک و سایرین را با یکدیگر هماهنگ سازد. همچنین می‌تواند بسیاری از مشکلات را شناخته و حل کند، و به شما بیاموزد که چگونه به مراقبت عملی و مناسب از بیمار بپردازید.
سوء تغذیه
افرادی که دچار زوال عقل هستند، به راحتی دچار سوء تغذیه می‌شوند! سوء‌تغذیه و کم‌آبی می‌تواند باعث کاهش سلامت عمومی، افزایش درد، رنج و کوتاه شدن عمر بیمار شود. همچنین بر کارکرد عمومی بدن تاثیر می‌گذارد. بنابراین تغذیه خوب هم برای مراقب و هم برای بیمار بسیار مهم است.
اگر مراقب تغذیه مناسبی نداشته باشد، به آسانی عصبانی و بر نگرانی‌هایش افزوده خواهد شد. هنوز میزان تاثیر رژیم غذایی مناسب در بهبود این گونه بیماران مشخص نشده، اما باید به نکات زیر دقت کنید تا بیمار تغذیه مناسبی داشته باشد و دچار سوء تغذیه نشود.
مشکلات رفتاری در غذا خوردن
بیمارانی که هنوز به تنهایی غذا می‌خورند، ممکن است خوردن غذا را فراموش کنند؛ حتی اگر غذا در معرض دید آنها گذاشته شود.
هنگام غذا خوردن: برای غذا خوردن بیمار را در یک وضعیت راحت و در حد امکان عادی بنشانید. محل غذاخوردن بیمار باید کاملاً روشن باشد. از بشقابی استفاده کنید که رنگش با زیر بشقابی و غذا متفاوت باشد.
بی نظمی: هرچه مشکلات هماهنگی فرد بیشتر شود، ممکن است بی‌نظم و نامرتب‌تر شده و هنگام غذا خوردن به جای استفاده از ظروف، از انگشتانش استفاده کند. در این صورت بهتر است با او مجادله نکنید و خود را با شرایط وفق دهید.
مخفی نمودن غذا: بعضی از بیماران غذا را در اتاق‌شان مخفی می‌کنند. این مسأله ممکن است باعث جذب حشرات به سمت غذا شود.
رژیم غذایی مناسب برای این افراد: دو تا سه لیوان شیر(یا یک وعده پنیر، بستنی)، دو وعده یا بیشتر گوشت، ماهی، مرغ، تخم مرغ، لوبیای خشک، نخود فرنگی و یا خشکبار. چهار وعده یا بیشتر میوه‌جات و سبزیجات سبز رنگ، زردرنگ، مرکبات، گوجه فرنگی و چهار وعده یا بیشتر نان‌های غنی شده سبوسدار یا غلات.
علائم
1ـ اختلال حافظه 2ـ اشکال در انجام کارهای عادی 3ـ ضعف بیان 4ـ گم کردن زمان ومکان 5ـ ضعف یا کاهش قضاوت 6ـ مشکلات در تفکر ذهنی 7ـ جابه‌جا گذاشتن اجسام 8ـ تغییر حالات و رفتار 9ـ تغییر شخصیت 10ـ از دست دادن انگیزه
برای خواندن بخش اول- خداحافظ خاطره‌ها- اینجا کلیک کنید.
