در نتیجه امکان پخش زنده هر دو دیدار از سوی شبکه سه فراهم نبود. بعد از کلی کشمکش و درگیری، نهایتا ساعت مسابقات تغییر نکرد. به این ترتیب بازی استقلال به‌طور کامل از شبکه سه روی آنتن رفت، اما نیمه اول مسابقه پرسپولیس را شبکه ورزش پخش کرد و پوشش نیمه دوم به شبکه سه سپرده شد! در مورد این شاهکار تاریخی، یک دنیا جوک و طنز و شوخی درست شد و مردم عصبانی هم کلی از برنامه‌ریزان انتقاد کردند. این وسط تلویزیون هم که لابد بخشی از آگهی‌های گران‌قیمتش را از دست داده بود حسابی شاکی شد و از افکار عمومی دفاع کرد. یعنی افکار عمومی آنجا که خواهان حضور عادل فردوسی‌پور هستند به حساب نمی‌آیند، اما وقتی احساسات آنها با منافع تلویزیون در یک راستا قرار می‌گیرد، ناگهان مهم می‌شوند. به هر تقدیر کار تا آنجا پیش رفت که محمدرضا احمدی، مجری فوتبال برتر از سازمان لیگ خواست از فصل آینده نوشتن برنامه را به بچه‌های تلویزیون بسپارند. خب البته اگر این اتفاق فانتزی رخ بدهد و این شوخی محقق شود، از چاله در آمده‌ایم و داخل چاه افتاده‌ایم. تلویزیون اگر خیلی هنرمند است، طوری برنامه بچیند که چپ و راست آگهی تقدیم برنامه روی دقایق شروع بازی نیفتد و مردم عصبانی نشوند. شماها اگر خیلی کارتان را بلدید، برنامه حضور میهمانان در استودیو را طوری بچینید که این بندگان خدا بین دو نیمه و آخر بازی لااقل چند دقیقه فرصت حرف زدن داشته باشند و تبدیل به بخشی از دکور استودیو نشوند. هر کسی حق اعتراض به سازمان لیگ را داشته باشد، تلویزیون از این امتیاز برخوردار نیست. شما اول عیوب خودتان را رفع کنید لطفا!
