کیروش طی سالهای کارش در ایران فرازوفرودهای زیادی را تجربه کرد و همین حالا هم هواداران و منتقدان پر و پا قرصی دارد. دوقطبی به جا مانده از دوران حضور این مربی در ایران، هنوز پا بر جاست و بعید هم بهنظر میرسد به این زودی به پایان برسد. در این میان گروهی از بازیکنان تیم ملی همچنان بهشدت به کیروش علاقه و ارادت دارند که از آن جمله میتوان به دو مهاجم اصلی تیم کشورمان اشاره کرد. هنوز فراموش نکردهایم سردار آزمون بعد از انتخاب دراگان اسکوچیچ بهعنوان سرمربی تیم ملی، چگونه با قطعه شعری پر از طعنه و کنایه به این ماجرا واکنش نشان داد. آزمون در صفحه شخصیاش نوشته بود: «ما که در سایه خورشید معذب بودیم، چشممان کور سزاوار همین شب بودیم.» با این حال رابطه سردار با این «شب» به مرور زمان بهتر شد و او توانست گلهای بسیار حساسی برای دراگان اسکوچیچ بزند. مهدی طارمی هم با اظهارنظرش درباره اینکه تیم موفق فعلی بر پایه تغییر نسل از سوی کارلوس کیروش بنا شده، به نوعی اعتبار صعود از مرحله قبلی را به مربی پرتغالی داد که این رویکرد او بحثبرانگیز شد. بعد هم خودش توضیح داد که حرف زدنش از کیروش جنجال به پا میکند.
طبیعتا در چنین شرایطی تقابل با کیروش، به حساسیت کار دامن میزد. یادمان باشد رویارویی با عراق به خودی خود هم برای تیم ملی ایران کار سادهای نبوده و نیست؛ اما درصورت انتخاب کارلوس از سوی تیم رقیب، شرایط پیچیدهتر میشد. به هر حال هیچکس به اندازه کیروش تیم ملی ایران را نمیشناسد و این میتوانست برای عراق یک امتیاز بزرگ باشد. مربی پرتغالی بهعلاوه تخصص ویژهای هم در تقابل با کرهجنوبی دارد که این مساله نیز معادلات گروه را تحت تاثیر قرار میداد. حالا اما حضور ادووکات همه این مسائل را از بین برده و باعث شده است دیدار ایران با عراق، در فضای نرمالتری برگزار شود. به نظر میرسد دراگان اسکوچیچ باید بابت گریز از تقابل با کیروش خشنود باشد! واقعیت آن است که انتخاب عراق، به نفع ایران بود.