نماینده ملکه در کشورهای جنگ‌زده در راه تهران/ سایمون شرکلیف سفیر جدید انگلیس در ایران کیست؟ +عکس و فیلم

سرویس جهان مشرق - پایگاه اینترنتی دولت انگلیس روز دوشنبه، 21 ژوئن 2021 (31 خرداد 1400)، با انتشار بیانیه‌ای از تصمیم لندن برای تغییر سفیرش در ایران طی هفته‌های آتی خبر داد[1]. این تصمیم که به نظر می‌آید با توجه به نتیجه‌ی انتخابات ایران و در قالب شطرنج سیاسی بین دو کشور قابل‌تعریف باشد، «سایمون شرکلیف» را جایگزین «رابرت مک‌ایر» سفیر فعلی و جنجالی انگلیس در ایران خواهد کرد[2].

در تاریخ 10 مرداد نیز راب مک ایر در صفحه شخصی خود خبر داد که تهران را به مقصد لندن ترک کرده است. مک ایر در پیامی به مناسبت اتمام ماموریتش در ایران که در صفحه رسمی اینستاگرام سفارت انگلیس در ایران منتشر شده، نوشته است: در طول سه سال حضور در ایران، سیاست در داخل و خارج از کشور همچنان پیچیده بوده است. با این حال باعث افتخار من بوده که به عنوان سفیر در اینجا خدمت کنم.

در ادامه‌ی گزارش پیش رو سفیر جدید انگلیس در تهران را بیش‌تر معرفی خواهیم کرد.

«سایمون شرکلیف» قرار است از حدود دو ماه دیگر، سفیر انگلیس در تهران شود (+)

در همین‌باره بخوانید:

›› «رابرت مک‌ایر» سفیر جدید انگلیس در ایران کیست و چه مأموریتی دارد؟

›› «سایمون شرکلیف» کیست؟ / مأمور امنیتی انگلیسی با پوشش دیپلماتیک در راه تهران

رزومه‌ی رسمی «سایمون شرکلیف»

بیانیه‌ی دولت انگلیس مختصر است: «آقای سایمون شرکلیف به عنوان سفیر علیاحضرت در جمهوری اسلامی ایران پس از آقای راب مک‌ایر منصوب شده است. آقای شرکلیف مسئولیت جدید خود را طی ماه آگوست سال 2021 به عهده خواهند گرفت.» در ادامه‌ی این بیانیه نیز خلاصه‌ای از سابقه‌ی شغلی شرکلیف از زمان پیوستنش به وزارت خارجه‌ی انگلیس تا پیش از انتصابش به عنوان سفیر این کشور در ایران آمده است. این سابقه نیز از این قرار است:

◄ 1998: پیوستن به دفتر امور خارجه، مشترک‌المنافع، و توسعه [نام رسمی وزارت خارجه‌ی انگلیس]

◄ 1998 تا 1999: دستیار مدیر پذیرش، دپارتمان مدیریت منابع، دفتر امور خارجه، مشترک‌المنافع، و توسعه

◄ 2000 تا 2003: دبیر دوم - امور سیاسی، تهران

◄ 2003: رئیس بخش سیاسی، دپارتمان سیاست عراق، دفتر امور خارجه، مشترک‌المنافع، و توسعه

◄ 2003 تا 2004: منشی شخصی نماینده‌ی ویژه‌ی انگلیس در عراق، بغداد

◄ 2004 تا 2006: مدیر مطبوعات و سپس سخنگوی موقت، دفتر امور خارجه، مشترک‌المنافع، و توسعه

◄ 2006 تا 2008: دبیر اول - تهدیدهای استراتژیک، واشینگتن

◄ 2007 تا 2008: مشاور سیاسی موقت، کابل

◄ 2008 تا 2011: دبیر اول - امور افغانستان/پاکستان، واشینگتن

◄ 2011 تا 2012: معاون رئیس، دپارتمان جنوب آسیا، دفتر امور خارجه، مشترک‌المنافع، و توسعه

◄ 2012 تا 2014: رئیس، دپارتمان مبارزه با تروریسم، دفتر امور خارجه، مشترک‌المنافع، و توسعه

◄ 2014 تا 2016: معاون رئیس هیأت اعزامی، آبوجا [پایتخت نیجریه]

◄ 2017 تا 2018: سفیر علیاحضرت در یمن

◄ 2018 تا 2021: مدیر، امنیت ملی، دفتر امور خارجه، مشترک‌المنافع، و توسعه

سفیرِ دنیاگشته و جنگ‌دیده

شرکلیف بعد از فارغ‌التحصیلی از دانشگاه کمبریج در سال 1995، دو سال داوطلبانه به آموزش شیمی در یک مدرسه‌ی دولتی در تانزانیا مشغول بود[3]. وی سال 1998 به کشورش برگشت و به عضویت وزارت خارجه‌ی انگلیس درآمد. سفیر جدید انگلیس در ایران احتمالاً برای پیدا کردن آدرس در تهران، حداقل اطراف سفارت‌خانه‌ی انگلیس، مشکلی نخواهد داشت؛ هرچه باشد آقای شرکلیف در اولین مأموریت خارجی‌اش، بعد از یک سال کار اداری در وزارت خارجه، همین‌جا به سفارت انگلیس در تهران اعزام شد؛ جایی که سه سال دبیر دومی سفارت در امور سیاسی را به عهده داشت.

سایمون شرکلیف بالای سر فرزند اولش  «آلکس فرانسیس جورج شرکلیف» که 5 دسامبر 2009 در بیمارستان «سیبلی» در واشینگتن آمریکا به دنیا آمد؛ شرکلیف در حال حاضر دو فرزند دارد (+)

اما ایران تنها کشوری در منطقه‌ی خاورمیانه و شمال آفریقا نیست که آقای شرکلیف می‌تواند آن را «خانه» ی خودش بنامد. سال 2003، همان سالی که جنگ عراق شروع شد، شرکلیف به عنوان رئیس بخش سیاسی دپارتمان سیاست‌های عراق در وزارت خارجه‌ی انگلیس منصوب شد و سپس به بغداد رفت تا در نقش منشی شخصی «جرمی گرین‌استاک» نماینده‌ی ویژه‌ی «تونی بلر» نخست‌وزیر وقت این کشور، در عراق، خدمت کند.

سال 2004 دوباره به لندن برگشت و در دفتر مطبوعات وزارت خارجه مشغول به کار شد؛ جایی که به سؤالات درباره‌ی ایران و عراق جواب می‌داد. یک سال بعد، مسئول ارشد مطبوعات، و سپس سخنگوی وزارت خارجه شد. سال 2006 برای کار روی موضوعات مربوط به مقابله با اشاعه به واشینگتن اعزام شد. وزارت خارجه انگلیس سپس تصمیم گرفت شرکلیف را حدود سه ماه، از نوامبر سال 2007 تا فوریه‌ی سال 2008، در افغانستان مستقر کند، که از سال‌ها قبل درگیر جنگ بود. وی به عنوان مشاور سیاسی موقت در سفارت انگلیس در کابُل مشغول به کار شد.

پس از این مأموریت کوتاه در افغانستان، دوباره به واشینگتن برگشت و تا سال 2010 آن‌جا در حوزه‌ی افغانستان کار کرد. سپس با تجربیاتی که اندوخته بود به وزارت خارجه انگلیس برگشت و اوایل سال 2011 معاونت رئیس دپارتمان جنوب آسیا را به عهده گرفت. سال بعد، ارتقا پیدا کرد و رئیس دپارتمان مبارزه با تروریسم وزارت خارجه‌ی انگلیس شد و تا سال 2014 در همین سِمت باقی ماند.

شرکلیف ماه فوریه‌ی سال 2014 عازم یکی دیگر از کشورهای آفریقایی شد: نیجریه. وی تا اواخر سال 2016 دیپلمات ارشد انگلیس در آبوجا، پایتخت نیجریه، بود؛ همان دوره‌ای که نیجریه به نوعی دچار جنگ داخلی بود و گروهک بوکوحرام فعالیت‌های تروریستی‌اش را در قالب ترور و گروگان‌گیری تشدید کرده بود. آخرین مأموریت خارجی شرکلیف پیش از اعزام به ایران، سفارت انگلیس در یک کشور جنگ‌زده‌ی دیگر بود: یمن؛ جایی که شرکلیف بالأخره عالی‌رتبه‌ترین نماینده‌ی کشورش بود و به عنوان سفیر خدمت کرد. با این وجود، بین سفارت انگلیس در یمن و سفارت انگلیس در تهران، شرکلیف نقش مهم دیگری هم در وزارت خارجه‌ی کشورش به عهده داشت؛ مدیر امنیت ملی در این وزارت‌خانه بود.

«آخرین سفر به اَمّان [پایتخت اردن]؛ خداحافظی با دوستان یمنی در آن‌جا و کمی گردشگری. ناراحتم از این‌که بعضی از مناطق باستانی یمن را ندیده‌ام؛ مطمئنم آن‌ها هم دیدنی هستند.»؛ نمونه‌ای از توئیت‌های «شرکلیف» به زبان عربی (+)

تصویری که «شرکلیف» از گردشگری‌اش در اردن منتشر کرده است (+)

سروگوشی که امیدواریم نجنبد

شرکلیف، به سبک تعدادی از سفرای انگلیس، هنگام خدمتش در یمن، علاقه داشت که به زبان عربی توئیت کند[4]. تعدادی از سفرای قبلی انگلیس در ایران نیز سابقه‌ی توئیت به زبان فارسی را دارند، که از جمله‌ی آن‌ها راب مک‌ایر، سفیر فعلی، است[5] که تا چند هفته‌ی دیگر مأموریتش تمام می‌شود. با این وجود، امیدواریم شرکلیف که ظاهراً یکی از علایق شخصی‌اش ماجراجویی است[6]، پا جای پای مک‌ایر نگذارد. هنوز یادمان نرفته که مک‌ایر اواخر دی‌ماه سال 1398 در تجمع اعتراضی مقابل دانشگاه امیرکبیر و در حالی بازداشت شد که به طرز مشکوکی[7] داشت از اعتراضات فیلم‌برداری می‌کرد[8].

مذاکرات هسته‌ای میان ایران و شماری از کشورهای اروپایی، از جمله انگلیس، با حضور حسن روحانی (چهارم از راست، ردیف پایین) و محمدجواد ظریف (سوم از راست، ردیف پایین) در سال 2003، آخرین سال مأموریت اول «سایمون شرکلیف» در تهران (+)

در همین‌باره بخوانید:

›› مدیریت آشوب‌های تهران با پنج ستون عملیاتی در سفارت انگلیس