درمان کلی
1- حفظ خونسردی.
2- بیمار باید بنشیند و بالاتنه خود را به جلو خم کند و دهان خود را باز نماید. او در این حالت میتواند خون را تف کرده و آن را قورت ندهد سرانجام بالاتنه باید به حالت معمول در آید.
تنها اگر به مدت 5 دقیقه قسمت جلویی بینی را در سمت خونریزی به روی تیغه بینی با انگشت دست بفشاریم بسیاری از خونریزیهای بینی مهار میشوند. به بیماران گوشزد میشود که پنبه یا دستمال در بینی خود نگذارند زیرا ممکن است هنگام در آوردن آنها دچار مشکل شوند و مخاط بینی بیشتر دچار آسیب شود.
اگر سابقه خونریزی شدید یا طولانی وجود دارد یا در حین معاینه بیمار دچار افت فشار خون ارتوستاتیک (کاهش فشار خون وضعیتی) میشود تعیین سطح هموگلوبین و هماتوکریت جهت تصمیمگیری در مورد ضرورت تزریق خون به بیمار الزامی است.
3- کمپرسهای سرد باید پشت گردن و همچنین پشت بینی گذارده شود.
4- پایین آوردن فشار خون.
5- قطع داروهای ضد انعقادی.
درمان موضعی
- کوتر کردن (cautery)
- تامپوناد قدامی و خلفی
جهت مهار خونریزی، به همکاری بیمار و وسایل معاینه دقیق از جمله چراغ پیشانی و ساکشن نیاز است. روشهای متعددی برای هموستاز (توقف خونریزی) وجود دارد که میتواند از کوتریزاسیون شیمیایی (اسیدتری کلرواستیک و نیترات نقره) و الکتریکی تا تامپون قسمت قدامی و خلفی بینی متفاوت باشد.
البته روشهای دیگری از جمله کوتریزاسیون با کمک آندوسکوپی- بستن شریانهای اصلیتر جراحیهای سپتوپلاستی تیغه بینی و ... وجود دارد.
در ابتدا باید خون، لختهها و اجسام خارجی خارج شود. سپس از فنیل افرین و لیدوکائین جهت ایجاد انقباض عروقی و بیحسی لازم به شکل موضعی استفاده شود. میتوان درست روی همان مخاط شکننده به آرامی یک قلم آغشته به نیترات نقره را به عروق خونی که به موضع خونریزی میرسند تماس داد.
بهتر است آن رگ خونی که به محل خونریزی دهنده میرسد سوزانده شود تا اینکه به طور مستقیم خود محل را بسوزانیم.
در صورتی که امکان کوتریزاسیون نباشد یا با کوتریزاسیون خونریزی کنترل نشود باید از تامپون استفاده کرد.
بدون توجه به روش اقدامی، تامپون بینی باید دست کم 72-48 ساعت باقی بماند. به دلیل اینکه این پانسمان راه تخلیه سینوسهای اطراف بینی را ببندد و هم به خاطر اینکه احتمال سندرم شوک عفونی کاهش یابد، از آنتی بیوتیک استفاده میشود.
حدود 10 درصد خون دماغهای خلفی به روشهای درمانی معمولی پاسخ نمیدهد و مداخله جراحی لازم است.
راهنماییهایی جهت ارجاع به متخصص
خون دماغ مداوم نیاز به ارزیابی توسط متخصص گوش، حلق و بینی دارد. بیماری که به بستن قسمت خلفی بینی نیاز دارد باید حتما توسط پزشک متخصص گوش، حلق و بینی درمان شود.
آزمایشهای معمولی که شامل PT و PTT شمارش پلاکت و زمان سیلان است باید در موارد خونریزی شدید بینی انجام شوند همچنین سطح هموگلوبین و هماتوکریت باید تعیین شود تا تصمیم بگیریم که بیمار به تزریق خون نیاز دارد یا خیر؟ هنگامی که خونریزی بند آمد استفاده از قطره کلرورسدیم، اجتناب از دستکاری داخل بینی و استفاده از پماد مناسب بر روی تیغه بینی میتواند از خونریزی مجدد بینی جلوگیری کند.
برای خواندن بخش اول- خون دماغ- اینجا کلیک کنید.