در عفونتهای مزمن متاسفانه اغلب بیماران تا مراحل پیشرفته بدون علامت هستند و این به تشخیص دیرهنگام بیماری میانجامد.
در این دوران شایعترین علامتی که فرد میتواند داشته باشد خستگی مزمن است. کاهش اشتها و وزن، تهوع، درد عضلات و مفاصل و ضعف از دیگر علایم کمتر شایع بیماری کبدی است.
در موارد پیشرفته علائم نارسایی کبدی بروز میکند که شامل تورم شکم و اندامها، یرقان، خونریزیهای گوارشی و منگی و خواب آلودگی در مراحل بسیار پیشرفته است. بیماران ممکن است خارش داشته باشند.
چگونه از سالم بودن خود مطمن شویم؟
با انجام آزمایشهای خون مخصوص میتوان هپاتیت C را تشخیص داد. به محض کشف هپاتیت C ارزیابی وضعیت کبد و تعداد و نوع ویروس در خون الزامی است.
این کار از طریق آزمایشهای خون، سونوگرافی و نمونهبرداری از کبد انجام میشود. در صورت نیاز نمونهبرداری از کبد کار آسانی است و از طریق بیحسی موضعی با یک سوزن نمونهگیری انجام میشود.
در صورت ابتلا به هپاتیت C چه باید بکنید؟
چون هپاتیت C میتواند بدون تظاهرات بالینی به کبد آسیب برساند در صورت ابتلا به این عفونت هرچه زودتر با پزشک خود موضوع را در میان بگذارید. پزشک و تیم مراقبتهای بهداشتی شما را تحت نظر قرار میدهند.
آنها انواع درمان هپاتیت C را با شما درمیان میگذارند و آگاهیهای لازم جهت پیشگیری از انتقال ویروس به دیگران را به شما خواهند داد.
توصیهها
پرهیز از تحت فشار قراردادن کبد
از هر چه که کبد را آزار میدهد پرهیز کنید. اینها شامل مصرف الکل و سیگار و قلیان، مواد مخدر و داروهای غیر ضروری است، حتی داروهایی که بدون نسخه میتوانند در دسترس قرار گیرند مثل استامینوفن در صورتی که بیرویه مصرف شوند میتواند برای کبد بسیار خطرناک باشند.
غذای متعادل بخورید
استفاده از غذای کم چرب با فیبر زیاد، میوه و سبزیجات تازه و فراوان کمک به حفظ سلامتی است.
از چاقی پرهیز کنید
چاقی سبب رسوب چربی در کبد شده و شانس پیشرفت بیماری به سمت سیروز را زیاد میکند. از طرف دیگر درمان بیمارانی که کبد چرب هم دارند، سختتر است.
داروهای گیاهی
بسیاری از داروهای گیاهی ادعای درمان هپاتیتها را دارند، ولی هیچ کدام از این ادعاها از نظر علمی تایید نشدهاند.
به علاوه باید بخاطر داشته باشیم که بسیاری از درمانهای گیاهی خود با عوارض جانبی شدیدی برای کبد و دیگر ارگانهای بدن همراه هستند.
تحت درمان قرار گیرید
درمان هپاتیت C اگرچه مشکل است اما در بسیاری موارد موفقیتآمیز است.
درمان شامل مصرف همزمان آمپول پگ- اینترفرون به صورت هفتهایی یکبار، زیر جلدی و کپسول ضد ویروسی ریباویرین است که بطور معمول روزانه 4 تا 5 عدد مصرف میشود.
پگ- اینترفرون سیستم ایمنی را فعال میکند. بسته به نوع هپاتیت C مدت درمان شش ماه تا یکسال خواهد بود. عوارض جانبی این داروها بیشتر اوقات قابل اغماض است ولی در مواردی میتوانند بسیار جدی باشند.
بنابراین در طی درمان باید به طور مستمر تحت نظارت پزشک معالج باشید. در حال حاضر دسته داروهای تازهایی وارد بازار شدهاند که پاسخ به درمان را افزایش میدهند.
توصیههایی برای رهایی از بعضی عوارض جانبی درمان
- ضد دردها از قبیل استامینوفن یا بروفن میتوانند برای جلوگیری یا آرام بخشی نسبی تب و درد بکار روند.
- تزریق اینترفرون آلفا به هنگام خواب به شما اجازه خواهد داد تا در زمان بروز علائم شبیه آنفولانزا خواب باشید.
- انرژیتان را حفظ کنید: بکوشید تا بیشتر استراحت کنید.
- به اندازه کافی مایعات بنوشید: قبل از درمان و طی درمان مایعات کافی بنوشید.
- غذاهای متعادل بخورید: از وجود مقدار کالری لازم هر وعده غذایی اطمینان داشته باشید.
- به چیزهای مثبت فکر کنید: دورنمای فکری سالمی داشته باشید.
- در حین درمان و تا 6 ماه پس از پایان درمان حق بچه دار شدن ندارید.
اگرچه شما تحت درمان هستید، میتوانید کار کنید و حتی مسافرت کنید. فقط همیشه دارو را به همراه داشته باشید.
طرز تلقی شما نسبت به بیماری و چگونگی پذیرش آن عواملی است که وضعیت شما را تعیین خواهد نمود.
هر چقدر دید مثبتتری داشته باشید وضعیت عمومی شما بهتر خواهد بود. فقط به خاطر بسپارید که صبوری و پایداری و جدیت در درمان به شما کمک خواهد کرد تا حداکثر بهره را از درمان ببرید.
به یاد داشته باشید که فقط شما میتوانید جلوی انتشار بیماری را بگیرید
تا به حال بدلیل خصوصیات این ویروس، دانشمندان موفق به ساخت واکسن مؤثر نشدهاند و متأسفانه مبتلایان را نمیتوان براحتی درمان کرد. لذا لازم است شما با رعایت نکات بهداشتی مانع از ابتلای خود و دیگران شوید.
موارد زیر در پیشگیری از انتقال ویروس نقش بسزایی دارند
- زخم و بریدگیهای پوست را خودتان پانسمان کنید. در صورت نیاز به کمک برای پانسمان زخم از دستکش استریل استفاده شود.
- اگر خون شما بر روی سطحی ریخت حتما موضع را با وایتکس یا دیگر محلولهای ضد ویروس، و نه تنها با آب، ضد عفونی نمایید.
- در صورتیکه به این بیماری مبتلا هستید، خون، پلاسما، اعضای بدن یا بافت اهدا نکنید.
- سوزن را به اشتراک نگذارید.
- از ریش تراش، مسواک و لوازم آرایشی یا لوازم شخصی دیگران بطور مشترک استفاده نکنید.
موفق باشید.
برای خواندن بخش اول -آشنایی با بیماری هپاتیت- اینجا کلیک کنید.