این مسابقه غیر از اینکه یکی از نبردهای کلاسیک فوتبال آسیا به شمار می‌آید، به خاطر شرایط خاص کره‌جنوبی پراهمیت‌تر هم شده است. کره در دو بازی آغازین این مرحله گام‌های متزلزلی برداشته است. این تیم بعد از توقف بدون گل برابر عراق، در دیدار مقابل لبنان هم به سختی و تنها با یک گل به برتری رسید تا در سئول فضای بسیار سنگینی علیه پائولو بنتو وجود داشته باشد. سرمربی پرتغالی به خاطر عدم طراوت تیمش به‌شدت تحت فشار است و روزی نیست که رسانه‌ها از او انتقاد نکنند. حتی برخی گام را از این هم فراتر گذاشته و مدعی شده‌اند بازی با ایران آخرین فرصت بنتو روی نیمکت کره‌جنوبی است. این تنش‌ها تا نشست خبری آنلاین مربی پرتغالی در روز دوشنبه هم ادامه داشت؛ جایی که او برای آرام کردن منتقدان، مدعی شد فقط و فقط به کسب سه امتیاز بازی با تیم ملی ایران فکر می‌کند. همه اینها نشان می‌دهد مسابقه 20 مهر در ورزشگاه آزادی تا چه اندازه برای دراگان اسکوچیچ حیاتی است. او تا کنون دستاوردهای خوبی داشته، اما حالا باید حافظ رکورد یک دهه شکست‌ناپذیری تیم ملی ایران برابر کره باشد که البته با حال و روز فعلی رقیب شرقی، کار چندان راحتی هم نیست. ضمن اینکه وسط این همه هیاهو، نباید از بازی 15 مهر با امارات هم غافل شویم. آن مسابقه هم درست مثل دیدار با کره، سه امتیاز دارد.
