بعدتر در دوره فرهاد مجیدی هم مظاهری در اثر افت فنی نیمکت‌نشین شد و سرانجام در پی اختلاف با احمد مددی، مدیرعامل پیشین باشگاه قراردادش را فسخ کرد. این اتفاق در بدترین زمان ممکن، یعنی درست در آستانه بازی با الهلال عربستان رخ داد. به همین دلایل حتی بعد از حضور مصطفی آجورلو هم بعید به نظر می‌رسید مظاهری به تیم برگردد. با این حال او در تمرین روز یکشنبه آبی‌ها آفتابی شد تا بسیاری از مخاطبان را متعجب کند. طبیعتا اختیار و انتخاب با مدیران و مربیان استقلال است. آنها با هر که دل‌شان بخواهد می‌توانند کار کنند، اما پرسش اینجاست که آیا واقعا این تیم با این سیاست‌ها «رشید» می‌شود؟ رشد می‌کند؟ به دوران اوجش برمی‌گردد؟ ممکن است یک تیم با امکانات کم، مهره‌های نه چندان فوق‌العاده و حتی بودجه معمولی موفق شود، اما کامیابی بدون نظم و انضباط واقعا دور از تصور است. متاسفانه اتفاقاتی که همین اواخر در استقلال رخ داده، در بسیاری از موارد اقتدار و عظمت این باشگاه بزرگ را به چالش کشیده است. بازیکنی مثل محمد دانشگر قراردادش را فسخ کرد و برگشت، برای رشید مظاهری دقیقا همین سناریو تکرار شد، ارسلان مطهری پست خداحافظی گذاشت و تمدید کرد و به زودی هم احتمالا فرشید اسماعیلی به تیم باز خواهد گشت. کاش حداقل همه این نفرات از نظر فنی ارزش این همه مدارا را داشتند، اما گلری مثل رشید مظاهری درست در دوران خود فرهاد مجیدی به دلایل فنی نیمکت‌نشین حسین حسینی شد. آیا واقعا حفظ او این‌قدر مهم بود؟
